به احتمال زیاد میان آشنایان و افراد فامیل‌تان دست‌کم یک نفر وجود دارد که به بیماری صرع مبتلا است؛ این بیماری چهارمین اختلال شایع عصبی به شمار می‌رود. بیماری صرع که معمولا آن را با تشنج‌های مکرر می‌شناسیم، با روش‌های درمانی مدرن قابل کنترل است.
متاسفانه، صرع هیچ درمان کاملی ندارد، ولی علائم آن را می‌توان به گونه‌ای کنترل کرد که این بیماران بتوانند نسبتا به شکل معمول و بدون مشکلات جدی، به طور کامل، به زندگی‌شان ادامه دهند.
چیزهای زیادی درباره‌ی بیماری صرع وجود دارند که هنوز اطلاعاتی از آن‌ها نداریم؛ مثلا این‌که دقیقا چه عواملی باعث بروز این بیماری می‌شوند. گاهی اوقات بیماری صرع تنها به یک اختلال واحد محدود می‌شود، ولی در برخی موارد دیگر این بیماری تحت تاثیر یک بیماری دیگر نیز قرار می‌گیرد.
حتی انواع مختلفی از تشنج‌ها نیز وجود دارند، این تشنج‌ها ممکن است در بخش‌های مختلفی از روز ایجاد شوند. آیا کنجکاو شده‌اید چیزهای بیش‌تری درباره‌ی این بیماری بدانید؟ پس تا انتهای این مقاله با سایت بازده همراه باشید تا از ۲۵ حقیقت درباره‌ی بیماری صرع آگاه شوید.
۲۵. صرع، یک اصطلاح عمومی
بیماری صرع چهارمین اختلال شایع عصبی است که معمولا با تشنج‌های مکرر و بی‌دلیل شناخته می‌شود. صرع یک اختلال طیفی است که طیف گسترده‌ای از انواع مختلف تشنج‌ها را شامل می‌شود.
۲۴. تعریف صرع
صرع وضعیتی است که در آن، فرد بیماری به طور مکرر دچار تشنج‌هایی می‌شود که از مغز ناشی می‌شوند. این بیماری معمولا فقط در صورتی شناسایی می‌شود که فرد بیماری دچار بیش از یک تشنج شده باشد.
۲۳. تابش نور
تنها حدود ۳ درصد از بیماران مبتلا به صرع به تابش نور حساس هستند؛ به این وضعیت بیماری صرع حساس به نور می‌گویند.
۲۲. بقراط
فیلسوف یونانی، بقراط (۴۶۰ تا ۳۷۷ قبل از میلاد مسیح)، نخستین آدمی بود که مغز را به عنوان عامل اصلی بیماری صرع دانست.
۲۱. شبانه و روزانه
برخی از آدم‌ها هنگام بیداری دچار تشنج می‌شوند، ولی برخی دیگر از بیماران ممکن است هنگام خواب به تشنج مبتلا شوند.
۲۰. واکنش‌های متفاوت
تشنج‌ها همیشه به صورت تکان و لرزه نیستند؛ برخی از آدم‌ها هنگامی که دچار تشنج می‌شوند، بلاتکلیف به نظر می‌رسند؛ این افراد حتی ممکن است بی‌هدف به این طرف و آن طرف بروند و در طول حالت تشنج دچار سردرگمی شوند.
۱۹. تاثیر منفی تغییرات هورمونی
زنان مبتلا به صرع بیشتر از مردان مبتلا به این بیماری دچار مشکل هستند. تغییرات هورمونی در طول دوران بارداری می‌تواند کنترل بیماری صرع را با مشکل مواجه کند؛ حتی داروهای کنترل کننده‌ی بیماری صرع می‌توانند به کودک آسیب برسانند.
۱۸. انواع مختلفی از علائم
بیماری صرع می‌تواند از طرق مختلف فرد بیمار را تحت تاثیر قرار بدهد. بسیاری از بیماران مبتلا به صرع انواع مختلفی از تشنج را تجربه می‌کنند.
۱۷. علت ناشناخته
علت بروز بیماری صرع به طور کامل شناسایی نشده است؛ با این حال، این بیماری گاهی اوقات ممکن است ناشی از آسیب مغزی یا سابقه‌ی خانوادگی مربوط باشد.
۱۶. احتمال اندک مرگ ناشی از صرع
این امکان وجود دارد که بیماری صرع به مرگ منجر شود. اگرچه این احتمال بسیار اندک است؛ ولی شایع‌ترین علت مرگ این بیماران به “مرگ ناگهانی و غیرمنتظره (SUDEP)” مربوط می‌شود.
