انواع نژاد گربه: ۳۱ محبوب ترین و بهترین نژادهای گربه در جهان

بیش از ۷۰ نژاد گربه وجود دارد، اما کمتر از ۴۰ مورد آنها گربه های واقعا خانگی هستند. انواع نژاد گربه مشخصه‌های خاص خودش را دارد، و شخصیت یک گربه تا حد بسیار زیادی به نژاد آن بستگی دارد. با بیشتر آموختن درباره‌ی نژاد گربه – برای یافتن گربه‌ای که بیشترین هماهنگی و تناسب را با شخصیت و سبک‌ زندگی‌تان داشته باشد آمادگی و مهارت بیشتری پیدا خواهید کرد. در ادامه شما را با ۳۱ محبوب ترین و بهترین انواع نژاد گربه در جهان آشنا می‌کنیم.

۱. گربه‌ حبشی

حبشی یکی از محبوب‌ترین ( و باهوش ترین) انواع نژاد گربه در ایالات متحده است و بردر کولی (سگ) [سگی با جثه‌ای متوسط، بسیار پرانرژی و خوش رفتار با کودکان] دنیای گربه‌ها به حساب می‌آید.

گربه‌ی حبشی گوش‌های تیز، نسبتا بزرگ، و نوک‌دار دارد. سر آن پهن و تا حدودی گُوِه مانند است. چشمانش بادامی و رنگ‌ چشم‌ها ترکیبی از طلایی، سبز، فندقی، یا مسی است.

حبشی‌ها برونگرا، فوق‌العاده فعال، بازیگوش، خیره‌سر و باهوش هستند. آنها معمولا «گربه‌های بغلی» نیستند، چون بیش از حد سرگرم کنجکاوی و بازی می‌شوند. صدای آنها آرام و دلنشین است. آنها برای شاد ماندن به عشق و تعامل بسیار زیادی نیاز دارند و اگر در طول روز فعالیت نداشته باشند یا به آنها توجهی نشود افسرده می‌شوند. آنها معمولا با سایر گربه‌ها کنار می‌آیند، هرچند دوست دارند فضا و قلمرو خودشان را داشته باشند. جنس ماده‌ی این گربه‌ها گاهی در کنار سایر گربه‌ها که قرار می‌گیرد از کوره در می‌رود.

گربه‌های حبشی به خاطر کنجکاوی و لذتی که از کند و کاو محیط اطراف – به ویژه بلندی‌ها – می‌برند شناخته شده هستند. آنها آنقدر گربه‌های معقولی هستند که هرگز ریسک‌های غیر ضروری نمی‌کنند. همان طور که هر کس ممکن است از چنین نژاد باهوش و دارای توانایی‌های فیزیکی انتظار داشته باشد، گربه‌ّای حبشی شکارگران فوق‌العاده قابلی هستند. آنها عاشق اسباب بازی هستند و می‌تواند ساعت‌ها با یک توپ بازی کنند. بعضی از آنها حتی دوست دارند بروند چیزی را که پرتاب می‌کنید بردارند و برای‌تان بیاورند.

 ۲. کرل امریکایی

از مشخصه‌های یک گربه‌ی کرل امریکایی غیر عادی بودن گوش‌های آن است که نوک آنها به سمت پشت سر خم شده‌اند و باید با دقت با آنها برخورد کرد.

کرل امریکایی را «پیتر پن» دنیای گربه‌ سانان می‌نامند چون حتی تا بزرگسالی همه شخصیت کودکانه‌اش را حفظ می‌کند.

از مشخصه‌‌های کرل امریکایی گوش‌های این حیوان است که حالتی عجیب دارند و از نوک به سمت مرکز پشت جمجمه‌اش خم شده‌اند.

کرل امریکایی، به خاطر خزانه‌ی ژنتیکی بزرگی که با گربه‌های غیرنژادی دارد، عموما نژادی سالم است و به نظر نمی‌رسد به هیچ نوع نقص ژنتیکی مبتلا باشد. با وجود این، گوش‌های‌شان را باید مرتب تمیز کرد تا از عفونت آنها جلوگیری شود، و باید خیلی ملایم به آنها دست زد تا آسیب نبینند.

۳. مو کوتاه امریکایی

باور بر این است که گربه‌های مو کوتاه امریکایی از نسل گربه‌های اروپایی هستند که توسط مهاجران به امریکای شمالی آورده شده‌اند تا محصولاتشان را از گزند موش‌های خانگی و صحرایی در امان بدارند.

مو کوتاه امریکایی رایج‌ترین انواع نژاد گربه در ایالات متحده است. مو کوتاه امریکایی گربه‌ی بسیار ورزیده‌ای است. این گربه‌ها اندامی بزرگتر، کشیده‌تر، و بنیه‌دارتر از خویشاوند خود، مو کوتاه بریتانیایی، دارند. به این نوع «گربه‌ی کارگر» هم می‌گویند.

موکوتاه‌های امریکایی به مراقبت چندانی نیاز ندارند و معمولا سالم، خونگرم، با صاحبشان مهربان، و با غریبه‌ها اجتماعی هستند. نرها مشخصا از ماده‌ها بزرگتر هستند، و وقتی رشدشان تکمیل شود وزنی معادل ۵ تا ۷ کیلوگرم دارند. ماده‌های بالغ وقتی به رشد کاملا می‌رسند یعنی در سن سه تا چهار سالگی ۳.۵ تا ۵.۵ کیلوگرم وزن دارند. مانند بیشتر گربه‌سانان، مو کوتاه‌های امریکایی می‌توانند ۱۵-۳۰ سال عمر کنند، و اغلب فقط به واکسیناسیون سالانه، چک‌آپ‌های دامپزشکی، و یک رژیم با کیفیت نیاز دارند. این گربه‌ها معمولا دم‌هایی بلند و اندامی ترکه‌ای دارند.

مو کوتاه امریکایی در بیش از ۸۰ رنگ و طرح مختلف یافت می‌شود. بعضی از آنها حتی رنگ‌های سیاه، قهوه‌ای یا ترکیب‌ها و میکس‌های دیگری دارند. معروف‌ترین رنگ مو کوتاه امریکایی تا به امروز ماده‌ گربه‌ی نقره‌ای است که لکه‌های سیاه غلیظی روی زمینه‌ای نقره‌ای بدنش وجود دارند.

