رمز ارزها یا ارزهای رمزنگاری شده به عنوان نسل بعدی پول در آینده‌ی نزدیک به شمار می‌روند. با این‌که برخی از آدم‌ها رمز ارزها را به عنوان ابزاری با قابلیت‌ها و کاربردهای نامحدود و بالقوه در نظر می‌گیرند، برخی دیگر نیز هنوز آن‌چنان درباره‌ی ویژگی‌های این ارزهای دیجیتال متقاعد نشده‌اند.
رمز ارزها هنوز به طور گسترده مورد استفاده عموم آدم‌ها قرار نگرفته‌اند، ولی شمار فزاینده‌ای از شرکت‌ها و موسسات مالی در حال ورود به آن هستند و تحت تاثیر نفوذ رو به رشد آن در سرتاسر جهان قرار گرفته‌اند. در این مقاله، به مطالبی درباره‌ی ارزهای دیجیتال و دلیل افزایش اهمیت آن‌ها در آینده‌ی نزدیک اشاره خواهیم کرد.
۱. رمز ارز چیست؟
رمز ارزها درست مانند سایر ارزها هستند. شما می‌توانید با استفاده از آن‌ها کالا و خدمات خریداری کنید یا با آن‌ها به تجارت بپردازید. تفاوت میان این ارز یا پول با ارزهای کاغذی و سنتی که در کیف پول یا جیب‌مان می‌گذاریم، در این است که در رمز ارزها خبری از سکه یا اسکناس کاغذی نیست – بلکه این پول‌ها کاملا مجازی هستند.
واحدهای ارزهای رمز نگاری شده را می‌توانید از کارگزاری‌ها بخرید یا از طریق یک فرایند آنلاین به نام “ماینینگ” یا استخراج به وجود بیاورید و از آن‌ها برای پرداخت هزینه‌ها یا نگهداری پول به صورت گمنام استفاده کنید.
با این‌که بسیاری از آدم‌ها رمز ارزها را شبیه ژتون‌های کازینو تصور می‌کنند، کوین یا سکه‌ی فیزیکی بدون برنامه یا کد ثبت شده‌ی مربوط به آن هیچ ارزشی ندارد.
به گزارش اینوستوپدیا، در شروع ۲۰۲۱ بیش از ۴۰۰۰ رمز ارز در این بازار در جریان بود؛ و در هر لحظه بر تعداد این رمز ارزها افزوده می‌شود.
بیت کوین که احتمالا چیزهایی درباره‌اش شنیده‌اید، نخستین و مهمترین رمز ارز به شمار می‌رود، و هم‌چنان تنها رمز ارزی است که به طور گسترده در میان آدم‌ها شناخته شده است. با توجه به موفقیت بیت کوین از لحاظ پذیرش جهانی، این رمز ارز به معیاری برای ارزیابی سایر آلتکوین‌ها یا “کوین‌ها یا رمز ارزهای جایگزین” که بعد از آن به وجود آمده‌‌اند، تبدیل شده است.
با وجود این، از مارس ۲۰۲۱، بیت کوین توسط تتر از تخت پادشاهی رمز ارزها به پایین کشیده شد، و از لحاظ میزان معامله به جایگاه دوم سقوط کرد. هر دوی این ارزها تنها کوین‌ها یا رمز ارزهایی هستند که به ارزش بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار (۸۵ میلیارد یورو) رسیده‌اند – به این ترتیب، بیت کوین و تتر با اختلاف زیاد نسبت به سایر رمز ارزها، بیش‌ترین آمار خرید و معامله را به خود اختصاص داده‌اند.
۲. ارزهای دیجیتال چگونه کار می‌کنند؟
در این بخش، از بیت کوین به عنوان نمونه استفاده می‌کنیم. هر کوین اساسا یک فایل کامپیوتری است که در یک “کیف پول دیجیتالی” ذخیره می‌شود، و از طریق اپلیکیشن‌های گوشی‌های هوشمند یا دستگاه‌های متصل به اینترنت قابل دسترسی است. بخشی از این فایل‌ها یا کل آن‌ها از طریق بلاک چین، از فرد به فردی دیگر، قابل انتقال هستند.
با این‌که نحوه‌ی کارکرد همه‌ی ارزهای دیجیتال به یک شکل نیست، بیشتر آن‌ها برای حفظ امنیت تراکنش‌ها از فناوری بلاک چین استفاده می‌کنند.
بلاک چین یک فناوری رمزنگاری پایه است که امنیت انتقال کوین‌ها را تضمین می‌کند. هر یک از انتقالات در یک دفتر کل مجازی ثبت می‌شود که در اثر آن، بلاک‌ها به یک زنجیره اضافه می‌شوند (به همین خاطر به این فناوری اصطلاحا “بلاک چین” یا زنجیره‌ی بلاک گفته می‌شود). هر بلاک سابقه‌ای از یک تراکنش است، و با افزوده شدن هر یک بلاک، جعل کوین‌ها از طریق کپی کردن‌شان یا انتقال غیرمجاز کوین‌های سایر آدم‌ها سخت‌تر می‌شود.
شما می‌توانید بیت کوین یا سایر رمز ارزها را با پول سنتی، مثلا اسکناس یا سایر اشکال پول، خریداری کنید. هم‌چنین، هنگام فروش کالا می‌توانید از طرف مقابل بخواهید بهای آن را به وسیله‌ی رمز ارز به شما پرداخت کند.
