در یک محیط سالم، سلول‌های ما غنی از اکسیژن هستند، و هر شب در هنگام خواب، دوباره جوانسازی می‌شوند. افزایش اکسیژن خون و در پی آن سطوح بهینه‌ی اکسیژن، انرژی بیش‌تری به شما می‌دهد و سبب میشود عملکرد مغز بهود یافته و استرس‌تان کم‌تر شود. شما می‌توانید به راحتی بر خستگی غلبه کنید، خودتان را جوان‌تر احساس می‌کنید و جوان‌تر هم به نظر می‌رسید.
یک محیط کم اکسیژن، سلولها را از مواد مغذی ضروری که برای تولید انرژی جهت پاکسازی و بازسازی نیاز دارند، محروم می‌کند. در نتیجه مایعات و خون بدن ما ممکن است کثیف و سمی شوند. کمبود اکسیژن سیستم بدن را تضعیف می‌کند و عامل اصلی بروز بیماریها است. این کمبود سیستم ایمنی را ضعیف می‌کند و همین می‌تواند منجر به عفونت‌های ویروسی، جهش DNA، باکتری‌های بیماری‌زا، التهاب، بیماری‌های قلبی، تشکیل سم در خون و پیری زودرس شود.
چه چیزی سبب کمبود اکسیژن میشود؟
شایع‌ترین علت کم بودن اکسیژن سطح ضعیف آمادگی بدنی، کمبود جریان خون و اکسیژن به سلولها است. علل دیگر هایپوکسمیا (کاهش اکسیژن خون) عبارتند از کم‌خونی، اسیدی بودن پ هاش بدن، خستگی، سموم، آپنه‌ی خواب، ارتفاع بالا، بیماری‌های تنفسی، استرس و بیماری‌های متابولیک. بنا به گفته‌ی اتو وهبورگ، برنده‌ی جایزه‌ی نوبل نخستین علت کاهش اکسیژن خون به قرار زیر است:
“تشکیل مواد سرطان‌زا و سایر سموم در داخل سلولها و اطراف آن، که مکانیسم تنفس یاخته‌ای را مسدود و سپس به آن آسیب وارد می‌کند.”
در ادامه ۲۴ شیوه افزایش اکسیژن خون آمده است
۱. تناسب اندام‌تان را حفظ کنید.
سطح آمادگی جسمانی شما بزرگ‌ترین عامل تعیین‌کننده در میزان اکسیژن موجود در خون‌تان است. عدم تناسب اندام باعث اکسیژن‌رسانی ضعیف میشود. در اکثر موارد، اگر شما به طور منظم ورزش می‌کنید، قادر خواهید بود که با سطح نسبتا پایدار اکسیژن در همان سطح همیشگی ورزش کنید. با این حال، اگر ناگهان طول یا شدت تمرین‌تان را افزایش دهید، ممکن است متوجه شوید که میزان اکسیژن شما در هنگام انجام یکی از تمرینات کاهش می‌یابد.
نفس نفس زدن، سرگیجه یا حالت تهوع نشان می‌دهد که میزان اکسیژن شما پایین‌تر از سطح قابل قبول رفته‌است و بیش از حد از بدن‌تان کار کشیده‌اید. برای این‌که روی فرم بمانید، باید به صورت دوره‌ای بدن خود را از طریق انجام حرکات ورزشی به صورت ۳ بار در هفته یا بیشتر (نه هر روز) به چالش بکشید. در انجام این کار زیاده‌روی نکنید، بلکه به آرامی برنامه‌ی خود را بسازید. تمرین متناوب به بدن‌تان وقت می‌دهد که به راحتی خود را ترمیم کند و با سطح جدید تناسب اندام‌تان سازگار شود.
به عنوان مثال، اگر هدف تناسب اندام شما این است که ۲۴ کیلومتر در هفته را با سرعت پیاده‌روی کنید، با یک و نیم کیلومتر و سه بار در هفته کارتان را شروع کنید و کم‌کم آن را به ۸ کیلومتر در روز و سه بار در هفته افزایش دهید و به هدف‌تان نزدیک شوید. روی فرم بودن نیاز به زمان و صبر دارد. مراقب باشید. قبل از شروع بدن‌تان را گرم کنید و در پایان بدن‌تان را سرد کنید. اگر سن‌تان بالا است، اضافه وزن دارید یا حسابی از فرم خارج شده‌اید، درنگ کنید و اول نظر پزشک‌تان را بپرسید. یک همراه برای پیاده‌روی پیدا کنید یا یک مربی تناسب اندام که شما را راهنمایی کند.
۲. pH بدن‌تان را قلیایی نگه دارید.
