استرس محیط کار: بیماری همهگیر قرن بیست و یکم
اصلا عجیب نیست که استرس محیط کار امروزه نسبت به ۱۰ سال گذشته تبدیل به مشکل مهمتر و بزرگتری در جوامع شده باشد . فرقی نمیکند شغل شما چه باشد و کجای دنیا مشغول کار باشید، همین که به عنوان یک کارمند، مدیر، یا حتی کارآفرین پا به محل کار خود بگذارید با حجمه ای از مسایل و مشکلات روبرو میشوید که مستقیم و غیرمستقیم سلامت روان شما را هدف گرفته اند و باعث استرس شما میشوند و به نوعی آرامش شما مختل میشود.
سازمان بهداشت جهانی استرس را “بیماری همهگیر قرن ۲۱ام” نامیدهاست و بر اساس برآوردها برای کسبوکارهای سراسر جهان سالانه میلیاردها دلار هزینه دارد.
در دههی ۱۹۹۰ میلادی اصطلاح توازن کار-زندگی ابداع شد تا راهحل ” همهچیز را با هم داشتن” و مدیریت آسان امور را توصیف کند. دورههای آموزشی مدیریت زمان به تمام شرکتهای بزرگ راه پیدا کردند تا به آدمها کمک کنند میان خانواده، حرفه، بهداشت و سلامت، و زندگی اجتماعی توازن ایجاد کنند؛ و برای تعیین اولویتها، پایبندی به یک برنامهریزی و ایجاد حد و مرزهای زمانی، وعدهی راهحلی طلایی را دادند. آدمها هرجا که بودند از این شانس استفاده کردند تا با این شعار جدید آرامش را به زندگیشان بیاورند، اما بسیاری از آنها دریافتند به جای توازن، در عملکردهایشان در تمام حوزههای زندگیشان فشار بیشتری را حس میکنند. نتیجهی آن هم استرس بیشتر در محل کار بود.
۴ راهکار برقراری ارتباط و کاهش استرس در محیط کسب و کار
در اوایل دههی ۲۰۰۰، به دلیل ورود ۸۰ میلیون هزارهای(کسانی که حدود سال ۲۰۰۰ پا به عرصهی جوانی گذاشتند) به بازار کار، عبارت سختکوشی هوشمندانه رایج شد. سختکوشی هوشمندانه راهحل کسبوکارها برای وفق یافتن با یک ویژگی هزارهایها بود: آنها اگر این امکان را داشتند که در طول شبانهروز، در ساعات فراغت از کار به روش خودشان کار کنند، عملکرد بالاتری داشتند.
مفهوم سختکوشی هوشمندانه پیامد رویکرد محلکار نتیجهمحور بود. محلکار نتیجهمحور پاسخ شرکتهای بزرگ امریکا به نیاز مبرم به نیروی کار متعهد بود: یعنی ارزیابی عملکرد آدمها بر اساس نتیجه، نه بر اساس زمانی که در دفتر کار سپری میکنند.
انگیزهی شرکتها از این رویکرد، افزایش تعهد به کار بود-که ارتباط مستقیمی با سود دارد. هم سختکوشی هوشمندانه و هم رویکرد نتیجهمحور، وعدهی دیگری به کارمندان بود مبنی بر اینکه بالاخره توازن کار-زندگی امکانپذیر است. با این حال، به جای توازن، آدمها باز هم دریافتند مسئولیتهای بیشتر را به عهده گرفتهاند و بهطور فزایندهای احساس استرس بیشتر میکنند.
انواع استرس شغلی: ۱۰ نوع استرس شغلی و راه های مقابله با آن ها
در سالهای پس از سال ۲۰۰۰ ظهور پیشرفتهای فناورانه چشمگیر بود. گوشیهای هوشمند، تبلتها، و ابزارکهای جدید و سامانههای گستردهی تشکیلات اقتصادی پیچیده، از طریق دنیای ارتباطات(اینترنت) وعدهی صرفهجویی در هزینهها، کارایی، و در نهایت توازن کار-زندگی را دادند. کار بیشتر با دستمزد کمتر اکنون با یک کلیک امکانپذیر بود، اما استرس محل کار همچنان وجود داشت. آدمها دریافتند ۲۴ ساعت شبانهروز، ۷ روز هفته با یک کلیک به کارشان متصل هستند، در حالی که در سراسر جامعه یک اعتیاد اجتماعی جدید درون خانهها و کسبوکارها رخنه کردهبود. چون آدمها وقت بیشتری سرشان پایین بود و برای دیدن ایمیل و پیام فرستادن بهصورت شبانهروزی، بازیهای برخط، و بقا در شبکههای اجتماعی به گوشیهایشان نگاه میکردند، بار زندگیشان بیشتر شد و روابط بینفردی آسیب دید. توازن کار-زندگی همچنان یک رویا بود. همچنان دست نیافتنی بود و همچنان استرس تمامبخش های کار و زندگی افراد را در بر گرفته بود.
