از آیوهاسکا تا مخازن محرومیت حسی و سفرهای شمن‌گرایانه، تا چای و اکسیر و گیاهان دارویی! به نظر می‌رسد همه به دنبال راهی برای تجربه خروج روح از بدن و ارتباط با ناشناخته هستند. چرا تا این حد شور و شوق پشت این قضیه است؟
تجربه خروج روح از بدن یا فرافکنی اثیری چیزی است که همه باید حداقل یک بار تجربه کنند. این تجربه تنها و رضایت‌بخش‌ترین تجربه برای روح است زیرا به شما اجازه می‌دهد با همه چیز در کائنات ارتباط برقرار کنید. از ملاقات با راهنماها، فرشتگان و موجودات ۵ بعدی تا تجربه‌ی کامل یکی شدن با خود خلقت! تجربه‌ی خروج روح از بدن شما را به حالت طبیعی‌تان، قبل از داشتن جسم و ظاهر انسانی برمی‌گرداند.
تجربه‌ی واقعی خروج روح از بدن شما را به انرژی خلقت متصل خواهد کرد و اجازه می‌دهد افکارتان هرچه تجربه می‌کنید را خلق کند. با یک مثال می‌توان موضوع را به بهترین نحو توضیح داد: چشم سوم شما مانند فیلم پروژکتور است که وقتی از میان آن عبور می‌کنید موجودیت شما شکل می‌گیرد. در عالم اثیری (غیرمادی) همه چیز ذهنی است، به هر چیزی که فکر کنید، درست جلوی چشم‌تان ظاهر می‌شود. شما کل تجربه را به طور کامل تحت کنترل دارید.
اگر ترس و اضطراب وارد بازی شوند، خروج روح از بدن فورا متوقف خواهد شد و شما متوجه خواهید شد که هوشیاری‌تان سریع‌تر از یک نوار کشسان که ناگهان رها شده‌است، باز خواهد گشت.
اگر متمرکز باشید و پذیرا، طول مدت تجربه‌ی خروج از بدن می‌تواند از آن‌چه به نظر فقط چند دقیقه می‌رسد تا اکتشافی چند ساعته گسترش بیابد. بهترین بخش از یک تجربه‌ی خروج از بدن این است که وقتی سفر می‌کنید، هیچ مفهومی از زمان وجود ندارد. زمان موجود نیست، بنابراین می‌توانید آزادانه، به هر نقطه از زندگی خود، در هر زمانی و به هر جایی که ذهن‌تان می‌تواند خلق کند، سفر کنید.
مهم است که یادتان باشد قلب همیشه راهنمای شما است و شما را به آن‌جایی خواهد رساند که دنبال‌اش هستید. اغلب مواقع، وقتی به دنبال تجربه‌ی خروج از بدن هستید، کنترلی ندارید روی این‌که کجا دارید می‌روید. ذهن خودآگاه در برابر قلب خلع سلاح می‌شود، قلب شما را به آن‌چه در پی‌اش هستید می‌رساند و ذهن تجربه را خلق می‌کند.
آیا هیجان زده هستید؟! باید هم باشید! بیایید شروع کنیم.
ریشه‌های این تکنیک به مصر باستان برمی‌گردد. آموزه‌ای که فقط به برخی از تازه‌کارهای منتخب انتقال داده می‌شد. و امروز، شما این تکنیک را یاد می‌گیرید.
من این روش را “زلزله‌ی ذهن” می‌نامم، زیرا ناشی از توانایی تکان دادن انرژی کالبد متافیزیکی است برای این‌که پیوندش با کالبد فیزیکی سست شود.
انگیزه‌ی انجام این روش از لوح زمرد تحوت می‌آید.
در ژرفای سکوت،
باید آن‌قدر درنگ کنید تا
از میل و هوس رها شوید،
رها از اشتیاق به صحبت در خاموشی.
در اسارت سکوت، کلمات در بند خاموشی
از خوردن بپرهیزید تا زمانی که
میل به خوردن را مغلوب کنید، میلی که اسارت روح است.
حال در تاریکی دراز بکشید.
چشمان خود را در برابر تابش نور ببندید.
نیروی روح‌تان را بر آگاهی‌تان متمرکز کنید
و آن را از پیوند با شب رها کنید.
تصویری را که دوست دارید در ذهن‌تان جای بدهید.
جایی را که می‌خواهید ببینید تصور کنید.
با قدرت خود انرژی را به جلو و عقب تکان بدهید
روح را از تاریکی‌اش رها کنید.
به شدت و با تمام قوا باید تکان بخورید
و در نهایت روح‌تان رها خواهد بود.
مراحل انجام این روش برای تجربه خروج روح از بدن
۱. در تاریکی کامل به پشت دراز بکشید. با احساس انرژی که در اطراف‌تان است، شروع کنید. هاله‌ی خود را تجسم کنید، میدان انرژی که همیشه با شما است. این کالبد متافیزیکی شما است.
اگر احساس کردن انرژی خودتان برای‌تان دشوار است، بکوشید دستان‌تان را به هم نزدیک کنید در حالی که نوک انگشتان‌تان دو و نیم سانت از هم فاصله دارند، آنها را از هم دورکنید و دوباره و دوباره به هم نزدیک کنید. ابتدا باید گرما را احساس کنید، وقتی حالت مغناطیسی را حس کردید، انرژی را پیدا کرده‌اید.
۲. انرژی دور بدن‌تان را تصور کنید و تمرکز خود را روی یکی از دو طرف چشمان‌تان بگذارید. به آرامی این انرژی را از عقب به جلو و از چپ به راست سرتان حرکت دهید.
۳. تکان دادن کالبد متافیزیکی را شروع کنید. بیشتر و بیشتر، سخت‌تر و سخت‌تر تکان‌اش بدهید تا زمانی که هوشیاری‌تان جدا شود.
اگر این انرژی ضعیف به نظر می‌رسد یا خیلی کم می‌توانید آن را حس کنید، در مرحله‌ی دوم بمانید و قبل از رفتن به مرحله‌ی تکان دادن شدید، آن را تمرین کنید. اگر در تمرین انرژی تازه‌کار هستید، ممکن است لازم باشد ماه‌ها این روش را تمرین کنید.
سفر خوبی داشته باشید!