رابطه‌ای نسبی بین اکسیژن و pH وجود دارد. همان‌طور که سطح pH کاهش می‌یابد، میزان جذب اکسیژن در مولکول‌های هموگلوبین نیز کاهش می‌یابد. بنابراین، در حین این‌که بدن قلیایی میشود، اکسیژن بیش‌تری آزاد میشود.
مقیاس pH از ۰ به ۱۴ متغیر است، و ۷ خنثی است. زیر ۷ اسید است و بالای ۷ قلیایی است. خون، لنف و مایع مغزی نخاعی در بدن انسان باید با pH ۷.۴ کمی قلیایی باشد. هنگامی‌که بدن قلیایی است، ولعی به خوردن خوراکی‌هایی مانند دونات، شکر، قهوه و تنباکو نخواهید داشت. هورا!
در سال ۱۹۳۱، دکتر واربورگ اولین جایزه‌ی نوبل خود را برای اثبات این موضوع که سرطان ناشی از کمبود اکسیژن در سلولها است، به دست آورد. او بیان کرد:
“علت بروز سرطان دیگر رمز و راز نیست، ما می‌دانیم که هر زمان که سلول ۶۰ درصد از نیاز اکسیژن خود را کم دارد، این بیماری رخ می‌دهد.”
سرطان، مانند سایر بیماریها، علل ثانویه‌ی بی‌شماری دارد. اما علت اصلی سرطان جایگزینی تنفس اکسیژن در سلول‌های طبیعی بدن با تخمیر قند است. اکسیژن‌رسانی ضعیف معمولا با شکل‌گیری سرطان‌زاها و سموم در داخل و اطراف سلولها که تنفس اکسیژن سلولی را بلاک می‌کنند و به آن آسیب می‌رسانند، مرتبط است. تکثیر سلول‌های خونی در جریان خون کاهش می یابد و جریان را به مویرگ‌ها محدود می‌کند. میتوکندری درون سلولها به علت کمبود اکسیژن آسیب می‌بینند، و همین منجر به ایجاد سلول‌های ناخواسته و بیماری میشود.
“بافت های قلیایی ۲۰ برابر اکسیژن بیش‌تری نسبت به بافت‌های اسیدی دارند” – آنلی پمپ (ورزشکار)
خوردن مواد غذایی قلیایی به معنای تمرکز بر سبزیجات و میوه‌های تازه و مواد غذایی دارای نیروی حیاتی است. از مواد اسیدی مانند شکر، غذاهای فرآوری شده، الکل، سودا، قهوه، شیرینی‌جات و غذاهای تهیه‌شده در مایکروویو پرهیز کنید.
۳. تنفس عمیق یوگی میزان اکسیژن را به سطح بهینه می‌رساند.
تنفس یوگی که تنفس دیافراگمی یا پرانایاما نیز نامیده میشود، از کل ریه‌ها استفاده می‌کند. با این روش می‌توانیم اکسیژن بسیار بیشتر و همین‌طور چی (انرژی حیات) یا پرانای (نیروی حیات ) بیش‌تری را دریافت کنیم. این موضوع در تست‌های آزمایشگاهی اندازه‌گیری شده‌است. در تنفس معمولی، اکثر مردم ده سانتی‌متر مکعب هوا استنشاق می‌کنند و همان را با بازده بیرون می‌دهند.
پس از خروج هوا، ریه‌ها تقریبا خالی هستند، اما در ریه‌ها کمی هوا باقی می‌ماند. برای بهینه‌سازی فرایند تنفس‌تان، پس از بازدم طبیعی، کمی شکم‌تان را به تو بکشید و به این ترتیب می‌توانید هوای بیش‌تری را بیرون بدهید.
دم و بازدم کامل با دیافراگم، ۱۶۰۰ صد سانتی‌متر مکعب را استفاده می‌کند. شما متوجه خواهید شد که ظرفیت ریه‌ی شما در طول زمان افزایش می‌یابد و حتی ممکن است دو برابر شود. با تمرین منظم، می‌توانید هر بار به طور کامل نفس بکشید، اکسیژن بیش‌تری بگیرید، چی بیشتر و پرانای بیش‌تری نیز دریافت کنید.
“نفس، حیات موجودات است و بنابراین” مایه‌ی زندگانی ” نامیده میشود.”
اوپانیشاد، ۸۰۰ سال پیش از میلاد.
دیافراگم یک عضله‌ی افقی مدور است که به عضلات بین‌دنده‌ای متصل میشود. در حین این‌که هوا را استنشاق می‌کنید، انگشت شست خود را روی دنده‌های کاذب‌تان قرار دهید. فشار وارد کنید و به گسترش هوا در پشت ریه‌ها توجه کنید. با استفاده از این روش، می‌توانید میزان اکسیژن مصرفی خود را بهینه‌سازی کنید، ظرفیت تنفس خود را افزایش دهید و شاید بتوانید تبدیل به یک خواننده‌ی اپرای جهانی شوید.
