ویتامین B1 یا تیامین چیست؟ برای پاسخ به این سوال باید بگوییم ویتامین ب ۱ که معمولا به آن تیامین نیز می‌گویند، یک ویتامین B محلول در آب است که منابع غذایی مختلف یافت می‌شود.
این ویتامین را می‌توان به محصولات غذایی اضافه کرده یا به عنوان یک مکمل تغذیه‌ای مصرف کرد.
بدن شما برای حفظ متابولیسم سالم که نشانه رشد و عملکرد صحیح سلول‌های بدن است به ویتامین B1 نیاز دارد.
زمانی که تیامین از طریق مکمل‌ها یا غذا دریافت شود، جذب روده کوچک می‌شود.
اگر ویتامین B1 در سطح دوز دارویی مصرف شود، طی فرآیند انتشار، جذب غشای سلول می‌شود.
زمانی که این کمک آنزیم جذب شد، برای سوزاندن غذا و تبدیل آن به انرژی به کار می‌رود و این کار از طریق تبدیل مواد مغذی موجود در غذا یا مکمل‌ها به شکل درست انرژی به نام آدنوزين تري‌فسفات (ATP) انجام می‌شود. ATP جریان انرژی سلول است.
تیامین برای بسیاری از عملکردهای بدن ضروری است.
این ویتامین به حفظ سرعت متابولیکی سالم و پر انرژی بودن در طول روز کمک می‌کند. همچنین در کنار دیگر انواع ویتامین B، به سلامت ذهن و مغز نیز کمک می‌کند.
چون تیامین عضوی از خانواده ویتامین B است، به عنوان بخشی از مکمل ویتامین B کمپلکس یافت می‌شود.
دیگر انواع ویتامین B ( B2/ ریبوفلاوین، B3/ نیاسین، B5/ پنتاتونیک اسید، B6، B9/ فولات، و B12) نیز در مکمل‌های B کمپلکس وجود دارند زیرا برای سلامت جسم و مغز ضروری هستند.
اگر بدانید تیامین در چه غذاهایی یافت می‌شود، آن‌ها را بیشتر در برنامه غذایی خود می‌گنجانید.
با این‌که ممکن است کمبود شدید ویتامین B1 نداشته باشید اما ممکن است تا حدی به آن دچار باشید.
برخی مطالعات، کمبود تیامین را با مشکلات روانی و قلبی در بزرگسالان مرتبط دانسته‌اند.
مطالعات دیگر نشان داده‌اند که داشتن کمبود در انواع ویتامین B می‌تواند باعث ایجاد پلی‌نوروپاتی شود.
خوشبختانه منابع غذایی و مکمل‌های فراوانی در بازار وجود دارند و می‌توانند با کمبود ویتامین B1 مقابله کنند.
دانستن خواص ویتامین B1 و بهترین منابع حاوی این ویتامین، اهمیت زیادی دارد به ویژه زمانی که سن شما بالا می‌رود.
علائم کمبود ویتامین B1
حالا که پاسخ به سوال تیامین چیست را می‌دانید، زمان آن رسیده است که بدانید کمبود این ویتامین چگونه است.
علائم بسیاری – از خفیف تا شدید – به کمبود تیامین ربط دارند.
افرادی که کمبود تیامن دارند، علائمی مانند خستگی مزمن، ضعف عضلانی، آسیب عصبی و حتی بیماری روانی را تجربه می‌کنند.
هرچه زمان بیشتر بگذرد و کمبود تیامین جبران نشود، این علائم شدیدتر خواهند شد.
در واقع اگر این علائم شدید باشند می‌توانند باعث بروز اختلال در زندگی شما شوند.
با این‌که کمبود تیامین در کشورهای پیشرفته (مانند ایالات متحده آمریکا) خیلی شایع نیست اما در برخی کشورها شیوع دارد زیرا منابع ویتامین B1 در آن‌جا کم است. این مشکل در بزرگسالان دنیا – در هر سنی – ایجاد می‌شود.
