روانشناسی کسب و کار چیست؟
روانشناسی کسب و کار عبارت است از مطالعه و شیوهی بهبود زندگی کاری. این دانش ترکیبی از علم درک رفتار انسانی و تجربهی دنیای کار است تا هم افراد و هم سازمانها به عملکرد اثربخش و ماندگار دست پیدا کنند.”
روانشناسی کسب و کار علمی کاربردی
روانشناسی کسب و کار علمی کاربردی است که بررسی میکند چگونه میتوان اثربخشی افراد و سازمانها را بالا برد. در این علم از روشهای تحقیق علمی برای مطالعهی آدمها، محل کار، و سازمانها استفاده میشود تا نیازهای مختلف و بعضا متقابل آنها همسو شود. هدف روانشناسی کسب و کار ایجاد روابط سالم و مولد بین آدمها و سازمانها است به طوری که به نفع هر دو باشد.
روانشناسی کسب و کار به عنوان یک علم کاربردی به سازمانها دیکته میکند که چه چیزی رفتار سازمانی اثربخش را تشکیل میدهد. این علم با کسب و کار رابطهای دوجانبه دارد و ایدههای آن برگرفته از چیزهایی است که در محل کار خوب جواب میدهد. این باعث میشود نتایج پژوهش روانشناختی بهطور هدفمند و به نحوی اعمال شود که مناسب آن وضعیت است. همچنین تجربه را از دنیای کسب و کار وارد روانشناسی، و دانش آکادمیک و دقت بسیار زیاد را از روانشناسی وارد دنیای کسب و کار میکند، و این طریق بارورسازی متقابل در هر دو حیطه انجام میشود.
روشهای تحقیق
در روانشناسی کسب و کار مجموعهی گستردهای از روشهای تحقیق علمی به کار گرفته میشود تا مولفههای بهترین رفتار سازمانی کشف و بررسی شود. برای پژوهش در این حوزه ترکیبی از روشهای کیفی و کمی به کار گرفته میشود و هر دو نوع شواهد به یک اندازه درست و معتبر محسوب میشود. روشهای رایج جمعآوری دادهها شامل پرسشنامه، نظرسنجی، گروه کانونی، مصاحبه و مطالعهی موردی است. تکنیکهای رایج مقایسهای شامل آمارهای توصیفی و استنباطی، و تحلیل مضمون و محتوا است.
شیوه اعمال
متخصصان روانشناسی کسب و کار عموما به روشهای زیر عمل میکنند:
مشاوره- متخصصان در رابطه با طیف وسیعی از مسائل آدمها در محل کار، از موقعیت حرفهای گرفته تا تغییرات سازمانی در مقیاس گسترده، مشاوره میدهند. همچنین آنها کارشناسانی هستند که میتوان برای دریافت چشماندازی بیطرفانه و از نظر علمی معتبر به آنها اعتماد کرد.
تشخیص- متخصصان به سازمانها کمک میکنند مسائل و چالشها را (مثلا ریزش بالا و اشتیاق کم نسبت به کار) بهتر درک کنند. آنها از روشهای علمی تحقیق در حوزهی اجتماع استفاده میکنند تا رفتار انسان را در محل کار بررسی کنند.
طراحی – متخصصان برای چالشهای سازمانی راهکارهایی طراحی میکنند. مثلا، شاید یک ابزار روانسنجی طراحی کنند تا به سازمان کمک کنند کارمندان یا شیوههای ارزیابی بهتری انتخاب کند.
ارائه – متخصصان اغلب راهکارهای مشکلات سازمانی را برای مراجعان به اجرا میگذارند. اما معمولا نقش آنها تسهیل راهکار است و مسئولیت کامل مشکل را به جای مشتری به عهده نمیگیرند.
ارزیابی – متخصصان اثربخشی مداخلات را میسنجند. نشان دادن شواهدی حاکی از منافع روانشناسی کسب و کار برای فرد و سازمان، اصل اساسی روانشناسی کسب و کار است.
حوزههای روانشناسی کسب و کار
روانشناسی کسب و کار تقریبا دربارهی تمام مسائل آدمها در محل کار قابل اعمال است. با این حال روانشناسی کسب و کار چند حیطهی کلی دارد که شامل موارد زیر است:
- گزینش و سنجش
- توسعه سازمانی
- تعلیم
- توسعه رهبری
- یادگیری و توسعه
- مدیریت استعداد
- ایجاد اشتیاق در کارمندان
- محیطهای کاری ایمن و سازگار با کاربر
- مدیریت عملکرد و ارزیابی
- فرهنگ
- بهداشت و سلامت در کار
- آزمونسازی روانسنجی