تنفس آهسته و آرام و بدون تنش تنها راه ایجاد قدرت است. شمارش کنید یا از یک کرونومتر استفاده کنید. تا عدد ۶ بشمارید و هوا را استنشاق کنید (عمل دم)، تا ۴ بشمارید و نفس‌تان را نگه دارید، تا ۶ بشمارید و نفس‌تان بیرون بدهید و ۶ تا ۸ بار این فرایند را تکرار کنید. توصیه میشود که این شیوه‌ی تنفس را قبل از غذا، همراه با حضور ذهن و قدردانی انجام دهید. این کار سیستم عصبی را ریلکس می‌کند، ارگان‌ها را تحریک می‌کند و هضم را بهبود می‌بخشد.
۴. میزان جذب اکسیژن خود را اندازه‌گیری کنید.
پالس اکسیمتر (یا اکسیژن‌سنج خون) ابزار بسیار مفیدی برای اندازه‌گیری سریع و دقیق سطح اکسیژن خون (اشباع اکسیژن) و ضربان قلب است. اشباع اکسیژن همیشه باید بیش از ۹۵ درصد باشد. یک پالس اکسیمتر ارزان قیمت تهیه کنید، آن را بر روی انگشت‌تان وصل کنید و میزان جذب اکسیژن و ضربان قلب‌تان را ۵-۶ بار در روز اندازه‌گیری کنید.
هنگام ورزش و استراحت، میزان جذب اکسیژن و ضربان قلب خود را مقایسه کنید. چند اندازه‌گیری ساده در سطوح مختلف فعالیت به شما نشان می‌دهد که چگونه باید افزایش اکسیژن خون را به حداکثر برسانید.
۵.آب کافی بنوشید
برای افزایش اکسیژن خون ، همواره بدن‌تان را هیدراته نگه دارید (آب کافی بنوشید). آب (H2O) از دو اتم هیدروژن و یک اتم اکسیژن ساخته شده‌است. مصرف آب کافی به شما کمک می‌کند هیدراته بمانید و اکسیژن را در خون خود افزایش دهید. اگر می‌خواهید مایعات دیگر را نیز امتحان کنید، آب سبزیجات و میوه‌های تازه و اسموتی‌ها می‌توانند انتخاب خوبی باشند.
میوه‌ها و سبزیجات تازه پر از ویتامین، مواد معدنی و آنتی‌اکسیدان‌ها هستند، بنابراین استفاده از آب آن‌ها یا اسموتی تهیه‌شده از آن‌ها می‌تواند به شما کمک کند تا فوایدشان را با هضم راحت‌تر جذب کنید.
* احتیاط: از مصرف آب میوه‌های شیرین (برای مثال پرتقال، گلابی، انگور، انبه و آناناس) پرهیز کنید زیرا حاوی قند بسیار زیادی هستند و بنابراین میزان اسیدیته را در بدن افزایش می‌دهند.
۶. سطوح گلوتاتیون را در بدن‌تان به حداکثر برسانید.
گلوتاتیون که به عنوان قوی‌ترین آنتی‌اکسیدان بدن شناخته شده‌است، یکی از سه آمینو اسیدی است که در همه‌ی سلول‌های بدن شما یافت میشود. این ترکیب “آنتی‌اکسیدان برتر” نامیده میشود. قطره‌های گلوتاتیون نزد برخی از پزشکان در دسترس هستند. تنقیه با قهوه یک راه مقرون به صرفه است زیرا باعث میشود تولید گلوتاتیون بدن شما تا ۶۰۰٪ افزایش بیابد.
شیوه افزایش اکسیژن خون ۷: Alpha-Lipoic Acid (ALA) مصرف کنید.
ALA علاوه بر توانایی‌هایی که برای از بین بردن رادیکال‌های آزاد دارد، یک آنتی‌اکسیدان قوی محصوب میشود که می‌تواند بیان ژن را برای کاهش التهاب تغییر دهد. این آنتی‌اکسیدان به طور بالقوه یک چنگالنده‌ی فلزات سنگین است و تنها آنتی‌اکسیدانی است که می‌تواند به راحتی به مغز شما منتقل شود، بنابراین مزایای متعددی برای افراد مبتلا به بیماری‌های مغزی مانند بیماری آلزایمر و پارکینسون دارد. ALA همچنین می‌تواند آنتی‌اکسیدان‌های دیگر مانند ویتامین های C و E و گلوتاتیون را بازسازی کند، به طوری که اگر بدن از این آنتی‌اکسیدان‌ها استفاده کرده باشد، ALA می‌تواند به بازسازی آن‌ها کمک کند.