زمانی که این کمبود تشخیص داده شود، پزشکان دریافت روزانه ۱.۱ میلی‌گرم تیامین برای زنان و ۱.۲ میلی‌گرم برای مردان را توصیه می‌کنند.
بسته به شدت علائم، مقدار مصرف می‌تواند بیشتر یا کمتر شود.
خوب، چه زمانی می‌توانید بگویید کمبود ویتامین ب ۱ دارید؟ علائمی که باید دنبالشان باشید را در این‌جا آورده‌ایم:
– کاهش وزن سریع و بیش از حد ( بی اشتهایی عصبی)
– کولیت
– مشکلات گوارشی (از جمله اسهال)
– اشتهای خیلی کم
– التهاب عصب
– آسیب عصب
– خستگی مزمن
– تحریک‌پذیری در خلق و خو
– احساس گیجی
– از دست دادن حافظه کوتاه مدت یا سختی در پردازش اطلاعات جدید به حافظه کوتاه مدت
– افسرده و بی‌توجه شدن
– ضعف عضلات
– مشکلات قلبی عروقی ( که می‌تواند شامل بزرگی قلب شود)
بری‌بری اختلالی است که در صورت کمبود شدید ویتامین ب ۱ ایجاد می‌شود.
در کشورهایی مانند لائوس، بری‌بری به دلیل کمبود در برنامه غذایی به وجود می‌آید.
این مسئله می‌تواند به دلیل مصرف بیش از اندازه غذاهایی مانند آرد گندم سفید یا برنج بدون پوسته به وجود بیاید.
بری‌بری و سندرم ورنیکه–کورساکوف از جدی‌ترین مشکلات کمبود ویتامین B1 هستند اما این احتمال نیز وجود دارد که شما کمبود این ویتامین را داشته اما بی اطلاع باشید.
بهترین راه برای دانستن این موضوع، مراجعه به پزشک و انجام آزمایش است. پزشک شما باید میزان ترانس کتولاز (آنزیمی که برای عملکرد به منیزیم و تیامین نیاز دارد) را در جریان خون‌تان اندازه‌گیری کند.
اگر کمبود تیامین داشته باشید، بدن‌تان این آنزیم را به مقدار کافی تولید نمی‌کند.
۱۶ خاصیت ویتامین B1 برای سلامتی
۱. مهار آسیب عصبی
یکی از بزرگ‌ترین خواص ویتامین ب ۱، جلوگیری از آسیب عصبی است.
اگر کمبود تیامین داشته باشید، در خطر آسیب عصبی قرار دارید.
آسیب عصبی زندگی را در خطر انداخته و آن را مختل می‌کند.
بدن شما برای اکسید کردن قند مصرفی از طریق فرآیندی به نام پیروات دهیدروژناز به تیامین نیاز دارد.
اگر انرژی کافی را از مصرف و هضم غذا دریافت نکنید، سیستم عصبی شما آسیب می‌بیند.
سلول‌های عصبی برای محافظت از غلاف میلین (لایه نازک پوششی که از سلول‌های عصبی محافظت می‌کند) به ویتامین B1 نیاز دارند.
اگر غلاف میلین آسیب ببیند و سلول عصبی زیر آن نابود شود، از دست دادن حافظه، تحرک و توانایی‌های یادگیری رخ می‌دهد.
۲. متابولیسم سالم
تیامین برای حفظ متابولیسم سالم ضروری است.
این ویتامین، ATP را در بدن شما تولید کرده و به شکستن چربی‌ها و پروتئین‌ها کمک می‌کند.
بدن شما به توزیع تیامین دریافتی از غذا در پلاسما و جریان خون نیاز دارد.
این مسئله نه تنها باعث خوش اندامی شما می‌شود بلکه به توزیع اکسیژن برابر به بافت‌ها نیز کمک می‌کند.
سن شما که بالاتر می‌رود، متابولیسم کند شده که می‌تواند به افزایش وزن، ترک پاشنه پا، افزایش سلولیت در بدن و از همه مهم‌تر ریزش موی زیاد منججر شود.