۴. بیرمن

بیرمن‌ها نه تنها جذاب و با نمک به نظر می‌رسند بلکه واقعا با نمک هم هستند! خاستگاه این گربه‌ی ملوس در آسیا است که نژاد محبوب روحانیون آنجا بوده است. در حالی که به این نژاد «گربه‌ی مقدس برمه» می‌گویند، نباید آن را با گربه‌ی برمه‌ای (برمیس) اشتباه گرفت که نژادی جداگانه و متفاوت است. بیرمن موی نیمه بلند، بدنی کم رنگ با لکه‌هایی تیره‌تر و چشمان آبی پررنگ دارد. با این‌که پنجه‌ّهای تیزی دارد اما انگار دستکش‌های سفیدی پوشیده است. بیرمن‌ها موی مخملی نیمه بلند، بدن نیمه‌ تپل (گرد)، گوش‌های نسبتا کوچک (در مقایسه با سایر انواع نژاد گربه)، و بینی عقابی دارند.

طبق استانداردهای مرسوم این نژاد، بدن بیرمن – بسته به شدت رنگ لکه‌های روی آن – باید به رنگ پوسته‌ی تخم‌مرغ (محلی) یا طلایی باشد. لکه‌ها می‌توانند شکلاتی، آبی، قرمز، یاسی یا کرمی باشند.

بیرمن‌ها چشم‌هایی به رنگ یاقوت کبود دارند و پوشش‌شان به خاطر «دستکش‌های» سفید روی هر یک از پنجه‌ها ظاهری غیر عادی دارد. آنها یکی از معدود نژادهایی هستند که با پوششی رنگی انگشتان دست و پای‌شان به رنگ سفید خالص است. ژنتیک این گونه ممکن است کاملا مشخص نباشد، یعنی نه به قدمت و ابهت گربه‌ی پرشین، و نظیر و همانندی ندارد. یک خصیصه‌ی شایان ذکر رنگ آبی چشم‌های آنها است که در طول عمرشان همواره آبی می‌ماند.

 ۵. گربه بمبئی

گربه‌ی بمبئی نژادی ترکیبی از برمیس سیاه و مو کوتاه امریکایی است.

بمبئی گربه‌ای خیره‌کننده است. بمبئی‌ها به شدت مهربان هستند. آنها دوست دارند به خانواده‌ها ملحق شوند و خواهان محبت و توجه هستند، و به همین خاطر این نژاد به شدت برای کودکان مناسب است. گربه‌های بمبئی مستقل نیستند. آنها به توجه صاحبان‌شان و مردم اطراف‌شان نیاز دارند و از تنهایی طولانی مدت بدشان می‌آید. هرچند توجه را دوست دارند، اما گربه‌های بمبئی ترجیح می‌دهند با یک شخص بخصوص ارتباط داشته باشند که از همه بیشتر به آنها محبت و صمیمیت نشان بدهند.

در کل، نژاد بمبئی باهوش، بازیگوش، و نیازمند توجه است. آنها تمایل دارند با سایر گربه‌ها سازش داشته باشند، چون آنها به رعایت مقررات و سلسله‌مراتب موجود در خانه احترام می‌گذارند. آنها صدای خرخر مشخصی دارند و عاشق این هستند که خودشان را جمع کنند. در روزهای سرد می‌توان آنها را کنار هر منبع گرمایی که نزدیک‌شان باشد پیدا کرد.

 ۶. گربه برمه ای

گربه‌های برمه‌ای اصالتا اهل ناحیه‌ای از تایلند بودند که سیام نامیده می‌شد.

گربه‌ی برمه‌ای راز طول عمر را خوب بلد است. یک برمه‌ای استرالیایی ۲۴ سال عمر کرد! این نژاد همچنین به خاطر وزنش و «تپل مپل» دنیای گربه‌ها بودن شناخته شده است. برمه‌ای‌ها بازیگوش نیز هستند و علائق و انرژی دوران بچگی را تا بزرگسالی حفظ می‌کنند. آنها از یک سری خصایص سگ‌ها برخوردارند مانند آوردن اشیایی که برای‌شان پرتاب می‌کنید و تکان دادن دم. برمه‌ای‌ها با بچه‌ّها و سگ‌ها خوب و مهربان هستند. آنها برای نگهداری در خانه نژاد خوبی به حساب می‌آیند، و معمولا اگر در خانه نگهداری شوند مهربان باقی می‌مانند، و از مسافرت با خودرو هم بدشان نمی‌آید.

گربه‌های برمه‌ای چشمانی طلایی یا زرد رنگ دارند. پوشش‌ آنها صاف و براق و در قسمت انتهایی مثل پارچه‌ی ساتن است. مانند بیشتر موکوتاه‌ها، این گربه‌ها نیز به شانه و کوتاه کردن موی زیادی نیاز ندارند. شکل نژاد بریتانیایی معمولی‌تر است، در حالی که نژاد امریکایی قوی بنیه‌تر است. آنها معمولا ۱۶-۱۸ سال عمر می‌کنند؛ عددی که از عمر بسیاری از گربه‌ها بیشتر است. برمه‌ای‌ها جثه‌ای کوچک تا متوسط دارند و حدودا ۴-۶ کیلوگرم وزن دارند، هرچند که این نژاد کمی سنگین‌تر از آنچه ابتدا به نظر می‌رسند هستند.

برمه‌ای‌ها مانند گربه‌های سیامی سر و صدا دارند، اما میو میوهای ملایم‌تر و شیرین‌تری می‌کنند. آنها بسیار با محبت هستند و از مصاحبت با آدم‌ها لذت می‌برند و دوست دارند که گربه‌های دست‌آموز انسان‌ها باشند و از پیوندهای مستحکم با صاحبشان و گرایش به سمت فعالیت‌های انسانی خوششان می‌آید. برمه‌ای‌ها به سطح توجه معقولی از سوی انسان‌ها نیاز دارند، مانند بقیه‌ی نژادها مستقل نیستند و برای تنها ماندن طولانی مدت ساخته نشده‌اند.

۷. گربه مو کوتاه کالر پوینت

گربه‌ی مو کوتاه کالر پوینت خویشاوند گربه‌ی سیامی محسوب می‌شود.

مو کوتاه کالر پوینت یکی از پر سر و صدا‌ترین گربه‌های موجود است. این گربه‌های باهوش، بازیگوش، و محتاج محبت شما را حسابی مشغول و سرگرم نگه می‌دارند!

