اکنون که متخصصان بهداشت عمومی به مردم توصیه می‌کنند به دلیل شیوع کرونا از ماسک استفاده کنند، تلاش برای برقراری ارتباط با دیگران از طریق ماسک می‌تواند چالش‌های بسیاری را به همراه داشته باشد. هنگام صحبت با دیگران از طریق ماسک، آنچه را که می‌بینید و می‌شنوید در یک راستا نیست و ممکن است به سختی بتوانید مکالمه را به همان روشی که بدون ماسک دنبال می‌کردید، دنبال کنید – حتی ممکن است آنچه که به اشتراک گذاشته می‌شود را سو تعبیر کنید. در نتیجه، مغز شما ممکن است سعی کند شما را متقاعد کند که چیزی را می‌شنوید که اصلاً گفته نشده‌است. وقتی این اتفاق رخ می‌دهد، چیزی را تجربه می‌کنیم که به عنوان اثر مکگرک شناخته می‌شود.
اثر مکگرک چیست؟
این نوع ارتباط نادرست اولین بار در سال 1976 توسط هری مکگرک و جان مک دونالد توصیف شد.
اثر مکگرک
اثر مکگرک یک پدیده ارتباطی است که زمانی رخ می‌دهد که کسی درک کند که حرکات لب شخص دیگری با آنچه که او در واقع می‌گوید مطابقت ندارد.
بنابراین، برای برخی از افراد، آنچه می‌شنوند کاملاً متفاوت از آنچه در واقع گفته می‌شود است، زیرا ورودی دید آنها چیزی را که می‌شنوند نادیده می‌گیرد و مغز را متقاعد می‌کند که چیز کاملاً متفاوتی را می‌شنود.
تحقیق درباره اثر مکگرک
در مطالعه اثر مکگرک که توسط دانشمندان علوم مغز و اعصاب در کالج پزشکی بیلور انجام شد، از شرکت‌کنندگان خواسته شد هنگام گوش دادن به یک فیلم که در آننآنآنآن شخصی صدای “ba ba ba” را ایجاد می‌کند، چشمان خود را بسته نگه دارند.
وقتی از شرکت‌کنندگان خواسته شد چشمان خود را باز کنند و همان فیلم را از نزدیک اما بدون صدا تماشا کنند، آنها گزارش دادند که به نظر می‌رسد فرد در حال گفتن “ga ga ga” است.
و در قسمت آخر آزمایش، ویدیو با صدای روشن پخش شد. شرکت‌کنندگان این فیلم را تماشا کردند و به آن گوش دادند و کسانی که نسبت به اثر مکگرک حساس بودند، گزارش دادند که “دا دا دا” می‌شوند.
واضح است که این صدا با سرنخ‌های دیداری یا شنیداری که از قسمت قبلی آزمایش گزارش کرده بودند مطابقت ندارد. بنابراین، این آزمایش تصویری از اثر مکگرک بود.
اثر مکگرک به این دلیل اتفاق می‌افتد که مغز سعی دارد آنچه را که فکر می‌کند می‌شنود با صدایی نزدیک به آنچه می‌بیند حل کند.
ماسک چگونه بر ارتباطات تأثیر می‌گذارد
وقتی صحبت از استفاده از ماسک در طول بیماری همه گیر کووید-۱۹ می‌شود، اثر مکگرک یکی از مفاهیمی است که ممکن است در درک این مسئله مفید باشد که چرا ندیدن لب‌های شخص ممکن است ارتباط را حتی دشوارتر کند.
به عنوان مثال، اثر مکگرک تأکید می‌کند که مردم از چشم و گوش خود برای درک آنچه دیگران می‌گویند استفاده می‌کنند – حتی اگر در بعضی مواقع نتایج نادرستی ایجاد کند.
اگرچه درست است که اثر مکگرک ممکن است در مواردی که دهان فرد پوشیده شده‌است کم‌تر رخ بدهد، اما این واقعیت هم وجود دار که وقتی دهان فرد پوشیده‌است مردم بخشی از روند ارتباطی خود را یعنی دهان و لب‌های طرف مقابل‌شان را از دست داده‌اند.
عمل پوشاندن قسمت زیادی از صورت با ماسک می‌تواند درک احساس مخاطب را مشکل کند.
ماسک‌ها نشانه‌های کلامی و غیرکلامی را مختل می‌کنند
به طور کلی، ارتباطات به نشانه‌های کلامی و غیرکلامی وابسته است، اما ماسک در هر دو مورد دخالت می‌کند.
به عنوان مثال، ماسک‌ها اغلب قسمت عمده‌ای از صورت فرد را می‌پوشانند که این امر خواندن لب‌ها یا پردازش نشانه‌های غیرکلامی را برای افراد دشوار می‌کند.
به علاوه، پوشانده شدن دهان می‌تواند منجر به خفگی صدا شود. هر دوی این عوامل ارتباط با ماسک را دشوارتر می‌کنند.