۸. کوآنزیم کیو ۱۰ (یوبی‌کینون) مصرف کنید.
این کوآنزیم که توسط هر سلولی در بدن شما استفاده میشود، در طول تولید انرژی، به میتوکندری کمک می‌کند. کوآنزیم کیو ۱۰ علاوه بر این‌که به طور طبیعی از بدن‌تان در برابر رادیکال‌های آزاد محافظت می‌کند، به تولید انرژی بیشتر برای سلول‌های شما نیز کمک می‌کند، از سلامت قلب، سیستم ایمنی بدن و سیستم عصبی حمایت می‌کند و ضد پیری هم است.
بیماری‌های مرتبط با سطوح کم کوآنزیم کیو ۱۰ عبارتند از فیبرومیالژیا، سکته‌ی قلبی، افسردگی، نشانگان پرادرویلی، ناباروری مردان، بیماری پیرونی، میگرن و پارکینسون. افراد زیر ۲۵ سال می‌توانند این کوآنزیم را تولید کنند، اما در حین این‌که سن‌تان بالاتر می‌رود، ممکن است لازم باشد مکمل کوآنزیم کیو ۱۰ را مصرف کنید.
شیوه افزایش اکسیژن خون ۹: سطح آهن بدن‌تان را بررسی کنید.
برای جلوگیری از کم‌خونی، بسته به سن و جنسیت‌تان، روزانه ۸ تا ۱۸ میلی‌گرم آهن مصرف کنید. گوشت و ماهی به عنوان منابع عالی آهن استفاده می‌شوند تا به هدف‌تان برسید. صدف میزان فراوانی آهن دارد، در هر وعده صدف (۶ عدد) ۵ میلی‌گرم آهن به بدن‌تان می‌رسد. یک وعده‌ی ۸۵ گرمی گوشت مرغ تیره دارای ۱.۱ میلی‌گرم آهن است.
۳۰ گرم مغز بادام هندی یا یک سیب‌زمینی متوسط پخته شده، هر کدام ۱.۹ میلی‌گرم آهن به بدن‌تان ارائه می‌دهند، در حالی که نصف فنجان لوبیا قرمز، مصرف آهن شما را به میزان ۲ میلی‌گرم افزایش می‌دهد. عدس حاوی مقادیر قابل‌توجهی آهن است: ۳.۳ میلی‌گرم در هر فنجان.
کم بودن آهن در خون باعث بروز کم‌خونی میشود. گلبول‌های قرمز نرمال پر از آهن هستند که در هموگلوبین یافت میشود. پایین بدون سطح آهن بدن، مشکل بسیار شایعی است. طبق نظر مدرسه‌ی پزشکی هاروارد و مرکز خون استانفورد، کم‌خونی فقر آهن به عنوان یکی از عوامل بروز هایپوکسمیا (کاهش اکسیژن خون) در نظر گرفته میشود. برای درمان کم‌خونی، غذاهای غنی از آهن مانند انواع صدف، جگر، تخمه‌ی آفتابگردان، آجیل، گوشت گاو، گوشت بره، لوبیا، غلات کامل، سبزیجات برگ سبز تیره (مانند اسفناج) و شکلات تلخ مصرف کنید.
آهن به اكسيژن هوايی كه نفس مي‌كشيد متصل مي‌شود، آن را در طول بدن شما حمل مي‌كند و بعد آن را آزاد مي‌كند تا بتواند وارد سلولها و بافت‌ها شود.
۱۰. چند قطره کلروفیل مصرف کنید.
کلروفیل باعث تقویت اندام‌های تولیدکننده‌ی خون میشود، از کم‌خونی جلوگیری می‌کند و به میزان فراوانی اکسیژن به بدن می‌رساند. کلروفیل که سرشار است از قدرت آنتی اکسیدانی، اثرات مثبتی در برابر سرطان، بی‌خوابی، بیماری‌های دندانی، سینوزیت، پانکراتیت و سنگ کلیه دارد. کلروفیل دارای خواص ضد پیری و ضد میکروبی است و به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می‌کند. غذاهای غنی از کلروفیل مانند غذاهای برگ سبز تیره مانند اسفناج، کلم بروکلی، کلم کالی، خردل چینی، اسپیرولینا، کلرلا و جلبک سبز- آبی (سیانوباکتر) را انتخاب کنید. برای رسیدن به نتایج مطلوب از آب آن‌ها استفاده کنید.
