قرارداد عدم افشای اطلاعات (NDA- Non-disclosure Agreement)، که گاهی به آن توافق نامه محرمانه می‌گویند، یک قرارداد مکتوب است بین دو طرف(اشخاص یا سازمان‌ها) که افشای اطلاعات محرمانه‌ای را که برای آن‌ها فاش شده است ممنوع می‌کند. به طور خلاصه این‌که، اگر از شما خواسته شود یک (NDA) را امضاء کنید، با این کار قول می‌دهید هر اطلاعات حساسی را که با شما به اشتراک گذاشته شده است مثل یک راز حفظ کنید و با کسی به اشتراک نگذارید. اگر شما صادر کننده‌ی (NDA) باشید، شما از دیگری می‌خواهید که هر اطلاعاتی را که ممکن است با آن‌ها به اشتراک بگذارید، به اشتراک نگذارند.
دو نوع کلی NDA وجود دارد:
- یک جانبه: که یک طرف توافق می‌کند اطلاعات تامین شده توسط طرف دیگر را فاش نکند. اکثر توافق‌ها در این دسته جای می‌گیرند، مانند توافق‌نامه با کارفرمایان و کارکنان یا مشتریان و فروشندگان.
- دوجانبه: نوعا وقتی استفاده می‌شود که شرکت‌ها به جستجوی یک رابطه‌ی بالقوه هستند، مانند شراکت، تشریک مساعی، ادغام، یا خرید و هر دو طرف لازم است که اطلاعات حساس را با طرف دیگر به منظور تصمیم‌گیری درباره‌ی آن رابطه به اشتراک بگذارند. این‌ها کم رواج‌تر هستند.
مقصود NDA این است که مانع دانش عمومی شدنِ اطلاعات محرمانهی کسب و کار شود. به عنوان مثال، اگر یک پیمانکار مستقل به فرمول سریِ کوکاکولا پی ببرد، از گفتن به شخص دیگری بدون عواقب جدی(یعنی یک طرح دعوی بزرگ که دلارهای زیادی روی دست دادگاه می‌گذارد) منع می‌شود.
عموما، NDAها در شروع یک رابطه‌ی کسب و کار امضاء می‌شوند، مانند وقتی که یک کارمند استخدام می‌شود. آن‌ها را همچنین می‌توان در پایان امضاء کرد مثل وقتی که یک شریک تصمیم به ترک گرفته است، اما مذاکره کردن در آن لحظه سخت‌تر است.
بندهای کلیدی قرارداد عدم افشای اطلاعات
بعضی از قسمت‌های کلیدی یک NDA شامل موارد زیر می‌شود اما به آن‌ها محدود نمیشود:
- شناسایی دو طرفی که قرارداد را امضاء می‌کنند
- تعریف دقیق آن‌چه اطلاعات محرمانهی حفاظت شده توسط توافق‌نامه به حساب می‌آید، و آن‌چه محرمانه محسوب نمیشود(مثل گزارش‌های در دسترس عموم یا اطلاعات درمیان گذاشته شده با دیگری)
- توضیح این‌که چرا اطلاعات به اشتراک گذاشته می‌شود، با چه مقصودی
- روشن‌سازی دقیق این که چگونه اطلاعات به اشتراک گذاشته شده می‌توانند و نمی‌توانند استفاده شوند، مانند توانایی استفاده شدن برای هر مقصودی بجز آن‌چه که بیان شده است( که بندِ “عدم استفاده” نامیده می‌شود)
- مقرر کردن چارچوب زمانی یا طول مدتِ توافق‌نامه
وقتی قرارداد عدم افشای اطلاعات تان نقض شده باشد
اگر پی‌ببرید یا مظنون شوید که رازهای داد و ستد یا اطلاعات محرمانهی تحت پوشش یک NDA به صورت عمومی به اشتراک گذاشته شده است، مهم است که به سرعت برای گردآوری مدرک درباره‌ی چگونگی درز کردن اطلاعات، شخص فاش کننده، و کاری که با آن اطلاعات می‌شود و همینطور شخص مسئول این کار اقدام کنید. گام اول استخدام وکیلی است که با حقوق مالکیت معنوی آشنا باشد.
اگر به مطالعه سایر واژگان و اصطلاحات کسب و کار، حسابداری، کارآفرینی و … علاقمندید اینجا کلیک کنید