اگر تا به حال درباره واژه Sweet Spot چیزی نشنیده اید ما به شما می گوییم که این عبارت جادویی می تواند روز شما را بسازد! معنای این عبارت لحظه بیکاری مطلوب است به این صورت که شما در طول یک روز پرمشغله، چند دقیقه‌ای باید همه چیز را متوقف کنید تا نیروی‌تان را بازیابی کنید.
رسیدن به یک تعادل میان کار (شغل و سایر فعالیت‌ها) و زندگی (امورات شخصی) یک تلاش بی‌پایان است؛ به خصوص در فرهنگی که کار کردن از زندگی کردن ارزشمندتر است، و همواره ضرب‌المثل‌هایی نظیر “آدم بیکار کار دست خودش میده” یا به قول انگلیسی‌ها، “ذهن یک آدم بیکار کارگاه شیطان می‌شود” مانند پتک بر سر آدم‌هایی که می‌خواهند زمانی را به استراحت بگذرانند، فرود می‌آیند. در این فرهنگ‌ها این باور را به شما القا می‌کنند که هر چه بیشتر کار کنید، ارزش‌تان بیشتر می‌شود. اگر شما هم بخواهید مانند سایر آدم‌ها باشید، احتمالا همیشه برای یافتن شرایط مطلوب – نقطه‌ی شیرین زندگی؛ حد وسط میان کار و زندگی – به مشکل بر می‌خورید. اتفاقات غیرمنتظره‌ی زندگی دائما شما را با مشکل مواجه می‌کنند و مرتبا دچار چالش می‌شوید. برخی از آدم‌ها (از جمله خودتان) انتظاراتی بالا و درخواست‌هایی غیرمنطقی از شما خواهند داشت. زندگی آن‌طور که شما می‌خواهید پیش نخواهد رفت – چه در روزهایی که قمر در عقرب باشد و چه نباشد. و فشارهای کاری و تعهدات خانوادگی همیشه از رگ گردن به شما نزدیک‌تر هستند. گاهی اوقات حتی ممکن است احساس کنید کل دنیا علیه‌تان در حال توطئه است. ولی این‌طور نیست.
ولی خبرهای خوبی هم وجود دارند. وقتی از ابزارهایی برای رسیدن به آرامش درونی استفاده کنید، رضایت و آرامش از بیرون نیز شما را فرا خواهند گرفت. هر گاه در استرس لحظه‌ها گرفتار شدید، پنج دقیقه به خودتان زمان بدهید، یک گام به عقب برگردید و فرصتی را در لحظات دشوار برای خود بیابید؛ این کار شما را قوی‌تر، آرام‌تر، و شادتر خواهد کرد. شاید بتوانید به شرایط مطلوب برسید – همان نقطه‌ی شیرین که انگلیسی‌ها به آن sweet spot می‌گویند؛ لحظه‌ای که در اوج مشغله‌های زندگی دست از کار می‌کشید و به آرامش می‌رسید – لحظاتی بدون دستورات و اوامر، بدون دلیلی برای عجله، بدون نیاز به سروسامان دادن یا تکمیل کارها. شیرینی انجام ندادن هیچ کاری برای رسیدن به یک لذت محض.
فقط پنج دقیقه “بیکاری شیرین” برای رسیدن به آرامش و آسایش درونی. و آوای گوش‌نواز حضور ذهن‌آگاه خود را در لحظه‌ی حال در ذهن خود نجوا می‌کنید. استرس را تا نقطه‌ی پایان بدرقه می‌کنید و به استقبال شروع دوباره‌ی آرامش می‌روید. دریای منجمد درون‌تان را ذوب کنید تا وجود کامل‌تان نمایان شود، و با چشمانی آرام و زلال به دنیا چشمک بزند.