در این نوشتار با ۳۱ شیوه برای پیشگیری از اختلال کم توجهی و بیش فعالی در کودکان آشنا خواهید شد. با ما همراه باشید!
اختلال کم توجهی و بیش فعالی
۱. روز کودک‌تان را با صبحانه‌ای غنی از پروتئین شروع کنید (غذاهای غنی از پروتئین عبارتند از کره‌ی بادام زمینی، ماست، شیر، پنیر و تخم‌مرغ). وقتی خودتان هر روز صبح یک صبحانه‌ی سالم و مغذی میل کنید، یک الگوی بسیار مناسب برای فرزندتان خواهید بود. اجازه ندهید فرزندتان قبل از مدرسه غلات صبحانه‌ی شیرین بخورد. قند (و برای برخی از کودکان گلوتن موجود در غلات) باعث می‌شود که برخی از کودکان مدام ورجه وورجه کنند، رفتاری که در توانایی آن‌ها برای یادگیری دروس تاثیر منفی خواهد گذاشت.
۲. در صورت امکان، همراه با فرزندتان تا مدرسه پیاده بروید. (تحقیقات نشان می‌دهند که حتی بیست دقیقه راه رفتن تا مدرسه می‌تواند به آرامش کودک کمک کند و سبب شود در کلاس درس به خوبی تمرکز داشته باشد).
۳. برای فرزندتان مکان آرامی آماده کنید تا بتواند تکالیفش را انجام بدهد (جایی که حواس او پرت ابزار الکترونیکی نشود).
۴. قبل از شروع تکالیف و بعد از مدرسه به فرزندتان یک فرصت ۳۰ دقیقه‌ای برای استراحت و بازی بدهید.
۵. گاهی پیاده‌روی کنید، قدم بزنید یا همراه با کودک‌تان برای دوچرخه‌سواری بیرون بزنید. (یک شرکت دوچرخه‌سواری در آمریکا، از زمانیکه اختلال کم‌توجهی – بیش‌فعالی در پسر بنیانگذارش تشخیص داده شد، دوچرخه‌سواری را به عنوان یک جایگزین موثر برای ریتالین حمایت می‌کند. در حال حاضر این شرکت برنامه‌هایی در ۱۰۰ مدرسه دارد. کودکانی که دوچرخه‌سواری می‌کنند، در مدرسه بدون استفاده از داروهای مخصوص اختلال کم‌توجهی – بیش‌فعالی تمرکز بسیار بهتری دارند.)
۶. با حضور ذهن کامل به حرف‌های فرزندتان گوش بدهید. تلفن همراه، تلویزیون و سایر ابزارهای الکترونیکی را که موجب پرت شدن حواس می‌شوند، خاموش کنید و صرفا روی فرزندتان تمرکز کنید. به او یک مکان امن برای گفتن آن‌چه که در ذهن دارد، بدهید.
۷. کودکان انرژی طبیعی زیادی دارند. فرزندتان را (به خصوص پسران) در یک ورزش فعال مانند فوتبال، سافتبال، پیاده‌روی، بوکس، تنیس و شنا ثبت کنید. (یک مقاله از واشینگتن پست استدلال می‌کند که بچه‌ها نمی‌توانند در مدرسه آرام و ساکت بنشینند؛ فقط به این دلیل که بچه هستند).
۸. با استفاده از موزیک، رفتن به تئاتر، انجام ژیمناستیک یا هر هنر دیگری، به کودکان‌تان فرصتی برای خلاقیت بدهید.
۹. قوانین و مقررات مناسب با سن فرزندتان تعیین کنید، قوانینی که برای او قابل درک باشد. به عنوان مثال، زمان خواب ساعت ۸:۳۰ است، هرچند ممکن است تا ساعت ۹ هم در رختخواب مطالعه کند. هنگامی که فرزند شما یک قانون را نقض می‌کند، به آرامی و بدون فریاد زدن، یک تنبیه خیلی ساده برایش در نظر بگیرید.
۱۱. همیشه یک نگرش مثبت در خانه داشته باشید. (کودکان‌تان را از مشکلات و اختلافات خانوادگی دور نگه دارید. کودکان معمولا مشکلات والدین‌شان را در ذهن خودشان بزرگنمایی می‌کنند و نگرانی در مورد جر و بحث‌های والدین باعث می‌شود کودک احساس اضطراب و ناراحتی داشته باشند).