داشتن انرژی کافی و توزیع اکسیژن در بدن از بروز این مشکلات جلوگیری می‌کند و باعث پر انرژی بودن شما در طی روز می‌شود.
این مسئله به ورزش شما نیز کمک می‌کند.
۳. تقویت سیستم ایمنی
جوان‌تر که هستید، توجه زیادی به سیستم ایمنی خود ندارید.
اگر سرما بخورید یا به آنفولانزا دچار شوید، به راحتی آن را پشت سر می‌گذارید.
اما سن‌تان که بالا می‌رود و فرآیندهای بدن‌تان کند می‌شود، پشت سر گذاشتن بیماری‌ها کمی سخت می‌شود.
اگر به بیماری خود ایمنی ( کمبود ویتامین B در میان افراد مبتلا به بیماری‌های خود ایمنی بسیار شایع است)، نسبت به یک فرد عادی، مشکلات بسیاری با سیستم ایمنی خود دارید.
افراد مبتلا به بیماری‌های خود ایمنی و مشکلات تیروئیدی، خستگی مزمن یا مه مغزی را تجربه می‌کنند.
برخی پزشکان و محققان بر این باورند که این مسئله به کمبود ویتامین B1 ربط دارد.
همچنین، چون افرادی که این بیماری‌ها را دارند، تراوایی دستگاه گوارش ( به عبارت دیگر، توانایی دستگاه گوارش برای جذب و گوارش مواد مغذی به مرور زمان کم می‌شود) را تجربه می‌کنند، سیستم ایمنی دچار مشکل می‌شود.
بدن قادر نیست مواد مغذی را دریافت کرده و از آن‌ها برای افزایش انرژی استفاده کند.
چون تیامین، مسئول ترشح هیدروکلریک اسید (که به جذب و گوارش کمک می‌کند) است، ضروری است که اگر بیماری خود ایمنی یا بیماری‌های مربوط به تیروئید دارید، ویتامین B1 دریافت کنید.
۴. افزایش سلامت قلبی عروقی
تمام سیستم قلبی عروقی شما برای عملکرد درست و سالم ماندن به تیامین نیاز دارد.
بدن شما باید بتواند یک پیام رسان عصبی به نام استیل کولین را بسازد.
این پیام رسان عصبی در سیستم عصبی مرکزی یافت می‌شود و پیام رسانی است که که داده‌ها را بین اعصاب و عضلات – به ویژ عضله قلب – منقل می‌کند.
یک مطالعه دریافت که موش‌های آزمایشگاهی که کمبود تیامین داشتند، طی دو ماه، کاهش ۶۰ درصدی در سنتز استیل کولین و همچنین علائم عصبی متعدد را تجربه کردند.
با کمبود ویتامین ب ۱ ، اعصاب و عضلات نمی‌توانند به شکل درست و موثر، ارتباط داشته باشند.
این مسئله باعث بی‌نظمی در ریتم قلب می‌شود.
همچنین، مطالعات دریافتند که مصرف تیامین به مبارزه با بیماری‌های قلبی و نارسایی قلبی کمک می‌کند.
B1 به عملکرد درست بطن‌های قلب کمک می‌کند و به همین دلیل برای حفظ سلامت قلب در سنین بزرگسالی ضروری است.
۵. جلوگیری از اختلالات عصبی
هر چه مغز شما مدت زمان بیشتری تیامین کافی دریافت نکند، احتمال بیشتری هست که دچار ضایعه در مخچه شوید.
این مشکل در میان افراد الکلی و افراد مبتلا به ایدز یا سرطان رایج است.
ممکن است این مسئله در مورد افراد مبتلا به بیماری‌های خود ایمنی نیز صدق کند.
هر کسی که کمبود تیامین داشته باشد، به مرور زمان و با عدم درمان این کمبود، دچار مشکلات ذهنی ( به ویژه از دست دادن حافظه) می‌شود.
افرادی که در کما بوده‌اند نیز کمبود تیامین داشته و به محض بیرون آمدن از کما، به دریافت آن نیاز دارند.
