هنگامی که یکی از عزیزان با یک بیماری لاعلاج مواجه است، مراقبتی که در روزهای پایانی خود دریافت می کند بسیار مهم است. مراقبت از سالمند مهمی در ارائه آسایش، عزت و پشتیبانی در این دوران چالش برانگیز دارد. ، ما اهمیت پرستاری از سالمند و نقش دلسوزانه پرستاران در آن را درک می کنیم. در این وبلاگ، وظایف ضروری پرستاران سالمند در منزل و اینکه چگونه تخصص آنها سفری آرام در پایان زندگی را برای بیماران تضمین می کند را بررسی خواهیم کرد.
پرستاران آسایشگاه: تهیه برنامه های مراقبتی مناسب از طریق ارزیابی جامع
پرستاران منزل در انجام ارزیابی های جامع بیمارانی که به پایان عمر نزدیک می شوند مهارت بالایی دارند. نقش آنها با ارزیابی کامل وضعیت فیزیکی، عاطفی و روانی بیمار آغاز می شود. این ارزیابی نه تنها جنبه های بالینی بیماری را در نظر می گیرد، بلکه ارزش ها، باورها و ترجیحات بیمار را نیز در نظر می گیرد. پرستاران آسایشگاه از نزدیک با تیم‌های بین رشته‌ای، از جمله پزشکان، مددکاران اجتماعی، روحانیون و سایر متخصصان مراقبت‌های بهداشتی همکاری می‌کنند تا یک برنامه مراقبتی منحصر به فرد متناسب با نیازهای بیمار ایجاد کنند. این رویکرد کل نگر تضمین می کند که هر جنبه ای از رفاه بیمار از مدیریت درد گرفته تا حمایت عاطفی و مراقبت معنوی مورد توجه قرار می گیرد.
مدیریت تخصصی علائم توسط پرستاران منزل
یکی از وظایف بارز پرستاران منزل ، مدیریت متخصص علائم است. آنها دانش عمیقی از تکنیک های مدیریت درد و استراتژی های مراقبت تسکینی دارند. این متخصصان متعهد اطمینان می‌دهند که بیماران تا حد امکان راحت هستند و درد و ناراحتی مرتبط با بیماری‌های لاعلاج را به حداقل می‌رسانند. علاوه بر تسکین درد، پرستاران آسایشگاه در مدیریت طیف گسترده ای از علائم ناراحت کننده مانند تهوع، استفراغ و تنگی نفس ماهر هستند. تخصص آنها نه تنها کیفیت زندگی بیماران را افزایش می دهد، بلکه به خانواده ها نیز آرامش می بخشد، زیرا می دانند که عزیزان آنها در این دوران چالش برانگیز بهترین مراقبت ممکن را دریافت می کنند.
حمایت عاطفی و روانی دلسوزانه
بهزیستی عاطفی و روانی بیماران و خانواده‌های آنها کانون اصلی پرستاران منزل است. آنها آشفتگی عاطفی را که اغلب با تشخیص نهایی همراه است، درک می‌کنند و برای کمک به بیماران و عزیزانشان در این آب‌های چالش‌برانگیز، پشتیبانی دلسوزانه ارائه می‌کنند. پرستاران منزل حضوری دلگرم کننده ارائه می دهند، گوش همدلانه را در اختیار بیماران قرار می دهند و فضای امنی را برای بیماران ایجاد می کنند تا ترس ها، اضطراب ها و امیدهای خود را بیان کنند. این پرستاران با پرداختن به جنبه‌های عاطفی و روان‌شناختی مراقبت‌های پایان زندگی، به طور قابل‌توجهی به راحتی کلی بیمار و احساس وقار کمک می‌کنند.
آموزش، مشاوره و توانمندسازی
پرستاران منزل نه تنها مراقب، بلکه مربی و مشاور نیز هستند. آنها نقشی اساسی در آموزش بیماران و خانواده هایشان در مورد مسیر بیماری لاعلاج، علائم بالقوه و آنچه در طول فرآیند مرگ باید انتظار داشت ایفا می کنند. آنها اطلاعات ارزشمندی را در مورد گزینه های مراقبتی موجود، از جمله خدمات منزل ، ارائه می دهند و در بحث در مورد برنامه ریزی مراقبت از قبل شرکت می کنند. این بحث ها تصمیمات حیاتی، مانند دستورات احیا نکن (DNR)، استفاده از درمان های حفظ کننده حیات و اهدای عضو را پوشش می دهد. پرستاران منزل با انتقال دانش و تسهیل این مکالمات، بیماران و خانواده‌ها را قادر می‌سازند تا انتخاب‌های آگاهانه و همسو با خواسته‌های بیمار داشته باشند.
حمایت از آسایش و کرامت بیمار توسط پرستاران منزل
وکالت سنگ بنای نقش پرستار منزل است. این متخصصان متعهد مدافعان سرسخت بیماران خود هستند و اطمینان می دهند که خواسته ها و ترجیحات آنها شنیده می شود و مورد احترام قرار می گیرد. آنها از نزدیک با تیم بین رشته ای همکاری می کنند تا اطمینان حاصل کنند که برنامه مراقبت از بیمار با اهداف آنها برای زمان باقیمانده آنها مطابقت دارد. این حمایت به ترویج بحث‌های باز و صادقانه درباره تصمیم‌های پایان زندگی، کمک به بیماران و خانواده‌ها در انتخاب‌های پیچیده، و حفظ آرامش و منزلت بیمار در طول سفر تا پایان زندگی گسترش می‌یابد. پرستاران منزل در تعهد خود برای اطمینان از اینکه روزهای پایانی بیمار تا حد امکان صلح آمیز و معنادار است، خستگی ناپذیر هستند.