شیوه افزایش اکسیژن خون ۱۱: ویتامین B۱۲ یا فولات را امتحان کنید.
اگر رژیم غذایی شما فاقد فولات یا ویتامین B۱۲ باشد، خوردن غذاهای غنی از این مواد مغذی ممکن است باعث افزایش اکسیژن خون شود. فولات، که به نام ویتامین B۹ نیز شناخته میشود، به بدن شما کمک می‌کند که گلبول قرمز تولید کند – سلول‌های غنی از آهن که اکسیژن را در خون شما حمل می‌کنند. ویتامین B۱۲ به شما کمک می‌کند که هموگلوبین تولید کنید، پروتئینی که حاوی آهن حمل‌کننده‌ی اکسیژن است. با قرار دادن میوه‌های خانواده‌ی مرکبات و سبزیجات برگ سبز تیره در رژیم غذایی‌تان، میزان دریافت فولات را افزایش دهید.
شما می‌توانید ویتامین B۱۲ بیشتر را از طریق گوشت، ماهی و حلزون صدف‌دار دریافت کنید – یک وعده‌ی ۸۵ گرمی ماهی سالمون، ماهی خال‌خالی، گوشت گاو، ماسل (نوعی صدف) یا شاه خرچنگ آلاسکا، تمام مقدار مورد نیاز روزانه برای‌تان فراهم خواهد کرد.
۱۲. جوش شیرین مصرف کنید.
شاید اولین استفاده‌ی دارویی از جوش شیرین به سال ۱۹۲۴ برگردد که توسط Arm & Hammer برای درمان و جلوگیری از سرماخوردگی و آنفولانزا مورد استفاده قرار گرفت. آن‌ها دریافتند افرادی که جوش شیرین را همراه با آب نوشیدند، به آنفولانزا و سرماخوردگی مبتلا نشدند. کسانی که قبلا آنفولانزا یا سرماخوردگی داشتند می‌توانستند جوش شیرین و آب را مصرف کنند و علائم این بیماریها را در خود از بین بردند. این ماده همچنین برای کاهش میل به شیرینی‌جات یا سیگار توصیه میشود. دکتر مارک سیرکس، این کتاب شناخته‌شده را در مورد مصارف دارویی فراوانی که جوش شیرین دارد، نوشته‌است: «بی‌کربنات سدیم: منحصر به فردترین درمان از دل طبیعت.»
نحوه‌ی استفاده از جوش شیرین برای افزایش اکسیژن خون : ۴/۱قاشق چایخوری پودر جوش شیرین به نیم لیتر آب خالص یا تصفیه شده (از آب شیر استفاده نکنید) اضافه میشود. ترکیب به دست آمده را یک بار صبح و یک بار قبل از خواب مصرف کنید. برای اندازه‌گیری pH خود، چند نوار pH برای ارزیابی بزاق‌تان تهیه کنید. این فرمول بالا را هر بار که لازم است به طور روزانه و هر چند بار که لازم است به کار ببرید تا pH بزاق دست کم به ۷.۴ برسد.
۱۳. سطح ویتامین A بدن‌تان را چک کنید.
ویتامین A برای تولید گلبول‌های قرمزی که اکسیژن را حمل می‌کنند، ضروری است. بدن شما به طور مداوم گلبول قرمز جدید تولید می‌کند تا آن‌ها را جایگزین گلبول‌های قدیمی و آسیب‌دیده کند. اگر شما کمبود ویتامین A دارید، مصرف بیشتر آن می‌تواند سطح هموگلوبین خون خود را افزایش دهد، و به این ترتیب سلو های خونی می‌توانند اکسیژن بیش‌تری داشته باشند. منابع ویتامین A عبارتند از محصولات کشاورزی قرمز و نارنجی مانند سیب‌زمینی شیرین، انبه، کدو تنبل، کدو حلوایی دراز و سبزیجات برگ‌دار مانند کلم کالی و محصولات لبنی.
۱۴. یک رژیم غذایی کتوژنیک می‌تواند جذب اکسیژن را افزایش دهد.
یک مطالعه که به تازگی انجام شده‌است، اثرات یک رژیم غذایی کتوژنیک بر میزان اکسیژن را ارزیابی کرد. هرچند رژیم‌های کتوژنیک می‌توانند از جهات مختلف تفسیر شوند، اما رژیم غذایی کتوژنیک مورد علاقه‌ی من شامل ۵۰٪ کالری دریافتی از چربی، ۴۵٪ پروتئین و ۵٪ کربوهیدرات است.