مو کوتاه‌های کالر پوینت نخستین خویشاوندان سیامی‌ها هستند. این نژاد به وسیله‌ی زیبایی منحصر به فردش از گربه‌های سیامی – که فقط چهار رنگ دارند- متمایز می‌شود چون در شانزده رنگ «مشخص» مختلف وجود دارد. استیل بدنی، شخصیت، اندازه‌ی پشم، و طرح رنگ گربه‌ی مو کوتاه کالر پوینت شبیه سیامی است، اما نه در رنگ‌های غیر مرسومش یعنی: قرمز، کرمی، پوست‌لاکپشتی، و سیاهگوش.

مو کوتاه کالر پوینت یک نژاد بسیار باهوش، بازیگوش، و انسان دوست است. آنها فوق‌العاده با محبت و خونگرم هستند و از پرسه زدن در اطراف و بازی با آدم‌ها لذت می‌برند که همین باعث می‌شود آنها را برونگرا توصیف کنیم. آنها همچنین ممکن است در برخورد با غریبه‌هایی که خوب با آنها انس نگرفته‌اند یا تغییر محیط، بسیار حساس بشوند و خلق و خوی عصبانی و پرخاشگرانه از خود نشان بدهند. آن‌ها، به مانند گربه‌های سیامی، می‌تواند بسیار پر سر و صدا و توجه‌ طلب باشند، و همیشه به همراهی انسان‌ّها احساس نیاز کنند.

آنها بیش از ۱۰۰ نوع صدای مختلف دارند، که از گربه‌های معمولی بسیار بیشتر است، و همین امر میو میو کردن‌ آنها را عجیب‌ و غریب جلوه می‌دهد. نرها گاهی در مقابله با سایر حیوانات بیش از حد پرخاشگر می‌شوند. آنها هر وقت احساس کنند قلمروشان مورد هجوم قرار گرفته یا صرفا جهت اعلام وجود و سلطه‌ی خود با سایر گربه‌ها می‌جنگند.

 ۸. کورنیش رکس

کورنیش رکسِ دراز و کشیده، اغلب به خاطر قدرت دوندگی و تاخت و تازش، تازی دنیای گربه‌ها نامیده می‌شود. پوشش بدنی کورنیش رکس فوق‌العاده نرم و گاهی مجعد است – یعنی نرم تر از هر نژاد گربه‌ی دیگری. با وجود این، دپشش سبک آنها حکایت از آن دارد که برای زندگی در منازل و در شرایط گرم و خشک ساخته شده‌اند. دمای بدن آنها (۳۸.۸ سانتیگراد) کمی بالاتر از دمای بدن بیشتر گربه‌ها است. این گربه‌ها تمایل دارند اطراف حباب‌های لامپ‌ها، روی صفحه‌های نمایش کامپیوترها، و سایر جاهای گرم مثل روی پاها و شانه‌ها بگردند. بعضی از کورنیش رکس‌ها یک بوی ملایم خوشایندی دارند که مختص نژاد آن‌هاست و به خاطر غدد رایحه‌ای موجود در پنجه‌های‌شان است.

گربه‌های کورنیش رکس رنگ‌های بسیار مختلفی دارند: سفید، سیاه، شکلاتی، پرتقالی، و رگه‌های آبی کم رنگ، یاسی، و کرمی. طرح‌ها و الگوهای پوست‌شان هم شامل تمام اشکال موجود در دنیای گربه‌ها می‌شود، از کلاسیک، تا ماکرلی (شکم سفید با پشت سبز رنگ و نوارهای آبی)، دو رنگ، پوست لاکپشتی، رنگ‌های دودی، و الگوهای کالر پوینت استاندارد در نژاد سیامی.

 ۹. دِوُن رکس

گربه‌های دون رکس بازیگوش و بسیار وابسته به انسان‌ها هستند و جاهای بلند و مرتفع را ترجیح می‌دهند.

دون رکس نژاد گربه‌ای است که موهایی نرم، کوتاه، و مجعد دارد شبیه به موهای کونیش رکس. آنها به طرز غیر معمولی گوش‌هایی بزرگ دارند که روی کله‌های پهن‌شان قرار گرفته است. چشم‌های‌شان بزرگ و بیمی‌های‌شان تا حدودی سربالا است. بر خلاف بیشتر گربه‌ّها، سبیل‌های‌شان بسیار کوتاه است و حالتی فرفری دارد.

گربه‌ی دون رکس فعال، پر شیطنت، بازیگوش، و بسیار انسان دوست است. آنها پرش زیادی دارند و سعی می‌کنند هر جایی که تاب نگه داشتن‌شان را داشته باشد اشغال کنند. دون‌ها ترجیح می‌دهند در جاهای مرتفع قرار بگیرند و همیشه در بالاترین نقطه‌ی موجود در خانه یا اتاف باشند.

دون رکس رفیق و همدمی وفادار است و معمولا فرد مورد علاقه‌اش را اتاق به اتاق دنبال می‌کند تا در فرصت مناسب بپرد داخل آغوش، روی پاها، یا شانه‌های او. بیشتر آنها یک نفر اصلی را در خانواده انتخاب می‌کنند و عشق‌شان را وقف او می‌کنند.

این نژاد آن قدر باهوش است که می‌توان آن را تعلیم داد تا رفتارها و کارهای خاصی را انجام دهد.

۱۰. گربه مائو مصری

مائو مصری یکی از چند نژاد گربه‌ی خانگی است که به صورت طبیعی روی بدنش نقطه نقطه است. این گربه‌ها فوق‌العاده سریع هستند! در واقع، مائو مصری سریع‌ترین انواع نژاد گربه در جهان است.

مائوهای مصری نژاد گربه‌هایی با چثه‌هایی کوچک تا متوسط و موهای کوتاه هستند. در کنار گربه‌ی دیلمون بحرینی، آنها یکی از چند نژاد گربه‌های خانگی دارای نقطه‌های طبیعی روی بدن هستند. نقطه‌های روی مائو مصری فقط روی پوشش مویی او نیستند بلکه با تراشیدن موها این نقطه‌ها روی پوست گربه هم دیده می‌شوند.

سرعت مائو مصری زیاد است چون پاهای عقبی بلندتری از سایر گربه‌ها دارد و یک پرده‌ی خاص از جنس پوست از پهلو تا پشت زانویش کشیده شده است که به او چابکی بیشتر و طول گام‌هایی بلندتر می‌دهد.

مائوها اغلب صداهای بسیار موزیکالی دارند. آنها جیر جیر، خور خور، می‌کنند و اصوات غیر عادی دیگری نیز از خود بیرون می‌دهند. رفتار دیگری که کاملا در بین مائوهای خوشحال وجود دارد تحت عنوان «دم-جنبان» توصیف می‌شود. این گربه، چه نر چه ماده، دمش را تکان می‌دهد و پیچ و تاب می‌دهد و ظاهرا با این کار قلمرواش را معین می‌کند، که تحت عنوان ادرار کردن هم شناخته می‌شود اما در واقع ادراری خارج نمی‌شود.