۱۵. ناگهانی و غیرمنتظره
اطلاعات اندکی در مورد “مرگ ناگهانی و غیرمنتظره (SUDEP)” برخی از بیماران مبتلا به صرع وجود دارد، ولی متخصصان تخمین می‌زنند، سالانه از هر ۱۰۰۰ بیمار مبتلا به صرع یک نفر ممکن است دچار مرگ ناگهانی و غیرمنتظره شود. هم‌چنین، برخی از این بیماران ممکن است بر اثر تشنج‌های طولانی مدت جان‌شان را از دست بدهند.
۱۴. تشنج اورژانسی
تخمین زده می‌شود، در هر سال، حدود ۲۲۰۰۰ الی ۴۲۰۰۰ مرگ ناشی از تشنج‌های اورژانسی در ایالات متحده رخ می‌دهد.
۱۳. صرع و سایر بیماری‌ها
صرع می‌تواند به تنهایی یا به همراه سایر وضعیت‌هایی بروز کند که می‌توانند مغز را تحت تاثیر قرار بدهند؛ از جمله فلج مغزی.
۱۲. میزان فراوانی مبتلایان به صرع
بیماری صرع بیماری نادری نیست. حدود ۳.۴ میلیون کودک و بزرگسال مبتلا به صرع در ایالات متحده زندگی می‌کنند. از این رو، احتمالا هر یک از شما یک نفر مبتلا به صرع را در اطراف خود دیده است.
۱۱. غیر قابل درمان
متاسفانه، داروها و روش‌های درمانی همیشه نمی‌توانند برای تمام موارد بیماری صرع اثربخش باشند. در ایالات متحده، حدود یک میلیون نفر دچار بیماری صرع هستند که نتوانسته‌اند بیماری‌شان را تحت کنترل دربیاورند.
۱۰. مهارت‌های مقابله با بیماری
بیماری صرع یک مشکل جسمی مزمن است که هیچ درمانی برای آن یافته نشده است. ولی این بیماران با استفاده از روش‌های درمانی مناسب می‌توانند با موفقیت آن را تحت کنترل دربیاورند.
۹. آدم‌های معمولی
آدم‌های مبتلا به بیماری صرع می‌توانند مانند هر آدم معمولی دیگری زندگی کنند و به انجام مشاغل مختلف بپردازند، مگر این‌که وضعیت‌شان بسیار شدید باشد یا بیماری‌شان تحت درمان قرار نگرفته باشد.
۸. احتمالا ابتلا به صرع
همه‌ی آدم‌ها، فارغ از سن و سابقه‌ی بیماری، ممکن است در معرض ابتلا به بیماری صرع قرار داشته باشند. احتمال بروز این بیماری در کودکان به اندازه‌ی احتمال ابتلای آن در سالخوردگان است.
۷. غیر واگیردار
بیماری صرع یک اختلال عصبی است و واگیر ندارد. بنابراین، این بیماری از فرد بیماری به سایر افراد سرایت نمی‌کند.
۶. طرز برخورد با فرد در حال تشنج
گرفتن و محدود کردن حرکت فردی که در حال تشنج است، می‌تواند بسیار خطرناک باشد. بیشتر تشنج‌ها ظرف چند ثانیه با چند دقیقه خود به خود برطرف می‌شوند. بنابراین، در این شرایط فقط باید اجسامی را که ممکن است به فرد در حال تشنج آسیب بزنند از اطراف وی بردارید، و قواعد اساسی کمک‌های اولیه پیروی کنید.
۵. نکته‌ی مهم
هرگز سعی نکنید چیزی را داخل دهان فردی که در حال تشنج است، قرار دهید. بهترین کار این است به راحتی فرد را به یک پهلو بخوابانید و چیزی را زیر سرش قرار دهید یا از سر وی محافظت کنید.
۴. گرفتن زبان با دست!
از گذشته‌های دور تاکنون باور نادرستی در میان مردم رواج داشته است که می‌گوید، حین تشنج ممکن است فرد بیماری زبان‌اش را ببلعد؛ از این رو، توصیه می‌کنند زبان وی را با دست بگیرید. این شایعه کاملا نادرست است، زیرا بلعیدن زبان از لحاظ فیزیکی غیر ممکن است.
۳. داروهای مدرن
نخستین دارویی که برای درمان صرع به کار گرفته شد (۱۹۱۲)، فنوباربیتال نام دارد. اما امروزه بیش از ۲۵ نوع مختلف دارو در دسترس است.
۲. فرایند رشد
بیشتر کودکانی که به صرع مبتلا شده‌اند، در هنگام رشد بهبود می‌یابند. بیشتر اوقات این افراد در سنین بالا دچار تشنج نخواهند شد.
۱. رهایی خود به خودی
برخی از بیماران به طور خود به خودی مداوا می‌یابند، و به طور کلی، هرگز دچار تشنج نمی‌شوند. به این وضعیت ”رهایی خود به خودی” می‌گویند.