۳. رمز ارزها تا چه حد امنیت دارند؟
هر چه تراکنش‌های بیش‌تری به صورت عمومی ثبت شوند یا هر چه بلاک‌های بیش‌تری به بلاک چین افزوده شوند، امنیت سیستم بالاتر می‌رود. به این ترتیب، لازم به ذکر نیست که رمز ارزها در برابر حملات سایبری، کلاهبرداری، دزدی، یا پول‌شویی آسیب‌پذیر نیستند.
البته، مثلا مواردی از راه‌اندازی یا توزیع اولیه و عمومی کوین‌ها به صورت جعلی دیده شده‌اند.
هم‌چنین، امکان دارد کیف پول‌تان گم شود یا بیت کوین‌های‌تان پاک شوند؛ به این ترتیب، احتمال از دست رفتن همیشگی رمز ارزها نیز وجود دارد.
ارزهای رمزنگاری شده به دلیل معاملات سوداگرانه می‌توانند بی‌ثبات یا ناپایدار باشند – زیرا آن‌ها را می‌توان با هر کالایی معامله کرد؛ بنابراین، سرمایه‌گذاری در آن‌ها می‌تواند ریسک بالایی به همراه داشته باشد.
۴. آیا از رمز ارزها به طور گسترده استفاده می‌شود؟
ارزهای دیجیتال درست مانند طلا یا الماس به عنوان کالاهای قابل معامله شناخته می‌شوند. بسیاری از آدم‌هایی که از رمز ارزها استفاده می‌کنند، آن‌ها را به ارزهای سنتی ترجیح می‌دهند، زیرا این ارزهای نوین توسط دولت‌ها یا بانک‌ها تحت کنترل یا قانون‌گذاری در نمی‌آیند، تراکنش‌ها در این بازار کاملا گمنام صورت می‌گیرند.
با این‌که برخی از کشورها نیز مقدونیه شمالی و الجزایر استفاده از بیت کوین را ممنوع کرده‌اند، سایر کشورها از کاربرد این رمز ارزها استقبال می‌کنند. برای مثال، بانک سنگاپور اعلام کرده است که از بیت کوین می‌توان به جای طلا استفاده کرد، زیرا نگهداری از آن ارزشمند است.
البته، هنوز کسب و کار‌ها و مغازه‌ها به طور گسترده از رمز ارزها استفاده نمی‌کنند. ولی شمار فزاینده‌ای از شرکت‌ها تصمیم گرفته‌اند ارزهای رمزنگاری شده را مانند پول رایج بپذیرند؛ مثلا شرکت تولیدکننده‌ی خودروی تسلا و شرکت کارت‌های اعتباری ویزا در مارس ۲۰۲۱ اعلام کردند رمز ارزها را به عنوان یکی از روش‌های پرداخت به رسمیت می‌شناسند. هم‌زمان، شرکت هواپیمایی ایربالتیک نیز اعلام کرد فهرست رمز ارزهای مورد قبول خود را افزایش می‌دهد.
شرکت خدمات پرداخت آنلاین پی‌پال نیز در اکتبر گذشته اعلام کرد، به مشتریان‌اش اجازه می‌دهد به وسیله‌ی بیت کوین به خرید و فروش بپردازند.
برخی از شرکت‌ها نظیر گوگل و آمازون تصمیم دارند رمز ارزهای خودشان را برای انجام تراکنش‌های مربوط به خدمات و محصولات اختصاصی خود را منتشر کنند.
۵. آیا استفاده از رمز ارزها مشکلاتی به همراه خواهد داشت؟
با این‌که مزایای استفاده از ارزهای دیجیتال به طور گسترده ترویج یافته‌اند، این ارزها نیز درست مانند هر کالای قابل معامله‌ی دیگر، ریسک‌هایی به همراه دارند.
به گفته‌ی وب‌سایت کوینوپسی، نزدیک به ۲۰۰۰ “کوین یا رمز ارز مرده” وجود دارند – رمز ارزهایی که هنگام برنامه‌نویسی دچار مشکل، اختلال، یا جعل شده‌اند. به اعتقاد تحلیلگران، بسیاری از رمز ارزهایی نیز که در حال حاضر مورد استفاده قرار می‌گیرند، ممکن است در آینده از بین بروند.
چرا؟ این اتفاق می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد؛ از طراحی نادرست گرفته تا مدل‌های کسب و کاری نامتناسب با آن‌چه ارزهای دیجیتال برای آن‌ها برنامه‌ریزی شده‌اند.
هم‌چنین، معمولا مشکلاتی در خصوص قابلیت اعتماد نیز وجود دارند که بر پایداری این بازار تاثیر می‌گذارند. معمولا هر چه موارد استفاده از این کوین‌ها شفاف‌تر باشند و اعتماد قوی‌تری به فناوری و زیرساخت بلاک چین آن وجود داشته باشد، احتمال موفقیت آن‌ها بیشتر است.
هم‌چنین، برخی از آدم‌ها نیز به خاطر ناسازگاری رمز ارزها با محیط زیست، از آن‌ها انتقاد می‌کنند. افزایش ناگهانی کاربرد رمز ارزها (به خصوص بیت کوین) باعث افزایش روز افزون تقاضا برای سخت‌افزارهای کامپیوتری مورد نیاز جهت پیاده‌سازی فناوری لازم برای تقویت آن‌ها شده است.
فرایند ماینینگ یا استخراج – باز کردن قفل کوین‌های پاداش از طریق اعتبارسنجی بلاک‌ها با رقم‌های تولید‌شده‌ی تصادفی – نیز باعث افزایش استفاده از اَبَر کامپیوترهایی با مصرف انرژی بالا جهت حل معادلات سنگین ریاضی می‌شود.