 ۱۱. گربه اگزاتیک

این بچه گربه‌ی اگزاتیک نسخه‌ی مو کوتاه نژاد پرشین است.

محبوب‌ترین گربه، البته بعد از نژاد پرشین، اگزاتیک است. این حیوان یکی از بهترین گربه‌های بغلی است. اگزاتیک بدنی فشرده، گرد، و خوش ساخت و قوی و گردنی کوتاه و کلفت دارد. چشمان گرد بزرگ، بینی کوتاه سر بالا، حالت چهره‌ی جذاب، و گوش‌های کوچکش به او ظاهری ملوس و بچه‌گربه‌ای می‌بخشد که بیشتر آدم‌ها به آن می‌گویند با نمک!

اگزاتیک مو کوتاه شخصیتی ملایم و آرام دارد که یادآور گربه‌ی پرشین است، اما از نیای بلند موی خود سرزنده‌تر است. این حیوان کنجکاو و بازیگوش، با سایر گربه‌ها و سگ‌ها رفیق است. این گربه به ندرت میو میو می‌کند. تنها ماندن را دوست ندارد و حتما باید صاحبش را کنار خودش ببیند (یا باید صدا یا بویی شبیه صدا و بوی صاحبش در خانه بپیچد مثلا صدای رادیوی روشن). این گربه‌ها عاشق نشستن روی پاها هستند و دوست دارند از سایر انواع نژاد گربه محبت و وفاداری بیشتری نشان بدهند.

ماهیت آرام و با ثبات‌شان آنها را به گربه‌هایی ایده‌آل برای آپارتمان نشین‌های شهری تبدیل می‌کند. با وجود این، اگزاتیک بعضی از بارقه‌های انرژیک اجداد کوتاه موی امریکایی خود را حفظ کرده است و اغلب قادر به شکار موش‌ها هستند.

بر خلاف نژاد پرشین که به نگهداری و مراقبت زیاد احتیاج دارد، اگزاتیک می‌تواند با کمک اندکی از سوی انسان‌ها پشم و موی خود را تمیز نگه دارد، هرچند شانه زدن و برس کشیدن برای باز کردن موها از هم و کاهش ریزش آنها و تشکیل توده‌های مو در شکم گربه (به خاطر لیسیدن بدن خود) توصیه می‌شود.

به مانند سایر حیوانات تخت-صورت، اشک اگزاتیک‌ها نیز ممکن است از طریق مجرای بینی فوران کند، و صورت این حیوان را خیس و در آن لکه‌هایی ایجاد کند. برای جلوگیری از این پیامد می‌توان هر از گاهی با یک دستمال مرطوب صورت گربه را پاک کرد.

 ۱۲. هاوانای قهوه‌ای

هاوانای قهوه‌ای یک گربه‌ی متوسط الجثه، قوی، کوتاه مو با بدنی دارای طول متوسط است. رنگ پوشش بدن این حیوان باید قهوه‌ای، عموما قهوه‌ای مایل به قرمز، باشد و هیچ نشانه و نقطه‌ای روی بدنش نداشته باشد. سبیل‌ها هم باید قهوه‌ای باشند و رنگ چشم‌هایشان سبز باشد. سر آنها باید بیشتر دراز باشد تا پهن، و بینی‌شان در نقطه‌ای که به چشم‌هایشان می‌رسد کاملا مشخص و متمایز است. معمولا نرها از ماده‌ها بزرگتر هستند و نسبت به سایر انواع نژاد گربه وزنی متوسط دارند.

هاوانای قهوه‌ای گربه‌ای باهوش است و اغلب از پنجه‌هایش برای بررسی کردن اشیاء و ارتباط برقرار کردن با صاحبش استفاده می‌کند. محتمل‌ترین توضیحی که می‌توان برای نام این حیوان ارائه کرد رنگ پوشش او است که بسیار شبیه سیگارهای هاوانا است، اما عده‌ای نیز معتقدند که نام این نژاد از نام خرگوش هاوانا گرفته شده که هم رنگ هستند.

۱۳. گربه هیمالین

هیمالین‌ها محبوب‌ترین نژاد گربه‌های پرشین هستند. گربه‌ی هیمالین مویی بلند به اندازه‌ی موهای نوع پرشین دارد، منتها چشمانش آبی رنگ است و رنگ براق‌تری دارد، خصائصی که به خاطر آمیزش گربه‌ پرشین با گربه سیامی به وجود آمده‌اند.

مانند گربه‌های پرشین، هیمالین‌ها نیز بدنی گرد و پاهایی کوتاه دارند که پریدن به اندازه و ارتفاعی که سایر گربه‌ها می‌پرند را برای‌شان سخت می‌کند. بعضی‌ها بدنی بیشتر شبیه سیامی‌ها دارند و می‌توانند حتی به اندازه‌ی ۲ متر بپرند.

این گربه‌ها خوش‌اخلاق، باهوش، و عموما همراهانی اجتماعی هستند. به خاطر ژنی که از سیامی‌ها به ارث برده‌اند، از نژاد پرشین فعال‌تر هستند.

به قول گربه‌بازها، «هیمی‌ها» همدم‌های بی‌نظیری برای داخل خانه هستند. آن آرام، موقر، و خوش خلق هستند اما یک جنبه‌ی بازیگوشی نیز دارند. مثل سیامی‌ها دوست دارند که چیزی را برای‌شان پرتاب کنی و بروند آن را برای شما بیاورند، و یک تکه کاغذ مچاله شده یا یک اسباب‌بازی هم آنها را ساعت‌ها سرگرم خواهد کرد.

هیمالین‌ها شیفته و وابسته‌ی انسان‌ها هستند چون به همراهی و حمایت آنها نیاز دارند. آنها مشتاق عشق و محبت هستند و دوست دارند نوازش شوند و موهای‌شان را شانه کنند. مانند بسیاری از گربه‌های مو بلند، هیمالین‌ها نیز باید هر روز موهایشان شانه شود تا سالم بماند و ظاهرشان در بهترین وضعیت بماند. به علاوه، آنها ممکن است هر روز به شستشوی صورت نیز نیاز داشته باشند.