در یک مطالعه‌ی جدید، شرکت‌کنندگان پس از سه روز که یک رژیم غذایی کتونژنیک را دنبال کردند، یک تست ورزشی انجام دادند که در آن با شدت‌های متفاوتی ورزش می‌کردند. افرادی که تحت رژیم غذایی کتوژنیک بودند، اکسیژن دریافتی‌شان توسط ریه‌ها در هر دقیقه افزایش می‌یافت، و همین نشانه‌ی خوبی از آمادگی جسمانی مناسب بود. افرادی که تحت رژیم غذایی ترکیبی بودند میزان اکسیژن دریافتی‌شان کم‌تر بود. علاوه بر این، افراد تحت رژیم کتوژنیک نسبت تبادل تنفسی کم‌تری داشتند، به این معنی که چربی بیش‌تری را برای تولید انرژی سوزاندند.
۱۵. رژیم غذایی بودویک می‌تواند باعث افزایش اکسیژن خون شود
یوهانا بودویک، پزشک معروف آلمانی که ۷ بار برای جایزه‌ی نوبل نامزد شد، یکی از شناخته‌شده‌ترین و معتبرترین روش‌های درمان سرطان را کشف کرد. شما می‌توانید با استفاده از خوردن ترکیبات پروتئینی دارای گوگرد بالا، مانند پنیر کوتاژ یا ماست، همراه با روغن تخم کتان، که سبب میشود اسیدهای چرب امگا ۳ قابل حل شدن در آب باشد، میزان اکسیژن موجود در خون را افزایش دهید.
این رژیم غذایی سطح خون اکسیژن را افزایش می‌دهد، گسترش سرطان را متوقف می‌کند و سلول‌های سرطانی را نابود می‌کند. ثابت شده‌است که سطح اکسیژن در سلول‌های سرطانی تا حد زیادی تعیین می‌کند که سرطان با چه شدتی گسترش می‌یابد. هر چه اکسیژن کم‌تری در سلول‌های سرطانی وجود داشته باشد، با سرعت بیش‌تری می‌توانند گسترش پیدا کنند.
پروتئین‌های غنی از گوگرد (مانند پروتئین‌هایی که در محصولات لبنی تخمیر شده یافت میشود) باعث افزایش اکسیژن در بدن می‌شوند. دکتر بودویک این اکتشاف را در آزمایشات بالینی امتحان کرد. به این ترتیب که بیماران سرطانی را با مخلوطی از ۳ تا ۶ قاشق غذا خوری روغن کتان و ۱۱۳ گرم ( نصف فنجان) پنیر کوتاژ کم چرب یا ماست روزانه تغذیه کرد. این مخلوط در مؤثرتر حالت خود است اگر روغن کتان و پنیر کوتاژ کم چرب کاملا ترکیب یا مخلوط شوند. شما می‌توانید آناناس یا میوه‌های دیگر را برای بهبود طعم این ترکیب اضافه کنید. ”
۱۶. ورزش‌های جسمی و ذهنی باعث بهبود سلامت ميتوكندري مي‌شود.
مطالعات متعدد نشان می‌دهند که ورزش‌های جسمی و ذهنی مانند چی کونگ، تای چی، و پیاده‌روی جریان اکسیژن را به تمام اندام‌ها افزایش می‌دهند و سبب ارتقاء سلامت بهینه می‌شوند. حرکات شاد و ذهنی جریان خون، چی و اکسیژن را به تمام سلولها منتقل می‌کند و سلامت میتوکندری را بهبود می‌دهد. آسیب‌های وارد شده به میتوکندری می‌تواند به جهش ژنتیکی که موجب بیماری میشود، منجر شود. در واقع، اختلال در عملکرد میتوکندری تقریبا در هسته‌ی تمام بیماریها است.
۱۷. علاوه بر برنامه‌ی ورزشی همیشگی‌تان، یک ساعت در روز را به پیاده‌روی اختصاص بدهید.
سعی کنید مدت زمان نشستن را به کم‌تر از سه ساعت در روز محدود کنید، زیرا حتی ایستادن صرف هم باعث تغییرات سودمندی در بدن شما میشود. از نشستن تا حد امکان پرهیز کنید. خودتان به راحتی به افزایش اکسیژن خون تان کمک کنید.
۱۸. روزه‌داری متناوب باعث بهبود عملکرد سلولی و میتوکندری میشود.
اختلال در عملکرد میتوکندری تقریبا در هسته‌ی تمام بیماریها قرار دارد. مهم نیست چه چیزی می‌خورید. اما این‌که چه زمانی و به چه میزان غذا می‌خورید اهمیت کلیدی دارد. شما می‌توانید سلامت میتوکندری خود را با خوردن غذای واقعی که نسبتا چربی زیادی دارد، اجتناب از خوردن کربوهیدرات‌ها، اجتناب از خوردن غذا دست کم ۳ ساعت قبل از خواب و هر از گاهی روزه گرفتن، بهبود بدهید.
