آدم‌ها، از بدو پیدایش، همواره در تلاش برای یافتن مرگبارترین سبکهای هنرهای رزمی بوده‌اند. آنچه روزی با چوب و سنگ آغاز شد توسعه پیدا کرده و به انواع فوق‌العاده ظریف و مرگبار دفاع شخصی در هنرهای رزمی تبدیل شده است. بنابراین، محض حفظ سلامت‌تان هم که شده، عاقلانه است از مجادله با متخصصان ماهر در هر یک از این 25 مرگبارترین هنر رزمی اجتناب کنید.
۲۵. بوکاتور
یک هنر رزمی کامبوجیایی است که خاستگاه آن میدان‌های جنگی بوده و ترجمه‌ی نام آن به صورت تحت اللفظی “مشت زدن یک شیر” است. با توجه به استفاده از انواع و اقسام ضربات و سلاح‌ها، ممکن است چندان جای تعجب نداشته باشد که بدانید بوکاتور عامل مرگ و میرهای بیشماری در جهان بوده است.
۲۴. کُمباتو
هرچند به لحاظ فنی دیگر تمرین نمی‌شود، کمباتو یک سبک هنر رزمی فوق‌العاده مرگبار بود که در جنگ جهانی دوم توسط نیروهای مسلح کانادایی استفاده میشد. این سبک ابتدا در 1910 توسط بیل آندروود ایجاد شد، که بعد از جنگ چندین سازمان اجرای قانون از او درخواست کردند افسران‌شان را تعلیم دهد. اما بیل ، با این دلیل که کمباتو بیش از حد خشن است از این کار خودداری کرد و بنابراین دفندو را به عنوان یک جایگزین مناسب برای استفاده‌ی غیرنظامیان به وجود آورد.
۲۳. جیت کان دو
این سبک هنر رزمی ترکیبی، که توسط بروس لی به وجود آمد، در واقع واکنش او به فنون “نمایشی و ظاهری” استفاده شده در سیستم‌های دیگر بود. بروس‌لی احساس می‌کرد که این گونه‌های سبکی هر چند به طور قطع جاذبه‌ی زیباشناختی دارند، اما فایده‌مندی عملی آنها تقریبا صفر است.
۲۲. شیپ‌پال‌گی
این هنر رزمی که توسط ارتش کره به مدت صدها سال انجام میشد، به سه دسته تقسیم‌بندی می‌شود – فشار، ضربه، و تکه کردن. اما برخلاف بسیاری از همتایان کره‌ای‌اش، تمرکز این سبک از همه بیشتر بر فنون جنگی عملی است تا بر فلسفه‌های هنری آن.
۲۱. کاپوئرا
هرچند امروزه بیش از هر چیز دیگری یک نوع رقص به شمار می‌رود، این هنر رزمی صدها سال پیش در محله‌های فقیرنشین برزیل پا به عرصه‌ی وجود گذاشت. در اصل، منظور از آن فنی بود که با آن برده‌های فراری می‌توانستند از خودشان در برابر مهاجمان دفاع کنند، اما مدت زیادی طول نکشید که تمرین آن به خاطر “ماهیت خطرناکش” غیر قانونی اعلام شد. در نتیجه متخصصان آن را در قالب یک رقص پنهان نگه داشتند که همین باعث بقای آن تا به امروز بوده است.
۲۰. کاجو کنبو
این سبک هنر رزمی بسیار کارآمد و بجا، که از خیابان‌های پر جرم و جنایت زیست‌گاه پالاما در هاوائی نشات می‌گیرد، توانایی‌های متعدد را با هم ترکیب می‌کند و به طور ویژه برای توانایی بخشیدن به مردم محلی جهت دفاع از خودشان در برابر نه تنها دسته‌های تبهکاران بلکه ملوانان مست نیروی دریایی که میل به آغاز درگیری داشتند، ایجاد شد.
۱۹. روش مبارزه‌ی کیسی
روش کیسی، که توسط جوستو دیه‌گوس سرانو به عنوان اوج تجربه‌های مبارزاتی‌اش در خیابان‌های اسپانیا به وجود آمد، قرار است به عنوان دفاع شخصی در برخوردهای خیابانی خشن استفاده شود. این روش در سال‌های اخیر محبوبیت گسترده‌ای پیدا کرده است و حتی در فیلم‌های جدیدتر بتمن به تصویر کشیده شده است.
