بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال به عنوان ابزاری قوی برای توسعه‌ی بسیاری از کشورها عمل کرده است. در این مقاله به تاثیر ارزهای دیجیتال بر اقتصاد کشورهای در حال توسعه، اهمیت تاثیر بیت کوین، چگونگی پذیرش آن توسط کشورهای در حال توسعه، و چگونگی اثرپذیری کسب و کارها از حضور بیت کوین اشاره خواهیم کرد. رمز ارزهایی به غیر از بیت کوین نیز جایگاه خاصی در بازار واحد‌های پولی به دست آورده‌اند. رمز ارزها یقینا پول‌های دیجیتالی هستند که از طریق آن‌ها می‌توان معاملات را فقط در فضای اینترنت به انجام رساند. ولی کشورهای در حال توسعه در دنیای در حال توسعه به نقطه‌ای رسیده‌اند که قادر هستند خودشان را با رمز ارزها سازگار کنند. این کشورهای در حال توسعه چنین روش‌هایی را پذیرفته‌اند و از آن‌ها به عنوان ستون حمایتی برای حرکت در مسیر توسعه استفاده می‌کنند.
فرصت‌هایی که رمز ارزها برای کشورهای در حال توسعه ایجاد کرده‌اند
بر اساس تحلیل‌ها و پژوهش‌هایی که اقتصاددانان در کشورهای در حال توسعه انجام داده‌اند، آن‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که رمز ارزها می‌توانند سرعت فرایند رسیدن به توسعه را به شدت افزایش دهند. استفاده از خدمات اینترنت در کشورها عمدتا به این دلیل گسترش یافته است که آن‌ها به طور تصادفی فرصت مناسبی را برای اتصال به جهان به دست آورده‌اند. زیرا کاربران اینترنت قادر هستند از طریق رمز ارزها به تجارت نیز بپردازند. افزایش کاربرد اینترنت به تبادل ایده‌ها و فناوری میان کشورهای در حال توسعه و کشورهای توسعه یافته منجر شده است.
پردازش رمز ارزها و تبادل پول از طریق این رمز ارزها آسان‌تر و ارزان‌تر است. از این رو، کشورهای مختلف متوجه شده‌اند این روش برای آدم‌هایی که در سطح استانداردهای متوسط زندگی در کشورهای در حال توسعه به سر می‌برند، مقرون به صرفه است.
بسیاری از کسب و کار‌هایی که به دنبال انجام معاملات مختلف هستند، حساب بانکی ندارند. آن‌ها بر بسترهای صنعتی با مقیاس کوچک متکی هستند و بنابراین، می‌توانند در معاملات بین‌المللی در مقیاس کوچک شرکت کنند. اکنون می‌توان روش‌ها و سیستم‌های سنتی تجارت الکترونیک کنار گذاشت، زیرا آدم‌ها می‌توانند از طریق مبادله‌ی بیت کوین به تجارت بپردازند – برای کسب اطلاعات بیشتر مقاله‌ی ۵ دلیل که سرمایه‌گذاری در بیت کوین در ۲۰۲۱ ضروری است را مطالعه کنید. آن‌ها گنجایش مالی بیش‌تری بهره‌مند خواهند بود، زیرا کشورهای در حال توسعه دیگر مجبور نیستند پول هنگفتی را صرف ایجاد زیرساخت‌های بانکی کنند. این وضعیت خطر فقر را کاهش می‌دهد. تمامی مبادلات و معاملات از طریق رمز ارز و به وسیله‌ی اتصال اینترنت انجام می‌پذیرند؛ بنابراین، دیگر نیازی به افزایش امکانات زیرساختی وجود ندارد.
برای استفاده از رمز ارزها به کیف پول نرم‌افزاری نیاز است. بنابراین، بسیاری از آن‌هایی که برای ایجاد حساب بانکی به موانع متعددی مواجه هستند، می‌توانند به رمز ارزها رو بیاورند.
طی پژوهشی که توسط موسسه‌ی پاندی – پلتفرمی که از طریق امکانات و پایانه‌ی فروش مبتنی بر بلاک‌چین خود به تحول کسب و کارهای خرده‌فروشی کمک می‌کند – به عمل آمد، به تقریبا ۱۰۰ نفر از کشورهای مختلف به طور رایگان دارایی‌های رمزنگاری شده‌ای اعطا شد. به آن‌ها قول داده شد اگر بتوانند سایرین را به استفاده از دارایی‌های رمزنگاری شده ترغیب کنند، رمز ارزهای بیش‌تری به آن‌ها اهدا خواهد شد. واکنش افراد در اندونزی و روسیه بسیار بیشتر از کشورهای دیگر بود. این مسئله ثابت می‌کند کشورهای در حال توسعه حتی به مبلغ اندکی پول نیز اولویت می‌دهند تا بتوانند تاثیر بیش‌تری را بر رمز ارزها بپذیرند.
بر اساس اطلاعات به دست آمده از نظرسنجی مصرف‌کنندگان جهانی توسط موسسه‌ی استاتیستا در ۶۵ کشور، مردم نیجریه دارای بیش‌ترین میزان رمز ارز هستند. این مسئله نشان می‌دهد، کشورهای در حال توسعه به پیروی از مسیر رمز ارزها تمایل دارند.
نتیجه
بر اساس آمار بانک جهانی، ۱.۷ میلیارد نفر به دلیل فقدان مدارک لازم یا وجود سایر موانع، از داشتن حساب بانکی محروم هستند. چنین آدم‌هایی عمدتا در کشورهای در حال توسعه‌ای زندگی می‌کنند که سیستم بانکی‌شان آن‌قدر گسترده نیست و دارای محدودیت هستند. به همین دلیل نیز کشورهای در حال توسعه پیش از سایر کشورها به پذیرش رمز ارزها رو آورده‌اند.
بر گزارش وب‌سایت هکرنون، ونزوئلا، زیمبابوه و ایران از جمله کشورهایی هستند که شمار قابل توجهی از کاربران بیت کوین (و سایر رمز ارزها) را در خود جای داده‌اند. عاملی که در میان این سه کشور مشترک است و دلیل اصلی استفاده‌ی گسترده‌ی آن‌ها از بیت کوین عقب‌ماندگی بازار داخلی و کم‌ارزش بودن پول ملی‌شان است.
بنابراین، داده‌ها گرایش روزافزونی را به پذیرش و استفاده از رمز ارزها در کشورهای در حال توسعه نشان می‌دهند. پلتفرم‌هایی نظر پی‌پل به دنبال افزودن ویژگی‌هایی هستند که به کاربران‌شان امکان می‌دهند در معاملات داخلی و هم‌چنین برای تجارت خارجی بتوانند مبالغ مورد نظرشان را از طریق رمز ارز نیز پرداخت کنند.