سطوح مختلف مراقبت از سالمندان چیست؟
سطوح مراقبت از سالمندان را می توان به سه دسته تقسیم کرد: مراقبت از سالمندان زودرس، متوسط/متوسط و دیررس/پیشرفته.
نوع مراقبتی که ممکن است برای یک فرد در نظر گرفته شود به شدت عدم توانایی فرد برای مراقبت از خود، پیش آگهی آنها و درجه ای که برای زندگی به افراد دیگر نیاز دارد بستگی دارد.
برای کسب اطلاعات بیشتر به زیر نگاهی بیندازید.
سطح یک – مراقبت از سالمندان زودرس
شکل‌های اولیه مراقبت سطح پایینی دارند و معمولاً به مراقبت‌های حمایتی محدود می‌شوند. این برای کسانی مناسب است که هنوز هم قادر به زندگی مستقل هستند.
این بدان معنی است که معمولاً به صورت پاره وقت یا غیررسمی داده می شود، چه کسی استخدام شود یا نه یا یکی از اعضای خانواده/دوست در هفته چندین بار چک کند.
اگر تشخیص یک اختلال پیشرونده، مانند یک بیماری لاعلاج یا زوال عقل، در فرد تشخیص داده شود، برنامه ریزی مراقبت پیشرفته ای وجود خواهد داشت.
مراقبان فرد را در قرار ملاقات با پزشک همراهی می کنند و کارهایی مانند خرید مواد غذایی را از طرف او انجام می دهند.
مراقبت های پزشکی تخصصی در این مرحله ضروری نیست و هر گونه شرایط بهداشتی توسط پزشکان رسیدگی می شود
سطح دو – مراقبت از سالمندان متوسط
مراقبت سطح متوسط نیز تا حد زیادی مراقبت حمایتی است.
تفاوت این است که محدودیت‌های فرد شدیدتر است، بنابراین زندگی کمکی احتمالاً برای کمک به انجام آنچه که به عنوان «فعالیت‌های زندگی روزمره» (ADLs) نامیده می‌شود، ضروری خواهد بود – وظایف زندگی روزمره، مانند غذا خوردن، لباس پوشیدن و استفاده از توالت.
این می تواند به منزله کمک یک مراقب تمام وقت یا پاره وقت به فرد در خانه برای انجام ADL باشد.
همچنین ممکن است معرفی مراقبت تسکینی وجود داشته باشد که هدف آن تشویق استقلال و تسکین جسمی و روانی از درد است.
برخی از انواع مراقبت های پزشکی تخصصی نیز ممکن است توسط متخصصان بسته به تشخیص های داده شده توسط پزشکان توصیه شود.
به‌عنوان مثال، افرادی که فراتر از مراحل اولیه زوال عقل تشخیص داده می‌شوند، ممکن است مراقبت از حافظه را در نظر بگیرند که در مراکز مراقبت حافظه ارائه می‌شود.
سطح سه – مراقبت دیرهنگام/پیشرفت از سالمندان
مراقبت حمایتی برای مراحل بعدی اختلالات پیشرونده طراحی نشده است. مراقبین در عوض مراقبت تسکینی یا مراقبت از آسایشگاه را در نظر می گیرند، که دومی بالاترین سطح مراقبت در کنار پرستاری شبانه روزی است.
از آنجایی که مراقبت تسکینی بر رهایی از علائم و تشویق به خودمختاری متمرکز است، برای کسانی مناسب است که علیرغم داشتن علائمی که پیشرفت کرده اند، هنوز ذهنشان خوب است.
مراقبت از آسایشگاه مراقبت های تخصصی پایان عمر برای کسانی است که شرایطی دارند که به طور قابل توجهی بدتر شده است.
این ممکن است یک بیماری لاعلاج، یا در مورد زوال عقل، مراحل پایانی اختلال باشد که در آن فرد قادر به انجام هیچ گونه ADL نیست.
مراقبت از آسایشگاه معمولاً بیش از 6 ماه طول نمی کشد و تحت پوشش Medicare و Medicaid است. در اینجا می‌توانید اطلاعات بیشتری در مورد هزینه‌های مراقبت از سالمندان ، از جمله مواردی که تحت پوشش
5 سطح مراقبت در خانه های سالمندان
خانه های سالمندان در مقیاس بزرگ معمولاً دارای واحدها یا بخش های مختلفی هستند که در آن سطوح مختلف مراقبت ارائه می شود.
مشخصات نحوه تقسیم سطوح مراقبت یا پذیرش بیماران توسط یک مرکز بسیار متفاوت است، اما اکثر آنها از مدل سه سطحی که در بخش قبل توضیح داده شد پیروی می کنند.
انواع مختلف مراقبت در هر واحد یا بخش را می توان وابسته به سطح مراقبت مورد نیاز در نظر گرفت.