۱۸. سامبو
سامبو ترکیبی مرگبار از گلاویز شدن و کشتی است که برای ارتش سرخ در اوایل دهه‌ی 1920 ایجاد شد. در اصل این سبک به طور ویژه برای بهبود توانایی‌های نبرد تن به تن نیروهای ویژه‌ی شوروی به وجود آمد، اما بعد از اوج‌گیری جنایات و جرائم دولت شروع کرد به تمرین دادن نیروهای امنیتی و همچنین اجرای قانون عمومی. بدیهی است که سرقت از بانک در روسیه ایده‌ی خوبی نیست!
۱۷. پیت فایتینگ (چاله جنگی)
بسیار خوب، هرچند دعوا و مرافعه واقعا یک سبک هنر رزمی نیست، اما ایده‌ی کندن یک چاله و درگیر کردن دو مرد در یک نبرد به سبک خیابانی باید درست یک جایی در این فهرست قرار می‌گرفت. این مبارزه‌ی گلادیاتوری مدرن توسط دسته‌ی تبهکاران موتور سوار در کالیفرنیا آغاز شد و انجام و تمرین آن در واقع به پیدایش چند رقیب مبارز مشهور جهانی منجر شد.
۱۶. اسکریما
اسکریما که گاهی در غرب آرنیس یا کالی نیز نامیده می‌شود، یک سبک هنر رزمی فیلیپینی است که به خاطر “بیش از اندازه خطرناک” بودن توسط مهاجمان اسپانیایی غیرقانونی اعلام شد. به مانند برخی از دیگر سبکهای این فهرست این هنر رزمی فقط این روزها است که وجود دارد چون به مدت چند صد سال بعد از پیدایشش آن را در قالب یک رقص از عموم پنهان کرده بودند.
۱۵. بُجوکا
به مانند سایر هنرهای رزمی غیر ورزشی، این فن مبارزه‌ی ترکیبی که توسط تام شرنک در دهه‌ی 90 ایجاد شد بر امتیازدهی یا داشتن شکل صحیح تمرکز ندارد. تنها هدف آن این است که یک مدافع مغلوب شده در یک حمله‌ی خیابانی خشن را قادر بسازد اوضاع را به نفع خودش عوض کند. اما، برخلاف بعضی از روش‌های موجود دیگر در این فهرست، این سبک به واقع تلاش می‌کند که دست کم از سطوح معقول نیرو استفاده کند.
۱۴. SPEAR (اسپیر)
این دفاع شخصی هنرهای رزمی که نام آن مخفف (سر نام) “حفاظت خودانگیخته که فرد را قادر به پاسخ صحیح می‌‌سازد”، است در دهه‌ی 80 توسط تونی بلوئر به وجود آمد. تمرکز آن بر استفاده از واکنش‌های طبیعی شخص هنگام مواجهه با وضعیت‌های تهدید کننده است و توسط نیروهای پلیس و ارتش‌های بسیاری در سراسر جهان استفاده شده است.
۱۳. نیندوکائی
به عنوان یک سیستم دفاع شخصی که بر مبنای هنرهای رزمی ژاپنی باستان به وجود آمد، نیندوکائی توسط دکتر جرارد شونبرگر در آلمان در اوایل دهه‌ی 90 توسعه پیدا کرد. به مانند جیت کان دو بروس لی این سبک تمام فنون “ظاهری و نمایشی” را حذف و فقط بر آنچه برای جان سالم بردن از یک مبارزه موثر است تمرکز می‌کند.
۱۲. سیستما
سیستما، که به عنوان یک روش مبارزه‌ی مرگبار توسط نیروهای گارد ویژه‌ی روسیه به کار گرفته شد، از این نظر که تنها هدفش وارد کردن بیشترین آسیب ممکن به رقیب با حداکثر سرعت و کارایی ممکن است مشابه کراو ماگا است.
۱۱. جوجیتسو برزیلی
وقتی رویس گریس برنده‌ی اولین، دومین، و چهارمین قهرمانی مسابقات مبارزه‌ی نهایی شد این سبک در سرتاسر جهان محبوبیت پیدا کرد. او بعدها رقیبان بسیار بزرگتری را که انواع گوناگونی از سایر سبکهای هنرهای رزمی را تمرین کرده بودند نیز شکست داد. با وجود این، کارآمدی جوجیتسو برزیلی (bjj) از تاکید آن بر مبارزه‌ی زمینی (مبارزه در وضعیت خاک) نشات می‌گیرد و مزیت آن برای تمرین کنندگان کوچکتر در به کارگیری اهرم بدن است.