در شرایط عادی، لب‌ها و دهان شما حالت روحی‌تان را نشان می‌دهند. اما، در حالی که دهان فرد با ماسک پوشانده شده‌است، افراد می‌توانند احساسات دیگران را با نشانه‌های بصری بسیار محدود درک کنند و این دشوار است.
این امر به ویژه برای افراد کم شنوا که اغلب به لب‌خوانی متکی هستند، صدق می‌کند. در واقع اگر لب‌های یک فرد با ماسک پوشانده شود، افردا کم‌شنوا برای درک گفتگوها با سختی مواجه خواهند بود.
چگونه ارتباط همراه با ماسک را بهبود ببخشیم
اگرچه واضح است که مردم برای شنیدن و درک دیگران به نشانه های بصری و صداها اعتماد می‌کنند، اما یادگیری نحوه برقراری ارتباط موثر با دیگران علی‌رغم اینکه ماسک زده‌اید، مهم است.
۱.از زبان بدن استفاده کنید
یک روش عالی برای بهبود ارتباطات همراه با ماسک، استفاده از قسمت‌هایی از بدن است که قابل مشاهده هستند.
قسمت‌هایی که دیگران می‌توانند ببینند شامل چشم‌ها، ابروها، دست‌ها و ستون فقرات است (که به کنترل وضعیت بدن کمک می‌کند). همه این موارد به شما کمک می‌کنند تا از زبان بدن برای برقراری ارتباط با افراد دیگر استفاده کنید.
محققان برخی از حرکات بدن را که می‌توانید برای بهبود ارتباطات هنگام استفاده از ماسک به آنها اعتماد کنید، توصیه کرده‌اند:
– ابرو: می‌توانید برای نشان دادن تعجب، ابروهای خود را بالا ببرید یا برای نمایش عصبانیت ابروها را در هم بکشید. در حقیقت، افرادی که کم شنوایی دارند اغلب از ابروهای شخص برای تفسیر صحبت دیگران استفاده می‌کنند.
– دست‌ها: می توانید از حرکات دست برای انتقال بهتر آنچه می‌خواهید بیان کنید استفاده کنید. به عنوان مثال، حرکات سریع دست ممکن است نشان دهد که شما از چیزی هیجان‌زده شده‌اید.
– وضعیت بدن: نحوه ایستادن شما می‌تواند چیزهای زیادی در مورد احساسی که دارید بیان کند. به عنوان مثال، اگر خمیده باشید، ممکن است این احساس را انتقال بدهید که افسرده‌اید. اگر با شانه‌های خیلی صاف ایستاده باشید، ممکن است عصبی یا در حالت آماده باش دیده شوید.
برای برقراری ارتباط بهتر با دیگران هنگام پوشیدن ماسک، یادتان باشد که حرکات بدن را بیشتر در مکالمات خود بگنجانید.
۲. بهبود ارتباطات نقاب دار برای افراد کم شنوا
برای کسانی که کم شنوا هستند، ماسک‌هایی وجود دارند که قسمت جلوی دهان‌شان شفاف است و به آنها امکان می‌دهد لب‌های کسانی را که با آنها صحبت می‌کنند بخوانند.
به همین ترتیب، فاصله اجتماعی ممکن است یک مزیت ناخواسته نیز داشته باشد. با یک جلسه در اپلیکیشن زوم یا Google Meet، افرادی که کم‌شنوایی دارند می‌توانند از گزینه زیرنویس استفاده کنند که کلمات گفته‌شده را نشان می‌دهد.
۳. برخی از افراد ارتباط با ماسک را ترجیح می‌دهند
مهم است بدانیم که برای برخی از افراد ممکن است ارتباط با ماسک راحت‌تر باشد.
برای برخی از افراد – به ویژه کسانی که نگران بررسی دقیق حالت‌های چهره خود هستند – استفاده از ماسک می‌تواند آنها را در برقراری ارتباط راحت‌تر بسازد. بنابراین، برای چنین افرادی ماسک باعث بهبود ارتباطات می‌شود.
کلام پایانی
اگرچه واضح است که استفاده از ماسک در هنگام شیوع همه‌گیری بهترین راه برای کمک به کند شدن گسترش ویروس کرونا است، اما به ههر حال چالش‌هایی را در ارتباطات ایجاد می‌کند.
با این حال، با کمی تلاش بیشتر و افزایش آگاهی از این چالش‌ها، می‌توانید یاد بگیرید که از درستی پیام‌هایی که دریافت می‌کنید مطمئن باشید.
و اگر در مورد هر صحبتی شک دارید، خیلی ساده از کسانی که با آنها صحبت می‌کنید سوال کنید که آیا درست متوجه شده‌اید یا نه. اگرچه ممکن است لازم باشد برای روشن شدن امور کمی بیشتر وقت و تلاش لازم بگذارید، اما در پایان، سوء تفاهم کمتری رخ خواهد داد.