۱۲. سلامت زندگی متاهلی خود را با بیرون رفتن‌های شبانه و به تفریح گذراندن تعطیلات آخر هفته، به خوبی حفظ کنید. یک زندگی مشترک شاد به معنای داشتن کودکان شاد است.
۱۳. کودک‌تان را بلافاصله پس از پنجمین سال تولدش به مهدکودک نفرستید. (تحقیقات نشان می‌دهند بچه‌هایی که در سن بالاتر و با هم‌کلاسی‌های سن‌بالاتر هستند، از لحاظ تحصیلی و اجتماعی بهتر از بچه‌هایی هستند که در میان کودکان کم سن و سال درس می‌خوانند.)
۱۴. برچسب مواد غذایی را با دقت بخوانید. بعضی از کودکان پس از خوردن برخی از مواد نگهدارنده و رنگ‌های خوراکی مصنوعی بیش‌فعال می‌شوند. (بر اساس گزارش وال استریت ژورنال، در تایخ ۱۷ فوریه‌ی ۲۰۱۵، نستلی تصمیم گرفت تا رنگ‌های غذایی مانند قرمز ۴۰ و زرد ۵ را از محصولات شکلات خود در واکنش به تقاضای مصرف‌کنندگان برای تولید مواد سالم تر حذف کند.)
۱۵. اجازه ندهید فرزندتان نوشیدنی‌های انرژی‌زا بنوشد. (یک مطالعه جدید که توسط دانشکده بهداشت عمومی ییل انجام شد، رابطه‌ای را بین نوشیدنی‌های انرژی‌زا و بروز اختلال کم‌توجهی – بیش‌فعالی در کودکان رده‌ی متوسطه پیدا کرد.)
۱۶. بعضی وقت‌ها پدرها بهتر از هر کس دیگری می‌دانند (یک مطالعه از کشور استرالیا نشان داد پدران معمولا بهتر از بقیه سوء رفتار فرزندشان را با نگرش “پسرها شیطنت بیش‌تری دارند ” تحت نظر دارند و در عین حال روزهای بچگی خود را هم به یاد می‌آورند و آن را با رفتار پسرشان مقایسه می‌کنند، در حالی که مادران مدام نگران هستند که پسران‌شان دچار یک اختلال پزشکی هستند).
۱۷. نسبت به وضعیت مدرسه‌ی فرزندتان حساس باشید. آیا کودک شما در مدرسه تحت فشار بیش از حد قرار دارد؟ آیا پشتیبانی و حمایتی را که نیاز دارد، دریافت می‌کند؟
۱۸. درک کنید که کودکان مراحل تکاملی را پشت سر می‌گذرند و در نهایت رشد می‌کنند.
۱۹. اگر فرزند شما معمولا رفتار بدی از خود نشان می‌دهد، به دنبال عوامل استرس‌زای احتمالی در زندگی‌تان باشید: از سوی دیگران مورد آزار و اذیت قرار دارد، با دوستان‌اش مشکل دارد، نگران یکی از والدین خود است که بیمار شده یا شغل‌اش را از دست داده‌است، با یکی از معلم‌هایش ناسازگاری دارد.
۲۰. زمان استفاده از صفحه نمایش وسایل الکترونیکی را محدود کنید. بازی‌های ویدئویی الکترونیکی، لپ تاپ‌ها، تلفن‌های همراه و تبلت می‌تواند سیستم عصبی کودک را بیش از حد تحریک کند. حتما برای استفاده از این وسایل در خانه قوانین جدی وضع کنید. بکوشید بین زمان استفاده از این وسایل و زمان بازی خارج از خانه تعادل برقرار کنید. (یکی از پیشگامان روانپزشکی استدلال می‌کند که تلفن‌های هوشمند کودکان را به لحاظ روانی بیمار می‌کنند.)
۲۱. ویژگی‌های شخصیت منحصر به فرد فرزندتان را درک کنید. بعضی از بچه‌ها ذاتا فعال‌تر و هیجانی هستند. به یاد داشته باشید که هر عادت عجیب و متفاوتی در کودک‌تان نشانه‌ای از وجود یک مشکل پزشکی در او نیست.
