ارزهای رمزنگاری شده یا رمز ارزها، درست مانند هر فناوری دیگری، با اصطلاح‌ها و کلمه‌های مخصوص به خودش وارد دنیای کسب و کار شده است. این مسئله، برای آدم‌هایی که هنوز وارد این وادی نشده‌اند، می‌تواند گیج‌کننده، و حتی در نگاه نخست، ترسناک باشد. اگر قصد خرید، سرمایه‌گذاری، یا معامله با رمز ارزها را دارید، یادگیری پرکاربردترین اصطلاحات رایج ارزهای دیجیتال می‌تواند کمک زیادی در درک چگونگی کارکرد بلاک چین و ارزهای رمزنگاری شده برای شما داشته باشد.
در این مقاله، فقط به ۲۰ اصطلاح کاربردی و کلیدی برای تازه واردان می‌پردازیم که ممکن است مکررا با آن‌ها برخورد داشته باشید:
۱. بیت کوین
بیت کوین در ۲۰۰۸ توسط یک فرد یک گروه مرموزی به نام ساتوشی ناکاموتو اختراع شد. با این‌که اکنون بیت کوین فقط یکی از هزاران رمز ارز موجود در جهان است، این پول دیجیتال هم‌چنان به عنوان نخستین، محبوب‌ترین، و ارزشمندترین رمز ارز شناخته می‌شود.
۲. آلتکوین
“آلت (alt)” در کلمه‌ی آلتکوین(altcoin)، سه حرف اول کلمه‌ی alternative به معنی “جایگزین” است؛ آلتکوین اصطلاحی است که در مورد رمز ارزهایی به غیر از بیت کوین به کار می‌رود؛ رمز ارزهایی که پس از انتشار بیت کوین، پا به عرصه گذاشتند.
۳. استیبل کوین
با این‌که بیت کوین و سایر آلتکوین‌ها غیرمتمرکز هستند، ارزش استیبل کوین یا رمز ارز باثبات به چیزهای باثبات‌تری از قبیل ارزهای واقعی نظیر دلار آمریکا یا سایر کالاهای باارزش وابسته است تا از نوسانات بازار در امان بماند.
۴. اتریوم
اتریوم یک پلتفرم با منبع باز و مبتنی بر بلاک چین است که رمز ارز یا پول دیجیتالی مخصوص به خودش را نیز دارد: اتر (ether) – معمولا این رمز ارز را نیز با همان نام اتریوم می‌شناسیم. اتریوم نیز مانند بیت کوین، دارای برخی اصطلاح‌های مخصوص به خودش است؛ مانند سولیداریتی (Solidarity)، یک زبان برنامه‌نویسی مشابه‌ی جاوا اسکریپت که توسط این پلتفرم اختراع شده است.
۵. توکن غیر قابل معاوضه (NFT)
با این‌که رمز ارزها قابل معاوضه هستند – به این معنی که آن‌ها را می‌تواند بر مبنای یک به یک با یکدیگر مبادله کرد، توکن‌های غیر قابل معاوضه یا NFTها غیر قابل تعویض هستند، زیرا آن‌ها ارزش‌های متفاوتی دارند. NFT نوعی از رمز ارز است که بر مبنای دارایی‌هایی به غیر از پول است – مثلا بر موسیقی، آثار هنری، و غیره.
۶. رمزنگاری
رمزنگاری (Cryptography) به مطالعه‌ی برقراری رابطه‌ی امن میان فرستنده و گیرنده گفته می‌شود – رابطه‌ای که در آن، فقط گیرنده و فرستنده قادر به مشاهده‌ی پیام‌ها هستند. رمزنگاری اساس فناوری بلاک چین است که در تراکنش‌های رمزنگاری شده استفاده می‌شود.
۷. ارز فیات
ارز فیات یا پول بی پشتوانه به پولی گفته می‌شود که به وسیله‌ی دولت‌ها یا بانک‌ها صادر می‌شود، ولی از پشتوانه‌ی کالایی نظیر طلا برخوردار نیست. بیشتر ارزهای کاغذی مدرنی که امروزه از آن‌ها استفاده می‌کنیم، ارز فیات هستند.
۸. ارز کالایی
ارز کالایی، برخلاف ارز فیات، به کالاهایی نظیر طلا وابسته است و نوسانات آن بر ارزش بازار جهانی این محصولات یا کالاها بستگی دارند.
۹. سیستم مالی غیرمتمرکز
سیستم مالی غیرمتمرکز که با حروف اختصاری DeFi شناخته می‌شود، ایده‌ای است که بر اساس آن، کارآفرینان رمز ارزها با استفاده از فناوری بلاک چین می‌توانند یک سیستم مالی خارج از کنترل دولت و موسسات مالی سنتی نظیر بانک‌ها و کارگزاری‌ها را به وجود بیاورند.
