قرص لوراتادین که تحت نام‌های برند کلاریتین و کلاریتین دی. (که حاوی لوراتادین و سودوافدرین است) فروخته می‌شود، یک داروی آنتی‌هیستامین بدون نسخه است. از این دارو اغلب برای درمان آلرژی‌های بینی (رینیت آلرژیک) و کهیر استفاده می‌شود.
آنتی‌هیستامین‌ها با سد کردن ترشح هیستامین، ماده‌ای شیمیایی که بدن‌تان هنگام قرار گرفتن در معرض چیزی که باعث واکنش آلرژیک می‌شود، تولید می‌کند کار خود را انجام می‌دهد.
لوراتادین که اولین بار در ۱۹۹۳ توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تصویب و تایید شد در اصل توسط Bayer Healthcare ساخته شد.
۱. هشدارهایی درباره‌ی لوراتادین
آدم‌هایی که نسبت به ماده‌ی فعال (لوراتادین) یا هر ترکیب دیگری در این دارو حساسیت دارند نباید لوراتادین مصرف کنند.
کسانی هم که با ناراحتی نادر فنیل کتونوری به دنیا می‌آیند باید از مصرف این دارو پرهیز کنند.
اگر ناراحتی شدید کلیه دارید یا دچار مشکلات ضعف کبد هستید، قبل از مصرف لوراتادین با پزشک‌تان مشورت کنید.
۲. بارداری و مصرف لوراتادین
لوراتادین یک داروی بارداری دسته‌ی B است، یعنی نباید باعث آسیبی به جنین بشود.
فارغ از این، اگر باردار هستید یا قصد باردار شدن دارید بهتر است پیش از مصرف این دارو یا هر داروی دیگری با پزشک مشورت کنید.
همچنین اگر به نوزاد شیر می‌دهید یا به زودی خواهید داد نیز باید به پزشک‌تان اطلاع دهید. مصرف این دارو به مادران شیرده توصیه نمی‌شود.
۳. لوراتادین برای سگ‌ها
چون لوراتادین عموما به اندازه‌ی بنادریل (دیفن هیدرامین) خواب آلودگی ایجاد نمی کند، اگر دامپزشک‌تان تایید کند، می‌توان از آن برای سگ‌های مبتلا به آلرژی استفاده کرد.
پیش از خوراندن لوراتادین، مطمئن شوید که سگ‌تان بیماری کبد نداشته باشد و هیچ هیستامین یا داروی دیگری مانند سایمتیدین، اریترومایسین، یا کتوکونازول مصرف نکند چون ممکن است با لوراتادین تداخل داشته باشند.
درباره‌ی دوز مناسب برای سگ‌تان از دامپزشک سوال کنید.
همچنین ایده‌ی خوبی به نظر می‌رسد که به سگ‌تان فقط کپسول یا قرص بدهید چون الکل موجود در مایع لوراتادین ممکن است برای سگ‌ها بیش از حد قوی باشد.
۴. عوارض جانبی لوراتادین
عوارض جانبی شایع لوراتادین عبارتند از:
– خواب آلودگی
– خستگی
– درد معده
– سر درد
– خشکی چشم، خشکی دهان، خشکی گلو
– اسهال
– واکنشی متضاد که طی آن به جای احساس کسالت یا خواب آلودگی احساس هیجان زدگی، بی قراری، یا عصبانیت می‌کنید
عوارض جانبی شدید مصرف لوراتادین:
– آسیب یا التهاب کبد
– سفت شدگی در قفسه‌ی سینه یا لوله‌ی تنفسی
– از حال رفتن یا غش کردن
– تشنج
– تعداد پایین پلاکت‌ها
۵. تداخلات دارویی لوراتادین
لوراتادین تداخلات دارویی مهم و شناخته شده‌ی چندانی ندارد.
با وجود این، همچنان مهم است که اطلاعات تمام داروهای تجویزی، غیر تجویزی، غیر قانونی، تفننی، گیاهی، مغذی، یا رژیمی که مصرف می‌کنید را به اطلاع پزشک یا داروپزشک قرار دهید.
اگر رانولازین مصرف می‌کنید از خوردن لوراتادین اجتناب کنید.
همچنین پیش از مصرف لوراتادین اگر هر یک از داروهای زیر را استفاده می‌کنید ابتدا با پزشک‌تان مشورت کنید:
– کوردارون، نکسترون، یا پاسرون (آمیودارون)
– پرزیستا (داروناویر)
– اسپریسل (داساتینیب)
۶. لوراتادین و الکل
چون ممکن است هر دوی الکل و لوراتادین موجب خواب آلودگی، خشکی دهان و خشکی چشم (که دید را تار می‌کند) بشوند، باید هنگام مصرف لوراتادین از نوشیدن الکل پرهیز کنید.
۷. لوراتادین و آب گریپ فروت
لوراتادین و آب گریپ فروت هر دو به یک روش در کبد تجزیه می‌شوند، بنابراین احتمال کمی وجود دارد که موقع مصرف همزمان هر دو عوارض جانبی بدی حاصل شود.
اگر لوراتادین مصرف می‌کنید درباره‌ی نوشیدن آب گریپ فروت پا پزشک یا متخصص صحبت کنید.
۸. دوز مصرفی لوراتادین
لوراتادین به شکل کپسول، قرص، و شربت وجود دارد. به کودکان زیر ۶ سال نباید لوراتادین خوراند.
نباید بیش از ۱۰ میلی‌گرم در روز لوراتادین مصرف کنید، که برابر با یک قرص یا کپسول و دو قاشق چایخوری شربت لوراتادین در روز می‌شود مگر آنکه دستور پزشک غیر از این باشد.
۹. اوردوز لوراتادین
کسانی که بیش از دوز توصیه شده‌ی ۱۰ میلی گرم لوراتادین در روز مصرف می‌کنند در معرض خطر بیشتر ابتلا به خواب آلودگی شدید، تپش قلب بالا و سر درد قرار دارند.
کودکانی که بیش از دوز توصیه شده لوراتادین مصرف کنند ممکن است در واقع ممکن است حرکت و رفتارشان شبیه کسانی بشود که بیماری پارکینسون دارند.
اگر به اوردوز این دارو شک کردید، بلافاصله با یک مرکز کنترل مسمویت یا اورژانس تماس بگیرید.
۱۰. دوز (وعده‌ی مصرفی) فراموش شده‌ی لوراتادین
اگر یک (وعده) دوز لوراتادین را فراموش کردید، سعی کنید به محض به یاد آوردن آن را مصرف کنید.
با وجود این، اگر تقریبا به زمان وعده‌ی مصرفی بعد نزدیک هستید، از این وعده‌ی فراموش شده بگذرید و روال مصرف را مثل سابق ادامه دهید. برای جبران دوز دارویی از دست رفته هرگز داروی مصرفی خود را دو برابر نکنید.