B2C یا Business to Consumer که تحت عبارت کسب و کار به مصرف کننده تعریف میشود یک نوع مدل کسب و کار است که در آن یک شرکت محصولات یا خدمات خود را مستقیماً به مصرف کنندگان فردی(انفرادی) می فروشد. در این مدل، شرکت به جای سایر مشاغل، محصولات خود را برای کاربران نهایی یا مصرف کنندگان غایی هدف قرار داده و به بازار عرضه می کند. نمونه هایی از شرکت های B2C شامل آمازون، والمارت و اپل است. این مدل کسب و کار اخیرا به فروش های برخط نیز گسترش یافته است و به عنوان خرده‌فروشی الکترونیک (e-tailing) هم شناخته میشود. تجارت الکترونیک به طرز چشمگیری در اواخر دهه‌ی 1990 ظهور کرد، با فصل خریدِ تعطیلات 1998 که به عنوان اولین “کریسمس خرده‌فروشی الکترونیک” شناخته میشود. آن سال آمازون از مرز 1 میلیارد دلار فروش برای اولین بار گذر کرد.
در سال‌های اخیر، رشد فروش برخط کسب و کار به مصرف کننده چالش‌های مهمی را برای کسبوکارهای سنتی که فروش شخصی را به رقبای برخط می‌بازند ایجاد کرده است.
در نتیجه، بسیاری از کسبوکارهای آجر و ملات برای رقابتی ماندن حضور برخط خود را تثبیت می‌کنند. این امر فرصت‌هایی برای مصرف‌کنندگانی خلق کرده‌است که می‌توانند حالا از راحتی سفارش برخط لذت ببرند در حالی‌که در مخارج حمل‌ونقل با خرده‌فروشان خاص توسط انتخاب یا بازگرداندن سفارشات به فروشگاه‌های آجر و ملات خرده‌فروشان برخط صرفه‌جویی می‌کنند.
مدل‌های فروش کسب و کار به مصرف کننده یا B2C
در فروش کسب و کار به مصرف کننده برخط، عموما پنج مدل کسب‌وکار وجود دارد.
۱. فروشندگان مستقیم
این مدلی است که اکثر مردم با آن آشنا هستند- آن‌ها سایت‌های خرده‌فروشی برخطی هستند که مصرف‌کنندگان در آن‌جا محصولات را می‌خرند. آن‌ها می‌توانند تولیدکنندگانی مانند Gap یا Dell یا کسبوکارهای کوچکی باشند که محصولات را تولید می‌کنند و می‌فروشند، اما آن‌ها همچنین می‌توانند نسخه‌های برخطِ فروشگاه هایی باشند که از یک طیف گسترده‌ی برندها و تولیدکنندگان محصولاتی را می‌فروشند.
۲. واسطه‌های برخط
این “میانجی‌ها” خریداران و فروشندگان را بدون مالکیت محصول یا خدمات کنار هم قرار می‌دهند. مثال‌ها شامل سایت‌های مسافرتی مثل اکسپدیا و Trivago و خرده فروشی هنرها و صنایع دستی می‌شوند.
۳.مبتنی بر تبلیغات
این شیوه حجم‌های بالای ترافیک وِب را برای فروش تبلیغاتی به کار می‌بندد که، به نوبه‌ی خود، محصولات یا خدمات را به مصرف‌کننده می‌فروشد. این مدل برای جذب بازدیدکنندگانی که با تبلیغات برخط روبرو خواهند شد از محتوای رایگان با کیفیت بالا استفاده می‌کند. خروجی‌‌های رسانه که هیچ مولفه‌ی اشتراکِ غیررایگانی ندارند، مثلِ Huffington Post و Observer.com از جمله‌ی مثال‌ها هستند.
۴. مبتنی بر اجتماع
این مدل از اجتماعات برخطی استفاده می‌کند که حول منافع مشترک ساخته شده‌اند تا به تبلیغ‌کنندگان کمک کنند محصولاتشان را مستقیما به استفاده‌کنندگان سایت بفروشند. این مدل می‌تواند یک انجمن آنلاین برای علاقمندان عکاسی، آدم‌های دچار دیابت، یا اعضای گروه رژه باشد. بهترین مدل شناخته شده فیسبوک است، که به بازاریاب‌ها کمک می‌کند تبلیغات را طبق جمعیت‌شناسی بسیار خاصی به سمت آدم‌ها هدف‌گیری کنند.
۵. مبتنی بر کارمزد
این سایت‌های مستقیم-به-مصرف‌کننده برای اشتراک در محتوای‌شان یک کارمزد مقرر می‌کنند. آن‌ها عموما شامل انتشاراتی می‌شوند که مقدار محدودی از محتوا را به صورت رایگان ارائه می‌دهند اما برای بخش اعظم آن هزینه دریافت می‌کنند- مثل وال استریت ژورنال یا خدمات تفریحی مثل نتفلیکس.
کسب‌وکارهایی که مستقیما به مشتری‌ها می‌فروشند موظف هستند چگونگی هدف قرار دادن مشتریان را مورد توجه قرار دهند مثل خرید و فروش محصولاتی مثل محصولات خودشان هنگامی که گزینه‌های کسب و کار به مصرف کننده مختلف را کشف می‌کنند، چه آن امکان‌هایی که شامل تراکنش‌های شخصی می‌شوند چه تراکنش‌های برخط.