۱۰. بلاک چین
یک بلاک سابقه‌ی ثبت شده از داده‌های مربوط به یک تراکنش است. وقتی یک تراکنش تکمیل می‌شود، به بلاک چین ملحق می‌شود؛ بلاک چین شبکه‌ای از بلاک‌ها است که نقش یک دفتر کل را ایفا می‌کند و درست مانند یک بانک، سوابق تراکنش‌ها را ثبت می‌کند.
در ازای هر تراکنش، یک بلاک جدید ایجاد و به بلاک چین اضافه می‌شود. هر بلاک حاوی یک مسئله‌ی ریاضی با یک پاسخ منحصر به فرد است که پیش از افزوده شدن به بلاک چین باید حل شود. هر چه تعداد بلاک‌های افزوده شده بیشتر باشد، امنیت بلاک چین نیز بیشتر خواهد شد.
اصطلاحات رایج ارزهای دیجیتال ۱۱. هشینگ یا هش کردن
هشینگ فرایند استفاده از یک تابع یا الگوریتم برای رمزگذاری و رمزگشایی داده‌ها در هر یک از بلاک است. هنگام تلاش برای اعتبارسنجی هر بلاک جدید – که به این تلاش ماینینگ یا استخراج گفته می‌شود – از هش کد (hash code) یا به زبان ساده، همان هش، به عنوان راهی برای تسریع در پیدا کردن داده‌های مورد نظر استفاده می‌شود.
۱۲. ماینینگ یا استخراج
ماینینگ یا استخراج فرایندی است برای یافتن کوین‌های جدید و اعتبارسنجی آن‌ها برای به دست آوردن پاداش؛ این فرایند نیازمند اَبَر کامپیوترهایی است که بتوانند معماهای پیچیده‌ی ریاضی داخل هر بلاک را حل یا “هش” کنند، و از این طریق قفل بلاک‌ها را باز کنند.
۱۳. ریگ ماینینگ
ریگ ماینینگ یا استخراج به کامپیوتری گفته می‌شود که به طور اختصاصی برای استخراج یا ماینینگ بلاک‌ها طراحی و استفاده می‌شود.
۱۴. کلید عمومی
کلید عمومی همان کدی است که به طور عمومی در دسترس سایر آدم‌ها قرار می‌دهید تا رمز ارزها را در حساب شما دریافت کنند.
۱۵. کلید خصوصی
کلید خصوصی یک کد محرمانه است که برای دسترسی به کیف پولی که رمز ارزهای‌تان را در آن ذخیره کرده‌اید، از آن استفاده می‌کنید. فقط شما باید به این کد دسترسی داشته باشید. اگر افرادی دیگری نیز به این کلید دسترسی پیدا کنند، رمز ارزهای‌تان در برابر سرقت آسیب‌پذیر خواهند شد.
۱۶. نهنگ یا غول
نهنگ، وال، یا به عبارتی غول، همان‌طور که از نام‌اش بر می‌آید، به افرادی گفته می‌شود که صاحب مقدار زیادی رمز ارزها هستند و می‌توانند در بازار رمز ارزها تاثیر و نفوذ بالایی داشته باشند. نهنگ‌ها با وارد کردن مقدار زیاد از رمز ارزهای‌شان در یک خرید یا فروش قادر هستند تاثیر قابل ملاحظه‌ای بر بازار وارد کنند؛ از این رو، معامله‌گران دائما فعالیت‌های نهنگ‌ها را زیر نظر می‌گیرند.
۱۷. والت یا کیف پول
درست مانند بسیاری دیگر از اصطلاحات رایج ارزهای دیجیتال ، کیف پول نیز از مجموعه‌ی کلمه‌های رایج و روزمره‌ی آدم‌ها برداشته شده است. رمز ارزها نیز درست مانند ارزهای فیات باید در یک کیف پول نگهداری شوند؛ ارزهای دیجیتالی در یک کیف پول مجازی نگهداری می‌شوند تا امنیت‌شان حفظ شود.
۱۸. ذخیره‌سازی سرد
ذخیره سازی سرد که معمولا آن را امن‌تر از نگهداری رمز ارز در کیف پول می‌دانند، به معنی نگهداری بیت کوین‌ها به صورت آفلاین داخل دستگاهی است که به آن کیف پول سخت‌افزاری گفته می‌شود. صاحبان رمز ارزها معمولا از هر دو روش استفاده می‌کنند – کیف پول برای خرج‌ها و پرداخت‌های معمول و ذخیره سازی سرد برای نگهداری از پس‌اندازها.
۱۹. کیف پول کاغذی
کیف پول کاغذی نوعی ذخیره سازی سرد است که در آن، کلیدهای عمومی و خصوصی افراد به شکل کیوآر کد (QR code) روی کاغذ چاپ می‌شود.
۲۰. ساتوشی یا sat
بیت کوین نیز درست مانند واحدهای پولی سنتی دارای واحد پول خرد نیز هست. یک ساتوشی – که از نام خالق ناشناس بیت کوین برداشته شده است – کوچک‌ترین واحد این رمز ارز خاص است؛ یک ساتوشی معادل 0.00000001 یک بیت کوین است.