زمانی که پزشک، کمبود ویتامین ب ۱ را در بیمار خود تشخیص می‌دهد، برای مبارزه با از دست دادن حافظه و آسیب مخچه، دوز بالایی از آن را تجویز می‌کند.
همچنین، مطالعات زیادی نشان داده‌اند که بین کمبود تیامین و بیماری آلزایمر، ارتباط وجود دارد.
چون افراد پیر، با جذب مکمل‌های B1 مشکل دارند، دریافت تیامین کافی در سنین جوانی می‌تواند از تاثیر منفی آلزایمر بر افراد مسن، جلوگیری کند.
۶. درمان علائم اعتیاد به الکل
چون افراد دارای اعتیاد به الکل، بیشتر به سندرم ورنیکه کورساکف دچار می‌شوند، باید در فرآیند ترک، تیامین کافی دریافت کنند.
علائم سندرم ورنیکه کورساکف شامل سستی زیاد، سختی در راه رفتن، آسیب عصبی و حرکات غیر ارادی عضلات می‌شود.
رهایی یافتن از این این علائم، سخت است.
سندرم ورنیکه کورساکف معمولا در افراد الکلی که رژیم غذایی نامناسب دارند یافت می‌شود.
چون بدن، به خودی خود تیامین نمی‌سازد، برای دریافت B1 فقط بر منابع غذایی متکی است.
زمانی که فرد الکلی، غذاهای سرشار از تیامین دریافت نکند، به انسفالوپاتی ورنیکه (WE) دچار می‌شود.
انسفالوپاتی ورنیکه بسیارجدی است اما زمان کوتاهی دارد. به هرحال، حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد افراد مبتلا به WE به اختلال کورساکف دچار می‌شوند.
این افراد در پردازش اطلاعات جدید به مغز مشکل دارند و همچنین به از دست رفتن اطلاعات در حافظه بلند مدت نیز دچار می‌شوند.
دریافت تیامین ممکن است این علائم را کاملا درمان نکند اما توانایی جلوگیری از تشدید آن در طول زمان را دارد.
به هر حال، بدن فرد الکلی در دریافت تیامین از لوله گوارشی مشکل دارد، بنابراینممکن است افزایش دوز مصرف تیامین برای چنین فردی تجویز شود.
۷. بهبود خلق و خو
همه ما مستعد بد شدن خلق و خو هستیم.
آن‌هایی که بیماری خود ایمنی یا مشکلات ذهنی دارند به اختلالات خلق و خو دچار می‌شوند.
زمانی که پیام رسان‌های عصبی مونوآمین در مغز (سروتونین، نوراپی‌نفرین و دوپامین)، عملکرد درستی نداشته باشند، اختلالات خلق و خو به وجود می‌آید.
کمبود ویتامین B1 در کنار،کمبود دیگر مواد مغذی می‌تواند مشکلات مربوط به خلق و خو را تشدید کند.
مطالعات اخیر نشان داده‌اند که مصرف تیامین می‌تواند راه خوبی برای بهبود خلق و خو باشد.
کار تیامین، کمک به جسم و ذهن شما در مبارزه با استرس فیزیکی و ذهنی است. (به همین دلیل است که نام گروه ویتامین B را ویتامین‌های ضد استرس گذاشته‌اند).
وقتی کمبود ویتامین B1 داشته باشید، چون بدن‌تان برای تامین انرژی به تیامین نیاز دارد، احساس بی‌حالی می‌کنید.
این بی‌حالی باعث بی‌انگیزگی و تغییر خلق و خو می‌شود. افسردگی و اضطراب با کمبود ویتامین B1 در ارتباط است.
بنابراین اگر سابقه افسردگی، اضطراب یا خستگی مزمن دارید، می‌توانید تیامین را در رژیم غذایی خود گنجانده و از خواص آن بهره‌مند شوید.
۸. بهبود تمرکز، یادگیری و حافظه
این واقعیت را می‌دانیم که کمبود تیامین تاثیری منفی بر مخچه می‌گذارد.
مخچه، قسمت جلویی مغز بوده و مسئول بسیاری از عملکردها از جمله تعادل و کنترل حرکات است.