روزه‌داری متناوب سبب میشود که بدن‌تان از گلوکز به عنوان سوخت اصلی استفاده نکند و در عوض از چربی را به عنوان سوخت اصلی مصرف کند، و به این ترتیب نه تنها به کاهش وزن‌تان کمک می‌کند بلکه فواید بسیار زیادی نیز به سلامت بدن‌تان می‌رساند.. سوزاندن چربی به صورت کارآمد، وضعیت سلامتی را بهبود می‌دهد. چربی سوخت بسیار پاک‌تری در مقایسه با کربوهیدرات است و رادیکال‌های آزاد بسیار کم‌تری تولید می‌کند. گلوکز ذاتا سوخت “کثیفی” است زیرا باعث تولید انواع اکسیژن واکنش‌پذیر (ROS) از چربی میشود.
تحقیقات زیادی در مورد روزه داری متناوب که بعضی اوقات با عنوان محدود کردن زمان خوردن شناخته میشود وجود دارد. مطابق با روزه‌داری متناوب در یک زمان محدودی از روز ، مثلا ۶ تا ۸ ساعت در روز می‌توانید غذا بخورید. سلول‌های سالم می‌توانند چربی بسوزانند. سلول‌های سرطانی نمی‌توانند. به همین دلیل است که یک رژیم غذایی سالم با چربی بالا به نظر می‌رسد استراتژی موثری برای ارتقاء سلامتی باشد.
شیوه افزایش اکسیژن خون ۱۹: ماساژ بگیرید.
ماساژ باعث افزایش اکسیژن خون می شود و به این ترتیب اکسیژن بیش‌تری را به سلول‌های بدن منتقل می‌کند. این کار تمام عملکردهای ضروری بدن را با باز کردن مسیرهای حرکت مایع و حرکت انرژی در داخل بدن افزایش می‌دهد. ماساژ گردش خون و لنف را بهبود می‌بخشد و به این ترتیب باعث تغذیه سلولها و حذف سموم میشود.
۲۰. بخندید!
خندیدین باعث افزایش اکسیژن خون میشود. خنده سطح اکسیژن را در بدن شما هم در سطح سلولی و هم در سطح اندام‌ها افزایش می‌دهد. هنگامی‌که شما می‌خندید، مقدار زیادی از اکسیژن را دریافت می‌کنید و در حالت هایپرونتیلیشن موقت قرار می‌گیرید. و بالاتر رفتن سطح اکسیژن تنها فایده‌ای نیست که شما کسب می‌کنید. خنده ارگان‌ها را ماساژ می‌دهد و سبب بهبود هضم میشود.
خنده مایع لنفاوی را در اثر انقباض ناشی از خندیدن حرکت می‌دهد، و همین عملکرد سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند و به پاک کردن مواد زائد از سلول‌های شما کمک می‌کند. سلول‌های سرطانی نمی‌توانند در حضور اکسیژن زندگی کنند. انتقال اکسیژن بیشتر به تمام قسمت‌های بدن‌تان می‌تواند به جلوگیری از بسیاری از بیماریها یا از بین بردن آن‌ها کمک کند. ها ها ها!
شیوه افزایش اکسیژن خون ۲۱: مرخصی بگیرید و کنار دریا بروید!
ارتفاع بالا تفاوت زیادی در اکسیژن خون شما ایجاد می‌کند. بنابراین مرخصی‌تان را در سطح دریا بگذرانید! سطح اکسیژن موجود در هوا در ارتفاعات بالاتر کاهش می‌یابد. این امر تاثیر قابل‌توجهی بر جذب اکسیژن خون افراد دارد. یک فرد می‌تواند در سطح دریا ۹۸ درصد اکسیژن دریافت کند، اما ممکن است این میزان در ارتفاع ۱۵۰۰ متری به ۹۵٪ کاهش بیابد و تا ۹۰٪ در ارتفاع ۳۰۰۰ متری کاهش بیابد. در ارتفاع ۳۰۰۰ متری ممکن است فرد نتواند با سطح پایین اکسیژن و جذب اکسیژن سازگار شود و این می‌تواند بسیار خطرناک باشد.
– در سطح دریا، جذب اکسیژن شما باید ۹۵ تا ۱۰۰ درصد باشد.
– هایپوکسمیای خفیف بین ۹۰٪ تا ۹۴٪ رخ می‌دهد.
– هایپوکسمیای متوسط بین ۷۵ تا ۸۹ درصد اکسیژن در خون رخ می‌دهد.