بررسی های موسسه گالآپ در سالهای اخیر نشان داده است که بخش چشمگیری از نیروی کار به سازمان خود متعهد نیستند و سازمان بهداشت جهانی برآورد کرده است استرس نیروی کار برای کسبوکارها سالانه میلیاردها دلار هزینه دارد. هر دو آمار واقعیتهایی تلخ هستند که همچنان رو به افزایش هستند، به طوری که سازمان بهداشت جهانی استرس را “بیماری همهگیر قرن ۲۱ام” خواندهاست. یک بیماری همهگیر که یکی از مهمترین چالشهایی است که کسبوکارها در دههی آینده بسیار بیشتر با آن روبهرو خواهندشد- این بیماری تهدیدی برای تعهد کاری، بهرهوری، حفظ کارمندان است؛ و چراغ خطر هزینههای پیش رو برای مراقبتهای بهداشتی درمانی است.
۵ تکنیک مقابله با استرس متمرکز بر راه حل هیجانی
برای مبارزه با استرس همهگیر، کسبوکارها و نیز دانشگاهها باید برای کاهش استرس مهارتهایی مانند تمرکز حواس و مراقبه را آموزش دهند. ثابت شدهاست این مهارتها اضطراب و استرس را کاهش میدهند و تمرکز و انعطافپذیری را افزایش میدهند. واقعیت این است که عوامل استرسزای کار-زندگی امروزه همچنان در حال افزایش هستند. آشفتگی همچنان به وجود میآید. و پیشرفت متضمن چالشهای جدیدی است که بدون شک در تردیدهای مرتبط با تعهد کاری و استرس مداوم محلکار تاثیرگذار است. راهحل آن این است که به نیروی کار کمک کنیم حالت روحی آرامی داشتهباشند و به توازن حقیقی کار-زندگی دست بیابند.
ما به خاطر بهداشت و سلامت انسانها و بهرهوری کسبوکارها، نیاز داریم که کسبوکارها در تمام جوامع بهطور فعال از آدمها حمایت کنند تا بتوانند استرس را کاهش دهند و در زندگیشان “توازن” سالم را بیابند. با گفتن این موضوع، تعریف توازن کار-زندگی تکمیل شدهاست. همانطور که قبلا هم این باور وجود داشت، این توازن از طریق عوامل بیرونی(برنامهی زمانی کار، فناوری، فرآیند، سیاستها، و غیره) حاصل نمیشود، این یک حالت روحی درونی است. توازن حقیقی کار-زندگی یعنی یک ذهن و جسم آرام که فرد را قادر میسازد از پس تصمیمگیریها و چالشها بربیاید، به ارزشهای شخصیاش افتخار کند، به دیگران اظهار محبت کند و عملکردی بهینه همراه با سرخوشی و آسانی داشتهباشد.
۱۲ نکته درباره تاثیر مسافرت در کاهش اضطراب و استرس و افسردگی
این برای کسبوکارها به معنی آن است که باید آموزش مراقبه را در برنامههای رهبری و راهنمایی جامع قرار دهند. تمرکز حواس باید بخشی از جلسات تیمی باشد، در اصول ارزشی گنجانده شود و به کارمندان در تمام سطوح آموزش دادهشود. محیطها، برنامههای زمانی، و هنجارهای فرهنگی باید بازتابدهندهی محبت و مهربانی باشند و فرصت”رهایی” و رسیدن به آرامش باید خیلی سادهتر از امروز در شرکتها برای آدمها میسر باشد.
هر مدیر کسبوکار باید دغدغهی بهداشت و سلامت کارمندان را داشتهباشد و از آن حمایت کند.
شرکتهای بزرگ برای غلبه بر بیماری همهگیر قرن ۲۱ام باید توجهشان را دوباره به این نکته معطوف کنند که به کارمندان کمک کنند نهایتا به توازن حقیقی کار-زندگی دست بیابند. تنها در اینصورت است که جوامع انسانی میتوانند در مبارزه با استرس محیط کار پیروز شود، و در کل تعهد کاری را افزایش دهند و به نیروی کاری دست بیابند که برای پیشرفت کشورشان به اندازهی کافی سالم است.