 ۱۴. بابتیل ژاپنی

بابتیل ژاپنی نژادی از گربه‌های خانگی با دم «کوتاه» است که شبیه دم خرگوش است. این دم کوتاه به خاطر یک جهش ژنتیکی در نوع اندام این نژاد توسط یک ژن مغلوب اتفاق افتاده است.

گاهی، ممکن است یک بابتیل ژاپنی رنگ‌ چشمهایش با هم متفاوت باشد. فارغ از نژاد، گربه‌هایی که این ویژگی را دارند گربه‌های چشم تا به ‌تا (دو رنگ) نامیده می‌شوند. در این نژاد یکی از عنبیه‌ها آبی است در حالی که عنبیه‌ی دیگر زردرنگ است. این ویژگی در این نژاد نسبت به همه‌ی نژادهای دیگر بیشتر است.

به طور متوسط اعضای این نژاد گربه‌ّهایی فعال و باهوش هستند و ماهیتی انسان دوست دارند. آنها را راحت‌تر می‌توان آموزش داد و احتمال آن که از فعالیت‌هایی که انسان‌ها در آن دخالت دارند مانند راه رفتن روی یک طناب یا ریسمان و بازی پرتاب اشیاء و آوردن آنها لذت ببرند زیاد است. آنها که یک نژاد به طرز غیر عادی «وراج» به حساب می‌آیند، اغلب با انسان‌ها ارتباط آوایی برقرار می‌کنند.

 ۱۵. مین کوون

این نژاد یکی از آن‌هایی است که خاستگاهش قاره‌ی امریکا است. مین کوون یک گربه‌ی مو بلند یا مو متوسط است. پوشش آن نرم و مخملی است، هر چند جنس بافت آن ممکن است با رنگ پوشش تغییر کند. بعضی از این گربه‌ها دور گردنشان چیزی شبیه یال شیر دارند. برای این نژاد، نسبت به نژادهای موبلند دیگر، یک شانه زدن ساده و معمولی کفایت می‌کند چرا که پوشش آن به خاطر لایه‌ی کم تراکم زیرین همیشه به خودی خود تمیز باقی می‌ماند. پوشش موی آنها دستخوش تغییرات فصلی می‌شود، در زمستان پرپشت‌تر و در تابستان کم‌پشت تر. مین کوون‌ها، به خاطر جثه‌ی بزرگ‌شان پنجه‌های بزرگتری نیز دارند. مواردی مشاهده شده است که مین کوون‌ها از پنجه‌های‌شان برای فرو کردن در درز دیوارها استفاده کرده‌اند.

رایج‌ترین رنگ دیده‌شده در بین این نژاد رنگ قهوه‌ای است. طبق استانداردهای این نژاد هر رنگی برای چشم‌ها قابل قبول و پذیرفتنی است، به استثناء رنگ آبی یا چشم‌های تابه‌تا در گربه‌هایی که پوشش مویی آنها رنگی به غیر از سفید دارد.

۱۶. گربه مانکس

مانکس‌ها ممکن است شباهت بسیار زیادی به گربه‌های عادی داشته باشند، اما دم ندارند! بسیاری از مانکس‌ها یک ته‌دم دارند، اما این نژاد کلا تحت عنوان بی‌دم شناخته می‌شود. این مشخص‌ترین ویژگی این نژاد است، همچنین مانکس‌ها پاهای عقبی دراز و کشیده و یک سر گرد دارند. موی گربه‌های مانکس تمام رنگ‌ها و الگوهای مختلف را دارد، هرچند گونه‌های تماما سفید نادر هستند. گونه‌های مو بلند گاهی نژادی جداگانه به حساب آورده و سیمریک نامیده می‌شوند. مانکس‌ها شکارچیان ماهری هستند، در نتیجه اغلب کشاورزانی که مشکلات درگیری با جانوران جونده را دارند جویای این نژاد هستند.

 ۱۷. گربه جنگی نروژی

شاه اولاف نروژ، گربه‌ی جنگلی نروژی را گربه‌ی ملی نامگذاری کرد. این حیوان گربه‌ای مناسب یک وایکینگ است! این نژاد گربه‌ای قوی، بزرگ و شبیه به نژاد مین کوون است با پاهایی بلند، دم پر پشت و بدنی قدرتمند. این نژاد در بالارفتن بسیار خوب عمل می‌کند، چون پنجه‌های قدرتمندی دارند. طول عمر آنها معمولا ۱۴ تا ۱۶ سال است، هرچند بیماری‌های قلبی و کلیوی در این نژاد گزارش داده شده است.

گربه‌ی جنگلی نروژی صدایی آرام دارد اما اگر در خانه و در کنار یک سگ نگهداری شود می‌تواند صدای بلندتری هم از خودش تولید کند. عموما، این گربه‌ها آرام هستند و حتی ممکن است خجالتی به نظر برسند. رابطه‌ی خوبی با انسان‌ها دارند، اما انرژی‌شان خیلی زیاد است، و ممکن است به توجه بسیار زیادی نیاز داشته باشند. بسیاری از گربه‌های جنگلی نروژی ترجیح می‌دهند بیرون از خانه سر کنند، چون شکارچیانی سریع و ماهر هستند، اما این نژاد با زندگی اندرونی نیز خو گرفته است.

 ۱۸. اوسی کت

اوسی کت‌ها شبیه پلنگچه هستند، اما تا آنجا که می‌توانند بازیگوش و خانگی هستند. این نژاد از این لحاظ که شبیه گربه‌ی وحشی خال خالی است غیر عادی محسوب می‌شود. به خاطر شباهتش به پلنگچه (اوسلات) نامگذاری شده است، اما در خزانه‌ی ژنی اوسی کت هیچ دی‌ان‌ای «وحشی» وجود ندارد. این گونه در واقع ترکیبی از گربه‌های سیامی و حبشی است. بعدا مو کوتاه‌های امریکایی نیز به این ترکیب اضافه شدند و رنگ نقره‌ای، ساختار استخوانی، و لکه‌ها و نشانه‌های مشخصی را به این نژاد بخشیدند.

اوسی کت‌ها نژادی بسیار خونگرم هستند. اغلب می‌گویند که آنها روحیه و خصلت سگ‌ها را دارند. بیشتر آنها را می‌توان تمرین داد تا چیزی را که می‌خواهید برای شما بیاورد، روی طناب و ریسمان راه برود، موقع صدا زدن بیاید، حرف بزند، بنشیند، و طبق دستور شما دراز بکشد. بعضی‌ از آنها حتی از سر و کول غریبه‌ها بالا می‌روند و به نحوی به آنها اعلام می‌کنند که دلشان نوازش می‌خواهد. این ویژگی آنها را به حیوانات خانگی بی‌نظیری تبدیل می‌کند، و بیشتر آنها می‌توانند با حیواناتی از گونه‌های دیگر به خوبی کنار بیایند. اما، نهایتا، آنها سلطه‌ی خود را بر تمام حیوانات دیگر دیکته خواهند کرد. اوسی کت‌ها برای کسانی که می‌خواهند زمان زیادی را با گربه‌شان سر کنند حیوان خانگی بی‌نظیری هستند.