– هایپوکسمیای شدید زیر ۷۵٪ منجر به از دست رفتن آگاهی و آسیب مغزی میشود.
۲۲. در محیطی بخوابید که اکسیژن زیادی دارد – یک پنجره را کمی باز بگذارید.
جذب ضعیف اکسیژن در طول خواب، به وضعیت سلامتی شما آسیب وارد می‌کند. آپنه‌ی انسدادی خواب (OSA) می‌تواند سطح اکسیژن را به میزان خطرناکی کم کند. هر تنفس ضعیفی در زمانی که خواب هستید، می‌تواند ترمیم و جوانسازی دوباره را که در هنگام خواب اتفاق می‌افتد، مختل کند. حتی اتاق خوابی که تهویه‌ی ضعیفی دارد، می‌تواند سبب ایجاد هایپوکسمیا شود. OSA جدی است، چون زبان در پشت گلو قرار می‌گیرد و جریان هوا را مسدود می‌کند.
هنگامی‌که سطح اکسیژن در مغز زیادتر از حد پایین می‌آید، فرد عمدتا بیدار میشود، انسداد گلو باز میشود و جریان هوا اغلب با نفس نفس زدن دوباره شروع میشود. پایین بودن سطح اکسیژن در طول خواب به صورت دائمی، می‌تواند منجر به مشکلات بسیار جدی قلبی عروقی، خواب‌آلودگی در روز، افسردگی، ADHD (اختلال کم‌توجهی- بیش‌فعالی) و پایین آمدن سطح تمرکز فرد شود.
شیوه افزایش اکسیژن خون ۲۳: حرکت لرزشی چی کونگ را انجام بدهید.
گردش حیاتی انرژی، خون و مایعات، برای سلامتی شما مهم است. مغز به خون دارای اکسیژن زیاد و مایعات تمیز بدن نیاز دارد تا به بهترین شکل ممکن عمل کند. فقط در مورد آن فکر کنید – مغز تنها ۲٪ از وزن بدن شما است، با این حال ۲۰٪ از اکسیژن موجود را نیاز دارد. تمرینات لرزشی چی کونگ (لرزاندن دست‌ها و پاها به طور جداگانه و بعد لرزاندن کل بدن – مترجم) کمک می‌کنند تا روزتان را با انرژی مثبت شروع کنید.
این تمرین مایعات فوقانی بدن را از جمله مایعات درون سینوس‌ها، سوراخ‌های بینی، مغز و ریه‌ها را پاک می‌کند. تمرین لرزشی چی کونگ قسمت پایینی بدن را تقویت می‌کند، مایعات سینوویال (مایع مفصلی) و سیستم لنفاوی را پاکسازی می‌کند، سموم را از بدن دفع می‌کند و جریان انرژی را در گذرگاه‌ها متعادل می‌کند، چرا که آن‌ها اکسیژن را به خون و ماهیچه‌ها می‌رسانند. در این‌جا روش انجام تمرین لرزشی چی کونگ را می‌بینید:
– بایستید به صورتی که دو ساق پا از هم فاصله داشته باشند، زانوها را کمی خم کنید و دست‌ها را تکان دهید (بلرزایند)، مثل این‌که آن‌ها یک رشته سوسیس هستند.
– ریلکس و شل باشید و اجازه دهید پاها و زانوها نیز با ریتم تکان خوردن دست‌های‌تان تکان بخورند.
– به طور طبیعی نفس بکشید، از طریق بینی هوا را داخل بکشید و به آرامی از دهان آن را بیرون بدهید.
– احساس کنید و تصور کنید که انرژی از زمین به سوی بازوها، پاها و بدن شما می‌رسد.
– به مدت ۵ تا ۳۰ دقیقه تکان بخورید و بلرزید.
۲۴. غذاهای اکسیژن رسان را بخورید.
نمونه‌هایی از این غذاها عبارتند از سیر، زنجبیل، روغن نارگیل، زردچوبه، شکلات ۱۰۰٪ ، فلفل کاین و چای سبز به طور موثر باعث افزایش اکسیژن خون میشود. سایر غذاهایی که بر میزان اکسیژن تاثیر مثبت دارند، عبارتند از: کلم بروکلی، کلم کالی، کاهوی رومی، اسپریولینا، کلرلا، خرد، جلبک سبز- آبی ، ماهی، لوبیا، آرتیشو، پنیر، تخم مرغ، شکلات، میوه های پر آب (برای مثال پرتقال)، آجیل و تخمه‌ی آفتابگردان برای انتقال اکسیژن به عضلات شما عالی هستند.
نظرتان را درباره این چند شیوه افزایش اکسیژن خون با ما در میان بگذارید.