همچنین نقشی کلیدی در عملکردهای ذهنی مانند توجه، تنظیم ترس، زبان و حافظه عملی (پروسیجرال) ایفا می‌کند.
حافظه عملی، حافظه «دانستن چگونگی» مهارت‌هایی است که قبلا در اثر تکرار یاد گرفته‌اید و به شکل ناآگاهانه درآمده‌اند.
درمورد ایده « مانند دوچرخه سواری است» فکر کنید. ممکن است این مهارت را سال‌ها انجام نداده باشید اما عضلات شما می‌دانند که برای انجام این کار باید چه کاری انجام دهند.
این نوع حافظه گاهی وقت‌ها حافظه غیر آشکار گفته می‌شود زیرا چیزی است که به ماهیت دوم تبدیل می‌شود.
کمبود ویتامین B1 می‌تواند باعث حذف اطلاعات از ذخیره حافظه پروسیجرال مغز شود.
این مسئله اغلب در افراد الکلی دیده می‌شود که حافظه حرکتی آن ها مشکل پیدا کرده و آسیب بیشتری به مخچه وارد می‌شود.
این مشکل می‌تواند در افرادی که به دلیل بیماری خود ایمنی به کمبود تیامین جدی دچار شده‌اند نیز پیش بیاید.
علائم آسیب عصبی مانند حرکت و تکان‌های بی دلیل عضلات ظاهر می‌شوند.
دریافت تیامین از رژیم غذایی می‌تواند به جلوگیری زودهنگام از برخی از این علائم کمک کند.
همچنین، می‌تواند شدت علائم – بعد از اتفاق افتادن – را نیز کاهش دهند.
۹. حفظ سلامت چشم
ما همیشه سلامت چشمان خو را بدیهی می‌دانیم تا زمانی که به یک مشکل بینایی دچار شویم.
مطالعات متعدد نشان می‌دهد که تیامین به حفظ بینایی کمک کرده و از آب سیاه و آب مروارید جلوگیری می‌کند.
اگر با آب سیاه آشنایی ندارید، باید بدانید که گروهی از بیماری‌هاست که به عصب بینایی که به پشت مردمک چشم متصل است حمله می‌کنند.
اگر آب سیاه به موقع تشخیص داده و درمان نشود می‌تواند به مشکلات جبران ناپذیر بینایی مانند نابینایی منجر شود.
سن ما که بالا می‌رود، آب مروارید بیشتر اتفاق می‌افتد و باعث تار شدن عدسی چشم می‌شود.
آب مروارید می‌تواند در یکی از چشم‌ها یا هر دوی آن‌ها به وجود بیاید و می‌تواند از یک چشم به چشم دیگر منتشر شود.
در آب سیاه و آب مروارید، از دست دادن عضله و عصب بین چشم و مغز اتفاق می‌افتد.
ویتامین ب ۱ می‌تواند انتقال رفت و برگشت این پیام‌ها را تحریک کند.
حتی افرادی که در دهه سوم زندگی خود هستند نیز می‌توانند در طولانی مدت از مصرف تیامین بهره‌مند شوند زیرا تاثیر عمیقی بر سلامت چشم می‌گذارد.
۱۰. جلوگیری از هر دو نوع دیابت
یکی از خواص تیامین که کمتر شناخته شده است این است که از دیابت ملیتوس نوع ۱ و ۲ جلوگیری می‌کند.
محققان دریافته‌اند که بیماران مبتلا به دیابت، کلیرانس کلیوی بالا و تیامین کم در پلاسما دارند که این افراد را بیشتر در معرض کمبود ویتامین B1 قرار می‌دهد.
دو انتقال دهنده تیامین (THTR-1 و THTR-2 ) وجود دارند که در جذب B1 نقش دارند.
به هر حال در افراد دیابتی مبتلا به هیپوگلیسمی، این انتقال دهنده‌های تیامین نمی‌توانند کار خود را به درستی در کلیه‌ها انجام دهند.