۱۹. گربه مو کوتاه شرقی

گربه‌های مو کوتاه شرقی که تحت عنوان «گربه‌ی رنگین‌کمانی» شناخته می‌شوند حیوانات باهوش و اجتماعی هستند که با انسان‌ها رابطه‌ی بسیار نزدیکی برقرار می‌کنند. آنها کنجکاو، صمیمی، عاطفی، طالب، و اغلب کلی پر سر و صدا هستند. صدای خر خر آنها موقعی که شاد هستند ممکن است بسیار بلند باشد.

مو کوتاه شرقی عضوی از خانواده‌ی سیامی است. آنها به رنگ‌های خالص (سفید، قرمز، شکلاتی، کرمی، آبنوسی، آبی، ارغوانی، قهوه‌ای مایل به زرد، یا حنائی)، سایه‌روشن (فقط نوک موها رنگی است)، نسبتا رنگی (لکه‌های قرمز یا کرمی بر روی هر یک از رنگ‌های خالص فوق)، طرح‌دار (راه راه، لکه لکه، کلاسیک و…)، و دو رنگه (هر یک از رنگ‌های فوق‌الذکر همراه با رنگ سفید) وجود دارند. در کل، بیش از ۳۰۰ ترکیب طرح و رنگ ممکن برای این نژاد وجود دارد.

 ۲۰. گربه پرشین

یکی از محبوب‌ترین انواع نژاد گربه در جهان، گربه‌ی پرشین لاکچری‌ترین حیوان خانگی محسوب می‌شود. گربه‌ی پرشین کلاسیک، که با عنوان گربه‌ی صورت عروسکی ایرانی نیز شناخته می‌شود، از نژاد پرشین اصیل به حساب می‌آید. محبوب‌ترین گونه‌های آن عبارتند از سیل پوینت، بلو پوینت، فلیم پوینت، و هیمالیایی تورتی پوینت، و بعد از آنها سیاه سفید، سایه نقره‌ای، و پرشین کالیکو قرار دارند.

 ۲۱. رگدال

نام «رگدال» برگرفته از خلق و خو و واکنش آرام و متین آن به هنگام برداشتنش از زمین یا بغل کردنش است [رگدال به انگلیسی یعنی عروسک پارچه‌ای.م.].

گربه‌های رگدال چشمانی آبی و رنگ و بدنی روشن با نقاطی تیره در ناحیه صورت، گوش، پا و دم است. آنها گربه‌هایی قوی و بزرگ جثه با موهای نیمه بلند نرم و مخملی هستند.

ماهیت مطیع و آرام رگدال مشخصه‌ای است که احتمالا از نژاد پرشین و سیامی به ارث برده است. در رابطه با این که آیا این خصیصه نتیجه‌ی جهش ژنتیکی است یا نه گفته‌های ضد و نقیضی وجود دارد. مطیع بودن بیش از حد بعضی از گربه‌های رگدال به این شایعه منجر شده است که آنها در برابر درد روئین‌تن هستند. گزارش‌های متعددی وجود داشته است از این که رگدال‌ها به به طور تصادفی به خودروهای در حال حرکت و سگ‌های وحشی برخورد کرده و آسیب دیده‌اند. رگدال با محبت، باهوش، آرام، متین، و تحت کنترل است.

۲۲. گربه راشن بلو

راشن بلو گربه‌ای آرام، زیبا با بدنی به رنگ آبی-نقره‌ای است. این گربه‌ها به خاطر هوش بالا، کنجکاوی و آرام بودنشان معروف هستند. آنها بازی رفتن و آوردن را دوست دارند و نسبت به عواطف انسانی واقعی حساس هستند. آنها از بازی کردن با انواع اسباب بازی لذت می‌برند و با عزیزانشان ارتباطات فوق‌العاده قدرتمندی برقرار می‌کنند.

راشن بلو همچنین به کنار آمدن با بچه‌ها و حیوانات خانگی دیگر معروف است. آنها را به عنوان حیواناتی آرام و تمیز می‌شناسند که با غریبه‌ها رفتاری عادی دارند، مگر آنکه در یک خانه‌ی بسیار پر هیاهو و پر جنب و جوش بزرگ شده باشند. آنها همچنین عاشق بازی کردن با سایر حیوانات خانگی کوچک هستند مثلا سگ‌ها یا گربه‌های دیگر. راشن بلوها طول عمری حدود ۱۰-۱۵ سال دارند و به ندرت دچار بیماری می‌شوند چون مشکلات ژنتیکی کمی دارند یا اصلا مشکل ژنتیکی ندارند پس مستعد ابتلا به بیماری نیستند. آنها گربه‌ّهایی با جثه‌ی متوسط و وزن متوسط ۳.۵ تا ۵.۵ کیلوگرم – در زمان تکمیل رشد – هستند. عموما نرها از ماده‌ها بزرگتر هستند.

 ۲۳. گربه ساوانا

گربه‌ ساوانا، که نگهداری آن در بعضی از بخش‌های ایالات متحده ممنوع است، تا حدودی مشابه خویشاوند خود، چیتا، رفتار می‌کند. یکی از تفاوت‌های اصلی آن است که این گربه بغل شدن را به تعقیب کردن‌تان ترجیح می‌دهد! گربه‌های ساوانا یکی از نژادهای بزرگ گربه‌های خانگی هستند. پیکربندی بلند و کشیده‌ی ساوانا باعث می‌شود از وزن واقعی‌شان بیشتر نشان بدهند. جثه‌ی آنها بسیار وابسته به نسل و جنسیت‌شان است، که گربه‌های نر ترکیبی F۱ از همه‌ بزرگتر است. ساواناها معمولا در وفاداری با سگ‌ها مقایسه می‌شوند، و صاحبشان را دور تا دور خانه مثل یک سگ دنبال می‌کنند. همچنین می‌توان آنها را آموزش داد که روی طناب راه بروند، و حتی بازی رفتن و برگشتن را انجام بدهند.

