راه های خودزنی آدم ها متعدد است. خودزنی، که با عنوان آسیب به خود هم شناخته می‌شود، یک مکانیسم مقابله‌ای است که توسط شمار حیرت انگیزی از آدم ها انجام می‌شود. خودزنی نه تنها شامل با چاقو بریدن های کلیشه ای و مرسوم می‌شود بلکه از آن هم فراتر می‌رود و به هر عملی اطلاق می‌شود که شخص می‌تواند برای آسیب زدن عمدی به خود از آن استفاده کند. بیشتر راه های آسیب به خود بازوها، دست ها و مچ های افراد را درگیر می‌کند اما دیگر بخش‌های بدن مثل ران ها و شکم نیز معمولا به عنوان جاهایی برای خودزنی گزارش شده اند.
اختلالات خوردن و رفتارهای اعتیادی عموما شیوه‌های خودزنی به حساب آورده نمی‌شوند، اما در بعضی از موارد اگر قصد استفاده از آن ها مشخصا برای آسیب رساندن به بدن باشد می‌توانند خودزنی در نظر گرفته شوند.
۱۰ شیوه خودزنی آدم ها
در مطالعه‌ای به نام رفتارهای خودزنی در جامعه‌ی دانشگاهی، که در 2006 توسط ویت لاک و همکارانش منتشر شد، آن ها رفتارهای خودزنی را در بین بیش از 2800 دانشجو مورد بررسی و مشاهده قرار دادند. طبق آن مطالعه، 10 رایج ترین راه های خودزنی عبارت بودند از:
۱.خراش انداختن یا نیشگون گرفتن
این رفتار شامل خراش انداختن شدید یا نیشگون گرفتن با ناخن یا اشیاء دیگر می‌شود تا جایی که خونریزی اتفاق بیفتد یا آثار آسیب دیدگی روی پوست باقی بماند. این شیوه‌ی آسیب به خود در بیش از نیمی از دانشجویانی که خودزنی در آن‌ها گزارش داده شده بود دیده می‌شد.
۲.زیر فشار اشیاء قرار دادن
این رفتار خودزنی شامل کوبیدن اشیاء به بدن یا فشار دادن آن‌ها روی پوست می‌شود تا حدی که باعث کبودی شود یا خونریزی کند. این روش از آسیب به خود فقط در 37% از دانشجویانی که خودزنی کرده بودند مشاهده شد.
۳. بریدن
درحالی که بریدن اغلب هم معنی خودزنی به حساب آورده می‌شود، اما این روش خودزنی از هر سه دانشجو فقط در یک دانشجو اتفاق افتاده بود. بریدن در بین زنان رایج تر است.
۴. زیر فشار خود قرار دادن
این شیوه‌ی آسیب به خود شامل ضربه زدن به بدن یا فشار آوردن به آن توسط خود شخص می‌شود تا حد کبودی یا خونریزی اتفاق بیفتد. این راه آسیب به خود تقریبا در 25% از دانش آموزانی که خودزنی در بین آن ها گزارش شده بود مشاهده شد.
۵. شکافتن پوست
این راه خودزنی شامل شکافتن یا دریدن پوست می‌شود. این نوع از آسیب به خود فقط در 16% از کسانی که ارتکاب به رفتارهای خودزنی را پذیرفته بودند مشاهده شد.
۶. حکاکی روی بدن
این راه خودزنی وقتی اتفاق می‌افتد که شخص حروف یا علائمی را روی پوست خودش حک می‌کند. این با بریدن فرق می‌کند. این شیوه‌ی خودزنی تنها در کمتر از 15% کسانی که خودزنی کرده بودند مشاهده شد.
۷. مداخله در درمان
این راه خودزنی اغلب با انواع دیگر خودزنی در ارتباط است. در این مورد، شخص تعمدا مانع بهبود زخم های خود می‌شود. این شیوه‌ی خودزنی توسط 13.5% پاسخ دهندگان استفاده شده بود.
۸. سوزاندن
سوزاندن پوست یکی از راه های خودزنی است. سوزاندن به عنوان یکی از راه های آسیب به خود، در 12.9% دانشجویانی که خودزنی کرده بودند مشاهده شد.
۹.مالیدن اشیاء به پوست بدن
این نوع از خودزنی شامل کشیدن یا مالیدن اجسام تیز، مثل شیشه، بر روی پوست می‌شود. دوازده درصد از دانشجویان از این روش خودزنی استفاده کرده بودند.
۱۰.کشیدن مو
این راه خودزنی به لحاظ پزشکی به اختلال موکنی معروف است. در اختلال موکنی، شخص احساس می‌کند مجبور است موهایش را بکند و در بعضی از موارد حتی آن موها را بخورد. این نوع از آسیب به خود در 11% از دانشجویانی که خودزنی کرده بودند مشاهده شد.
شایان ذکر است، 70% از کسانی که مکررا خودزنی کرده بودند برای این کار از راه های متعددی استفاده می‌کرده اند، اکثر آن ها بین 2-4 روش خودکشی را به کار می‌برده اند.