این مسئله به تشدید هیپوگلیسمی و ناتوانی غده برون ریز برای انجام عملکردهای ضروری در پانکراس منجر می‌شود.
یک مطالعه دریافت که دوز بالای تیامین (۳۰۰ میلی‌گرم در روز) به تثبیت سطح گلوکز و انسولین کمک می‌کند و یک مطالعه دیگر نیز به این نتیجه رسید که تیامین می‌تواند تثبیت گلوکز در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ را افزایش دهد.
۱۱. کمک به دستگاه گوارش
اگر به مشکلات گوارشی شدید مبتلا هستید، ممکن است با گنجاندن تیامین در رژیم غذایی خود، به خودتان کمک کنید.
تیامین برای فرآیند متابولیک که از گلوکز در چرخه اسید سیتریک و گلیکولیز استفاده می‌کند، ضروری است.
به عبارت دیگر، هرچه آنزیم‌های وابسته به تیامین کمتر باشند، بدن شما کمتر می‌تواند پیرووات را به استیل کمک آنزیم A تبدیل کند.
این مسئله به تجمع پیرووات و لاکتات در دستگاه گوارش منجر شده که می‌تواند باعث لاکتیک اسیدوز – مشکلی که با درد شکمی شدید، استفراغ و اسهال همراه است –شود.
دریافت ویتامین B1 کافی می‌تواند باعث پایین نگه داشتن سطح پیرووات و لاکتات شده که باعث فلور روده سالم‌تر می‌شود.
به هرحال، افراد مبتلا به بیماری‌های خود ایمنی به دلیل تراوایی دستگاه گوارش، مشکل بیشتری در جذب تیامن دارند.
۱۲. جلوگیری از کم‌خونی
کم‌خونی یک وضعیت جدی است که هم کودکان و هم بزرگسالان را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
کم‌خونی می‌تواند باعث نبود اکسیژن در بدن که هیپوکسی نام دارد بشود.
مشکل دیگری که به کمبود ویتامین B1 مرتبط است سندرم کم‌خونی مگالوبلاستیک پاسخ دهنده به تیامین است.
اگرچه این سندرم نمونه نادری از کم‌خونی است اما ممکن است در افرادی که کمبود تیامین دارند اتفاق بیفتد.
این بیماری با دیابت و ریزش مو همراه است که می‌تواند در کودکان و بزرگسالان به وجود بیاید.
این مشکل یک الگوی اتوزومال مغلوب دارد، به این معنا که والدین یک نسخه از ژن جهش یافته را دارند اما احتمالا هیچ علائمی ندارند.
مطالعات درمورد این‌که مکمل‌های تیامین چگونه می‌توانند مشکلات مربوط به کم‌خونی را درمان کنند، هنوز در حال انجامند.
با این‌که ممکن است B1 نتواند از ریزش مو جلوگیری کند اما سلول‌های قرمز خونی بیشتر که افراد کم‌خون ندارند را تولید می‌کند.
۱۳. محافظت از غشای مخاطی
یکی از کارهای متعددی که ویتامین B1 در بدن انجام می‌دهد، ساخت یک سد محافظتی به دور غشای مخاطی که بسیاری از حفره‌های بدن مانند چشم‌ها، سوراخ‌های بینی و لب‌ها را می‌پوشاند، است.
این بافت‌های مخاطی، اندام‌های داخلی ما را نیز می‌پوشانند که باعث می‌شود با ترشح مخاط، آسیب‌پذیری آن‌ها در برابر مهاجم‌ها آسیب‌پذیر کمتر شود.
غشای مخاطی نه تنها بافت‌های بدن ما را مرطوب می‌کنند بلکه به دریافت مواد مغذی و جلوگیری از حمله بدن به خود نیز کمک می‌کنند.
اگر بیماری خود ایمنی دارید، حتما می‌دانید که بدن شما به خودش حمله می‌کند.
غشای مخاطی شما در طول زمان ملتهب می‌شود و این امکان وجود دارد که پمفیگوئید غشای مخاطی به وجود بیاید.
شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد تیامین می‌تواند از آسیبی که بدن با عمل به عنوان سد به غشای مخاطی خود وارد می‌کند، جلوگیری کند.
۱۴. جلوگیری از گزش پشه
یک واقعیت کمتر شناخته شده: B1 می‌تواند جلوی گزش پشه را بگیرد!
این مکنده‌های خون آزار دهنده با دی‌اکسید کربنی که استنشاق می‌کنیم، به سمت ما می‌آیند. تحقیقات دریافته‌اند که مصرف میوه دوریان که سرشار از تیامین است، پشه‌ها را دفع می‌کند.
البته، این می‌تواند به دلیل بوی بد دوریان نیز باشد که پشه‌ها را دفع می‌کند.
به هرحال، دوریان طعمی عالی دارد و می‌توان به شکل‌های مختلف آن را مصرف کرد.
این میوه سرشار از ویتامین‌های B، فیبر، پروتئین و اسیدهای آمینه است.
یکی دیگر از خواص دوریان این است که استفاده موضعی از آن به کاهش چین و چروک کمک می‌کند.
در کل، این یکی از بهترین خوراکی‌های سرشار از تیامین است که می‌توانید به رژیم غذایی خود اضافه کنید.
۱۵. حفظ سلامت پوست، مو و ناخن
در دهه اخیر، محققان شواهد بیشتری یافتند که نشان می‌داد هر چیزی که سرشار از تیامین و آنتی اکسیدان باشد می‌تواند به سلامت پوست، مو و ناخن کمک کند.
برخی مطالعات نشان می‌دهند که B1 خواص ضد پیری قوی نیز دارد.
تیامین در بدن مانند یک آنتی اکسیدان عمل کرده و در برابر آسیب پوستی ناشی از افزایش سن، از بافت‌ها و اندام‌ها محافظت می‌کند.
این ویتامین از تنگ شدن رگ‌ها که اگر در پوست سر بسته شود، به خشکی و شکنندگی و ریزش مو می‌انجامد، جلوگیری می‌کند.
۱۶. کاهش و جلوگیری از پرفشاری خون
مورد آخر که به اندازه باقی موارد اهمیت دارد این است که B1 از پرفشاری خون جلوگیری کرده و آن را کاهش می‌دهد.
یکی از بزرگ‌ترین دلایل پرفشاری خون، کمبود B1 است.
افرادی که در مراحل اولیه هیپرگلیسمی هستند مانند افراد مبتلا به بری‌بری، از مصرف دوز بالای تیامین سود می‌برند.
این ویتامین از آسیب عروق جلوگیری کرده و به تنظیم فشار خون کمک می‌کند.
بهترین غذاهای حاوی ویتامین B1
همان‌گونه که گفته شد، برخی خوراکی‌ها سرشار از ویتامین B1 هستند که باید آن‌ها را در رژیم غذایی خود بگنجانید.
برخی از منابع غذایی که بیشترین حد تیامین را دارند، مخمر تغذیه‌ای، جلبک دریایی، تخم آفتاب گردان و مغز ماکادمیا هستند.
در واقع، فقط ۲ قاشق غذاخوری مخمر تغذیه‌ای، ۹.۶ میلی‌گرم ویتامین B1 دارد.
لوبیای سیاه، ادامامه / دانه سویای ارگانیک، لوبیا سفید، لوبیا پینتو و لوبیا مانگ نیز سرشار از تیامین هستند که می‌توانند با دیگر مواد غذایی که ارزش تغذیه‌ای دیگری دارند ترکیب شوند.
عدس، جگر گاو، نخود سبز، کلم بروکسل و مارچوبه نیز سرشار از تیامین هستند و غذایی خوش‌طعم و سالم را به شما می‌دهند.
خوراکی‌های دیگری که حاوی ویتامین B1 هستند و باید در رژیم غذایی خود بگنجانید، تمر هندی، پرتقال (به ویژه پوست آن) و کشمش بادانه و بی‌دانه هستند. انگور، نارنگی و آناناس نیز منابع خوبی از تیامین هستند.
