اصطلاحات کسب و کار: بهره وری کارکنان یا employee productivity چیست؟
بهره وری کارکنان یا employee productivity (که بعضا تحت عنوان بهره وری نیروی کار از آن یاد میشود) تقویمی از بهره وری یک کارگر یا گروهی از کارگران است. بهره وری کارکنان به سطح بازده و کارایی اشاره دارد که یک کارمند در کار خود تولید می کند. این معیار اندازه گیری میزان کاری است که یک کارمند می تواند در مدت زمان معین انجام دهد، در حالی که سطح کیفیت بالایی را حفظ می کند. عواملی که می توانند بر بهره وری کارکنان تأثیر بگذارند عبارتند از: انگیزه، رضایت شغلی، حجم کاری، آموزش و توسعه و محیط کار. سطوح بالای بهره وری کارکنان می تواند منجر به افزایش سود و موفقیت برای یک کسب و کار یا سازمان شود.
بهرهوری ممکن است در رابطه با برونداد یک کارمند در دورهی زمانی مشخصی ارزیابی شود. نوعا، بهرهوری یک کارگر مشخص نسبت به میانگین کارکنانی که کاری مشابه انجام میدهند تقویم خواهد شد. چون بیشتر موفقیت هر سازمانی بر بهرهوری نیروی کارش تکیه دارد، بهرهوری کارکنان یکی از ملاحظات مهم برای کسب و کارها است.
شیوههای ارتقای بهره وری کارکنان
ظرفیت تشریک مساعی همواره برای بهرهوری حائز اهمیت بوده است. در اولین روزهای شبکهی شرکت، کنفرانس ویدوئی و ایمیل افزونههای بهرهوری را فراهم میکرد و از بهایا میکاست. ابزارهای تشریک مسائی سیارِ جدیدتر برای کارکنانِ به لحاظ جغرافیایی پخش شده کار کردن با یکدیگر را بسیار آسانتر میکند. تبلتها، گوشیهای هوشمند، و لپتاپها به استفاده کنندگان اجازه میدهند با همکارانشان هر جایی و در هر زمانی ارتباط برقرار کنند.
بر اساس نظر موافقان، روندِ BYOD(دستگاه خودت را بیاور) کارکنان را بهرهورتر میکند. چون کارکنانی که روی دستگاههایی کار میکنند که مالک آنها هستند و به آنها عادت دارند، بیشتر احتمال دارد از آنها استفاده کنند. بر اساس تعریف دستگاهها سیار هستند، پس چه یک کارمند در حال یادداشت برداشتن در یک جلسه باشد، در حال مرور سندی در حین رفت و آمد به محل کار یا در حال آماده کردن دستور جلسهی روز بعد در حین تماشای تلویزیون، وی میتواند به روشی که بر وقت شخصیاش به قدری که اگر از پشت میز رایانهاش کار میکرد تاثیر میگذاشت تاثیر نگذارد، کار بیشتری انجام دهد.
با وجود این، به صورت همزمان ارتباط مداوم و اوج گرفتن شبکهی اجتماعی برای کارکنان وقت صرفِ کار کردن را آسانتر و وسوسهبرانگیزتر کردهاند. برای جلوگیری از وقت تلف کردنِ برخط(که گاهی هرزکاری اینترنتی نامیده میشود)، بعضی از سازمانها بر کارکنان نظارت و یا تعداد سایتهایی را که میتوانند از شبکهی شرکت به آنها دسترسی داشته باشند محدود میکنند.
بررسی ایمیلها بخش قابل ملاحظهای از وقت کارکنان را هدر میدهد، که برآورد شده است حدود 30 درصد از بخش اعظمی از کار دانشورزان را شامل شود—اگر به ایمیلها به طور کارآمدی پرداخته نشود این مقدار میتواند بیشتر هم باشد. شیوههای مدیریت ایمیل کارآمد میتواند تاثیر منفی ایمیل را بر بهرهوری کاهش دهد. چنین شیوههایی شامل محدود کردن تعداد جلسات پردازش ایمیل در هر روز و محدود کردن میزان زمان صرف شده در هر جلسه میشود. همچنین بعضی از سازمانها ساعاتی را که طی آن ایمیل در شبکهی شرکت قابل دسترسی است محدود میکنند.
مدیریت ایمیل فقط یکی از شیوههای محدود کردن تعداد وقفههایی است که یک کارمند در یک روز کاری با آنها مواجه میشود. در دانشگاه کالیفرنیا واقع در ایروین، پژوهشگر گلوریا مارک دریافت که، به طور میانگین، کارگران هر سه دقیقه یک بار دچار وقفه میشوند و این که 23 دقیقه طول میکشد تا بعد از حتی یک وقفهی بسیار مختصر به سر کارِ اصلی باز گردند. علم وقفه تاثیر اختلالات را بر بهرهوری کشف میکند.
بهرهوری کارکنان عنصری از بهرهوری فناوری اطلاعات است، رابطهی بین سرمایهگذاریهای فناوری یک سازمان و افزونههای کارآمدی مربوطه، یا بازده سرمایهگذاری (ROI).