ساواناها معمولا با تکان دادن سر یا یک جهش غیر منتظره با صاحبانشان احوالپرسی می‌کنند. طبق گزارش‌ ساواناها بسیار اجتماعی و با مردم و سایر گربه‌ها و سگ‌ها صمیمی هستند، در حالی که بعضی از آنها ممکن است بدوند و پنهان شوند یا وقتی یک غریبه را می‌بینند شروع کنند به خر خر کردن. میزان اجتماعی بودن را می‌توان در بچه گربه‌های ساوانا تشدید کرد اگر که آنها را در میان آدم‌ها و حیوانات خانگی دیگر بزرگ کنیم.

 ۲۴. اسکاتیش فولد

اسکاتیش فولد نژادی از گربه‌ها است که جهش ژن-غالب داشته و همین امر باعث شده است غضروب گوش او تا بردارد که موجب خم شدن گوش‌هایش به جلو و پایین به سمت سرش خم شوند. این ویژگی به اسکاتیش فولد چیزی می‌بخشد که به آن ظاهر «جغدگونه» می‌کویند. اسکاتیش فولدها، چه گوش‌های تا شده داشته باشند چه گوش‌های معمولی، عموما خوش اخلاق و آرام هستند و در خانه با حیوانات دیگر خیلی خوب کنار می‌آیند. آنها دوست دارند به آدم‌هایی که به آنها توجه می‌کنند خیلی نزدیک شوند و ذاتا حیوانات با محبتی هستند. فولدها بسیار بازیگوش، با محبت، و آراسته هستند و اغلب باهوش، وفادار، کم سر و صداِ و با محیط، اهالی منزل و بچه‌ها سازگار می‌باشند. فولدها همچنین به خوابیدن به پشت معروف هستند.

اسکاتیش فولدها عموما صدایی ملایم دارند و مجموعه‌ای از میومیوها و خرخرهایی از خودشان نشان می‌دهند که نژادهای دیگر بهتر از آنها را سراغ نداریم. فولدها همچنین به خاطر نشستن و دراز کردن پاهای‌شان به جلو و گذاشتن پنجه‌های‌شان روی شکم‌شان معروف هستند. به این حالت «حالت بودا» می‌گویند.

۲۵. سلکرک رکس

سلکرک رکس، که به عنوان گربه‌ای در لباس میش شناخته می‌شود، یکی از چهار نژاد گربه است که مو و سبیل فر یا مجعد دارد. این نژاد از تمام نژادهای دیگر متمایز است. برخلاف دون رکس و کورنیش رکس، موی سلکرک اندازه‌ی عادی دارد و پر و کامل است. گونه‌های مو بلند و مو کوتاه زیادی وجود دارند. این حیوان یک نژاد بزرگ و خوش هیکل و شبیه موکوتاه بریتانیایی است.

بدن آن بسیار نرم است و ظاهری پشم مانند دارد و پر از وزوزی‌ها و پیچ و تاب‌های نامنظم است. سر آن گرد است و چشم‌های گرد بزرگی دارد، گوش‌هایش اندازه‌ای معمولی دارند و پوزه‌ای دارد که طولش برابر با نصف عرض آن است. آنها بسیاری از ویژگی‌های نژاد مو کوتاه بریتانیایی، ماهیت بغلی بودن گربه‌ی پرشین و بازیگوشی اگزاتیک مو کوتاه را دارند. آنها بسیار صبور، پر طاقت، و دوست داشتنی هستند.

 ۲۶. گربه سیامی

سیامی پر سر و صداترین نژاد گربه است. سیامی‌ها معمولا بسیار گربه‌های با محبت و باهوشی هستند که به خاطر ماهیت اجتماعی‌شان معروف هستند. بسیاری از آنها از بودن با آدم‌ها لذت می‌برند و گاهی آنها را «برونگرا» می‌نامند. آنها اغلب به شدت به یک شخص وابسته می‌شوند.

سیامی تایلندی یا اصل بعضی از ویژگی‌هایش با سیامی مدرن مشابه و یکسان است (مثلا الگوی رنگ و پوشش موی بدن کوتاه، هرچند به کوتاهی نوع مدرن آن نیست) اما در قسمت سر و شکل بدن با هم تفاوت دارند. این نژاد یک نوع بدن «غربی» دارد (پاهایی نسبتا بلند دارد، لاغر اندام اما پر استقامت است و استخوانبندی متوسطی دارد در حالی که نوع «شرقی» به مانند نژادهای سیامی و اورینتال هستند) و سری گوه‌مانند با گونه‌هایی گرد دارد که پوزه‌ی گوه‌مانندش از آن بیرون زده است. گوش‌هایش نسبتا بزرگ است اما گنده نیست، و نسبت به گربه‌های سیامی مدرن در جای بالاتری قرار گرفته است. چشم‌هایشان از متوسط تا نسبتا بزرگ، کاملا به شکل بادامی است، اما بیش از حد «شرقی» نیست!

۲۷. گربه سیبرین

سیبرین گربه‌ی ملی روسیه و ترکیبی عالی از یک رقصنده‌ی باله و یک مدافع تمام عیار است. آنها یکی از بهترین پرش‌ّها را در بین گربه‌های جهان دارند! سیبرین‌ها خیلی سگ-گونه هستند. آنها گربه‌های وفاداری هستند که می‌آیند با شما احوالپرسی می‌کنند. این نژاد گربه ظاهرا شیفته‌ی آب است و احتمال دارد اسباب بازی‌های را توی آب بیندازد. آنها نژادی صمیمی، خوب با سگ‌ها، پر انرژی، و باهوش هستند. آنها همچنین اهل پرحرفی هستند، و وقتی به چیزی که مورد علاقه‌شان است نزدیک می‌شوند یا درخواست می‌کنند که شب در را برای‌شان باز کنند تا بتوانند کنار فرد مورد علاقه‌شان بخوابند، صداهای «میومیو» کوتاه و خفیفی از خودشان در می‌آورند.

این گربه‌ها به خوب در خانه با دیگران زندگی می‌کنند. با پشم سه لایه‌ی منحصر به فردی که دارند به خوبی با محیط‌های سرد سازگار هستند. سیبرین‌ها در برف‌های سنگین خارج از خانه‌ی صاحبانشان یافت می‌شوند که زیر تخته جعبه‌های قدیمی خیلی آرام و معصومانه پناه گرفته‌اند. با اینکه ادله و شواهد علمی کمی وجود دارد اما پرورش دهندگان و صاحبان حیوانات خانگی مدعی هستند که سیبرین‌ها می‌توانند برای کسانی که آلرژی دارند کاملا بی‌خطر باشند.