می‌توانید خلاق باشید و این میوه‌ها را ترکیب کرده و اسموتی درست کنید تا نیاز روزانه خود به تیامین را تامین کنید.
احتیاط‌های مربوط به ویتامین B1
موارد احتیاطی وجود دارند که در مورد استفاده از تیامین باید در نظر بگیرید.
مهم‌ترین مورد این است که باید بدانید که چگونه غذای خود را بپزید. با گرم کردن زیاد غذای خود، مقدار تیامین را کاهش می‌دهید.
برای مثال، شیر در طی فرآیند پاستوریزه شدن، ۲۰ درصد تیامین خود را از دست می‌دهد.
حرارت دادن زیاد سبزیجات، لوبیا، عدس و گوشت، مقدار تیامین آن‌ها را کاهش می‌دهد.
اگر مکمل های B1 را از فروشگاه یا به صورت آنلاین می‌خرید، باید از کیفیت این محصولات اطمینان داشته باشید.
همچنین باید دوز تجویزی توسط پزشک را رعایت کنید.
همچنین افراد الکلی یا مبتلا به بیماری‌های خود ایمنی ممکن است در جذب مواد مغذی مشکل داشته باشند و باید از مصرف غذاهایی که در جذب تیامین اختلال ایجاد می‌کنند، خودداری کنند.
این خوراکی‌ها شامل قهوه و چای ( چون تانن موجود در آن‌ها در برابر تیامین واکنش نشان می‌دهد) و غذای دریایی می‌شود.
در واقع، مصرف مقادیر زیاد ماهی یا صدف خام می‌تواند به رفع کمبود تیامین کمک کند، اگرچه ماهی یا صدف پخته نیز خوب است.
خطرات ویتامین B1
مصرف تیامین برای اکثر بزرگسالان بی‌خطر است.
بروز واکنش‌های حساسیتی بسیار نادر است اما ممکن است در برخی موارد به جود بیایند.
ممکن است تحریکات پوستی نیز به وجود بیایند. پزشک می‌تواند دوز مناسب تیامین را تجویز کند.
اگر مشکلات کبدی شدید دارید، الکلی هستید یا به بیماری‌هایی دچارید که باعث ایجاد اختلال در جذب مواد مغذی می‌شوند، مصرف مکمل B1 ممکن است کمک کمی به شما بکند.
باید به این مسئله نیز توجه کرد که تیامین برای زنان باردار یا مادران شیرده، بی‌خطر است.
دوز مصرفی روزانه تیامین نباید بیشتر از ۱.۴ میلی‌گرم باشد زیرا نمی‌دانیم دوز بالای تیامین برای دوران بارداری خطر دارد یا نه.
دوز ویتامین B1
دوز B1 خوراکی برای رفع کمبود خفیف این ویتامین مصرف می‌شود.
۳۰-۵ میلی‌گرم دوز متوسط روزانه است، اگرچه افرادی که کمبود شدید ویتامین B1 دارند باید بیش از ۳۰۰ میلی‌گرم در روز مصرف کنند.
افرادی که می‌خواهند از آب مروارید جلوگیری کنند باید روزانه حداقل ۱۰ میلی‌گرم مصرف کنند.
به عنوان مکمل غذایی برای یک فرد متوسط، ۲-۱ میلی‌گرم در روز کفایت می‌کند.
دوز لازم برای نوزادان و کودکان باید کمتر و بر اساس تجویز متخصص اطفال باشد.
همچنین، پزشکان می‌توانند برای افراد مبتلا به سندرم ورنیکه کورساکف، تزریق وریدی ویتامین B1 را تجویز کنند.
تداخل ویتامین B1
تیامین با برخی گیاهان و مکمل‌ها تداخل دارد.
تیامین با گیاهان فوفل و دم اسبی تداخل دارد و این‌ها، تیامین را در معده از بین می‌برند.
اطلاعاتی درمورد تداخل ویتامین B1 با داروهای تجویزی در دست نیست.
به هرحال بهتر است قبل از مصرف مکمل‌های آزاد تیامین با پزشک مشورت کنید.