۲۲. در میان قوانینی که برای خانه وضع می‌کنید، گزینه‌های فراوانی در اختیار کودک‌تان قرار بدهید. به عنوان مثال، او مجاز به خوردن هله هوله نیست. اما اگر بین غذا گرسنه شود، می‌تواند یک میان‌وعده سالم بخورد، خوراکی‌هایی مثل چند برش سیب، ماست و غیره.
۲۳. به فرزندتان فرصت‌های فراوانی بدهید که زمان‌شان را بیرون از خانه و در طبیعت سپری کنند. طبیعت تأثیر آرام‌بخشی روی کودکان و بزرگسالان دارد. (جان سمپسون در کتاب جدید خود به نام «چگونه می‌توانیم یک کودک وحشی را تربیت کنیم»، می‌نویسد که کودکان به شیوه‌های گوناگون از گذراندن زمان‌شان در طبیعت فایده می‌برند.
۲۴. درک کنید که اتفاقات و تغییرات رخ داده در خانواده مانند بیماری یا مرگ می‌تواند بر روحیه، رفتار و توانایی کودک برای تمرکز تاثیر گذارد. اگر کودک شما به طور ناگهانی دچار تغییر خلق و خو یا اضطراب شد، فضای امنی را برای او ایجاد کنید تا در مورد هر چه در ذهن دارد با شما صحبت کند و خودتان هم با کمال دقت به حرف‌های او گوش بدهید.
۲۵. اطمینان حاصل کنید که فرزندتان روغن امگا ۳ را که “اسیدهای چرب ضروری” نیز نامیده می‌شود، به میزان کافی از طریق رژیم غذایی دریافت می‌کند. امگا ۳ در غذاهایی مانند ماهی سالمون، تخم کتان و گردو یافت می‌شود و برای عملکرد درست مغز و رشد عصبی ضرورت دارد. روغن ماهی یا مکمل‌های روغن تخم کتان به شکل کپسول در دسترس هستند.
۲۶. اطمینان حاصل کنید که کودک شما به اندازه‌ی کافی (۹ تا۱۰ ساعت) خواب شب دارد. محرومیت از خواب باعث بی‌توجهی، هجانی و فعال بودن و هین‌طور تحریک‌پذیری کودکان می‌شود. (یک مطالعه‌ی جدید نشان داد که وقتی بچه‌ها خواب شب خوبی دارند، سطح توجه و تمرکز آن‌ها در مدرسه بهبود می‌یابد).
۲۷. فرزندتان را به مطالعه تشویق کنید. مطالعه اثر آرام‌بخشی روی کودک دارد، به خصوص قبل از خواب. تحقیقات ثابت کرده‌اند که نور صفحه نمایش قبل از خواب، می‌تواند خواب را مختل کند.
۲۸. مواد غذایی شیرین را محدود کنید. اگرچه تحقیقات کمی درباره‌ی تأثیر شکر روی خلق و خوی کودکان انجام شده‌است، اما بسیاری از والدین متوجه شده‌اند که بچه‌ها پس از خوردن غذاهای شیرین، بیش از حد فعال می‌شوند.
۲۹. شام را همراه خانواده میل کنید. کودکان زمانی که روزشان را مطابق با یک ساختار مشخص و همیشگی سپری می‌کنند، احساس امنیت بیش‌تری دارند. سر میز شام، همه‌ی اعضای خانواده را تشویق کنید تا دست کم یک نکته‌ی مثبت درباره‌ی روزی که سپری کرده‌اند، بگویند.
۳۰. اطمینان حاصل کنید که فرزند شما فرصت‌های زیادی برای انجام بازی‌های خلاقانه‌ی بدون هدف دارد.
۳۱. به فرزندتان هر روز بگویید که او را دوست دارید. کودکان باید احساس کنند که شما آن‌ها را به خاطر خودشان دوست دارید نه به خاطر دستاوردها و موفقیت‌هایی که کسب می‌کنند. البته این‌که هر از گاهی به فرزندتان بگویید «آفرین! چه‌قدر کارت را خوب انجام دادی»، بد هم نیست.