۲۸. گربه‌ سنگاپوری

آیا از این که یک گربه شخصیت داشته باشد خوشتان می‌آید؟ پس حیوان خانگی که به درد شما بخورد همین گربه سنگاپوری ریزه میزه است.

سنگاپوری یک گربه‌ی نسبتا کلفت و قوی با جثه‌ای از کوچک تا متوسط است، و پوشش بدنی نرم و بسیار کوتاهی دارد. یک ماده‌ی کاملا بالغ معمولا ۲.۵ تا ۳.۵ کیلوگرم وزن دارد در حالی که نرها ۳.۵ تا ۵.۵ کیلوگرم وزن دارند. این نژادها عموما بزرگ و تا حدودی فرز هستند و گوش‌هایی گود و بزرگ و چشم‌هایی بادامی شکل دارند. دم آنها نازک و کمی کوتاه‌تر از طول بدن‌شان است و نوکی ضخیم دارد. طرح و الگوی پوشش این نژاد شبیه به تبی لکه‌دار است. یعنی هر دسته از موها بخش‌هایی با رنگ تیره و روشن دارند.

گربه‌ی سنگاپوری طبق توصیفات فعال، کنجکاو و بازیگوش است. آنها با محبت و خواهان تعامل با انسان‌ها هستند. علاقه‌ی شدیدی به رفتن روی بلندی‌ها دارند و این کار به آنها دید بهتری نسبت به محیط اطراف می‌دهد.

 ۲۹. گربه سومالی

ممکن است شبیه روباه به نظر برسد اما در واقع یک سومالی است! سومالی که گربه‌ای فرز و چابک است ممکن است روی میز شام بپرد و دوباره سفارش غذا بدهد!

سومالی نژادی از گربه‌ها است که جزو گربه‌های حبشی مو بلند به حساب می‌آیند. نوع بدن و لکه‌های هر دو نژاد شبیه به هم است، اما طول پشم گربه سومالی به رسیدگی بیشتری نیاز دارد تا گربه‌ی حبشی. بر خلاف بیشتر گربه‌های مو بلند، خیلی کم موهای‌شان می‌ریزد. پوشش آنها به جای آن که به مرور و همیشه ریزش داشته باشد یعنی مثل گربه‌های پرشین یا سایر گربه‌های مو بلند، یک یا دو بار در سال کلا می‌ریزد. گربه‌ی سومالی و همچنین نیای آن یعنی گربه‌ی حبشی، از کمبود آنزیم پیروات کیناز (PKDef) رنج می‌بردند. حدود ۵٪ از این نژاد ژن معیوب را با خود به ارث می‌برند.

امروزه یک آزمایش ژنتیک برای تشخیص این اختلال نهفته در نژاد سومالی وجود دارد. تمام حیوانات پرورشی باید مورد آزمایش قرار بگیرند تا مطمئن شویم که بچه گربه‌ای معیوب به دنیا نخواهد آمد.

۳۰. اسفینکس یا گربه ابوالهولی

به نظر می‌رسد اسفینکس گربه‌ای بی‌مو باشد، اما چنین نیست. بافت پوست آن شبیه چرم بز است و ممکن است پوشیده از موهای کرکی باشد. چون گربه‌های اسفینکس هیچ پوششی ندارند که آنها را گرم نگه دارد، خودشان را به آغوش آدم‌ها یا حیوانات دیگر می‌اندازند. آنها حتی زیر پتو صاحبشان را بغل می‌کنند و می‌خوابند. نداشتن پوشش باعث می‌شود وقتی به آنها دست می‌زنیم گرمایشان را احساس کنیم. ممکن است سبیل و ابروهای داشته باشند – چه کامل چه نصفه و نیمه – یا ممکن است به کل فاقد سبیل و ابرو باشند. پوست آنها به رنگی است که اگر مو می‌داشتند می‌بود، و تمام الگوهای مشخص گربه‌های عادی ممکن است در پوست گربه‌ی اسفینکس نیز یافت شود.

اسفینکس‌ها معمولا سری گوه‌مانند دارند و از بدن‌هایی سنگین و بنیه‌دار برخوردارند. اسفینکس‌ها به خاطر رفتار برونگرایانه‌شان معروف هستند. آنها انرژی، هوش، کنجکاوی و محبت زیادی نثار صاحبان خود می‌کنند.

۳۱. آنقره‌ ترکیه ای

گفته می‌شود آنقره ترکیه‌ای خیلی سگ-گونه است. بعضی از آنها به دستورات که به آنها گفته می‌شود عمل می‌کنند و بازی رفتن و آوردن را دوست دارند! گربه‌ی آنقره ترکیه‌ای یک دم مخملی، پوششی با اندازه‌ی متوسط، بدون آستری، و اسکلتبندی ظریف دارد. به نظر می‌رسد گربه‌های آنکارا و پرشین با هم رابطه داشته‌اند و آنقره‌ ترکیه‌ای نیز فامیل دور گربه وان ترکیه‌ای است.

هرچند آنها به خاطر پوشش سفید موج دار و لرزان‌شان معروف هستند، امروزه بیش از بیست گونه از آنها وجود دارد من جمله سیاه، آبی، و قرمزگونه. چشمان آنها آبی، سبز، یا کهربایی است یا حتی یکی از آنها آبی و دیگری کهربایی یا سبز است. ژن W که عامل سفید بودن بدن و آبی بودن چشم‌ها است رابطه‌ی نزدیکی با کر بودن طرفی که به چشم آبی نزدیک‌تر است دارد. اما، بسیاری از گربه‌های سفید با چشمان آبی و تا به تا شنوایی معمولی دارند و حتی گربه‌های کر هم اگر در خانه‌ها نگهداری شوند زندگی نرمالی را پشت سر خواهند گذاشت.

بعضی از بچه آنقره‌های ترکیه‌ای از آتاکسی رنج می‌برند، بیماری نادری که گمان می‌شود از اتوزومال (ژن) مغلوب انتقال پیدا کرده باشد. بچه گربه‌های مبتلا به آتاکسی حرکات لرزانی دارند و به بزرگسالی نمی‌رسند.

بیماری ژنتیکی نادر اما شناخته شده‌ی دیگر کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک است، یک ناراحتی قلبی که معمولا در محدوده‌ی سنی دو تا شش سال یافت می‌شود. نرها بیشتر و شدیدتر از ماده‌ها به این بیماری دچار می‌شوند.