۱۰. موی تای
تعجبی ندارد چنین سبک دفاع شخصی هنرهای رزمی مرگباری که به خاطر در برگرفتن ضربات سنگین آرنج و زانو با نام “هنر هشت اندام” نیز شناخته می‌شود، از مکانی مانند تایلند نشات گرفته است، کشوری که به خوبی با مسئله‌ی خشونت و غلبه بر حریف آشنا است.
۹. کاپو کوئیالوا
تمرکز اصلی این سبک هنر رزمی غیر معمول مردمان جزیره هاوایی که با اسم لوا نیز معروف است بر خرد کردن و شکستنن استخوان ها، به کارگیری مفاصل بدن و مبارزه در فضای باز اقیانوس است. نام این سبک در واقع به معنای “دو ضربه” است. این هنر رزمی تاریخچه‌ی درازی در میدان‌های جنگ دارد. هنرجویان این سبک بدن خود را با روغن نارگیل می پوشاندند و این کار توانایی دشمن را برای به دام انداختن آنها در نبرد سخت‌تر می‌کرد.
۸. باکوم
این سبک هنرهای رزمی پروئیایی که با نام واکن نیز شناخته می شود در خیابان‌های لیما به وجود آمد. باکوم ترکیبی از چندین هنر رزمی مختلف است که با هدف بیشینه کردن میزان آسیب به حریف در کوتاه‌ترین زمان ممکن طراحی شده است. به دلیل تاکید بر سلاح‌های مخفی و نیرنگ نهفته در آن چندان غیرعادی و عجیب نیست که بیشتر مبارزات باکوم نهایتا به مرگ مبارزه کنندگان ختم می شوند.
۷. جیل‌هاوس راک (صخره در زندان)
به عنوان نامی که برای توصیف چندین سبک مبارزاتی بداهه و من درآوردی (توسط زندانیان) در نظام کیفری ایالات متحده استفاده می‌شود، بعضی از رایج‌ترین انواع آن شامل بریک سیتی راک (صخره‌ی شهر آجری)، 52 دستگیره، و استاتو می‌شوند. با وجود این اطلاعات زیادی از این سبکهای مبارزه در دست نیست و سال‌های سال حتی وجود آنها مورد انکار واقع یا در هاله‌ای از رمز و راز پنهان شده است.
۶. پولیجیسم
این ورزش مبارزه‌ای، که با نام بوکس نیز شناخته می‌شود، در جهان با تنوع و اشکال متعدد و گوناگونی مشاهده می‌شود. این سبک به خطرناک بودن بدنام است چون در آن سر هدف اصلی است. این ورزش حتی در چندین کشور در طول قرن نوزدهم غیر قانونی اعلام شد.
۵. والی تودو
این نام پرتقالی به معنی “دخالت همه چیز” یک ورزش مبارزه‌ای محبوب در برزیل است که در آن تمام اعضای بدن حریفان درگیر است. این سبک تعداد قواعد و قوانین بسیار محدودی دارد و فنون خود را از هنرهای رزمی متعددی می‌گیرد. تنها مسئله آن است که این هنر رزمی آن قدر خطرناک و خونین است که رسانه‌ها چندان به پوشش آن نمی‌پردازند. و به همین دلیل بیشتر رقابت‌های آن به صورت پنهانی و زیرزمینی انجام می‌شوند.
۴. نینجوتسو
این هنر رزمی که توسط شینوبی‌ها، یا نینجاها، در ژاپن تمرین میشد بر زد و خوردهای غیرمعمول، جاسوسی، و ترور تمرکز داشت. حتی به هنرجویان آن گاهی هینین یا غیر انسان می‌گفتند.
۳. راف و تامبل
این نوع از رویارویی خشونت بار که اغلب یکی از چند سبک مبارزاتی بومی ایالات متحده محسوب می‌شود، حدودا در زمان انقلاب آمریکا بسیار محبوب بود. این سبک با تاکید بر بیشترین میزان آسیب رسانی به حریف اغلب شامل خیلی از کارها و حرکات میشد از آسیب رساند به چشم یکدیگر تا گاز گرفتن زبان حریف. فقط تعداد معدودی از سبکهای ذکر شده در این فهرست هستند که می‌توانند از لحاظ درجه‌ی خشونت به این حمام‌های خون عصر استعمار نزدیک باشند.
۲. LINE (لاین)
سبک مبارزاتی مرگبار لاین مخفف سبک رزمی نیروی دریایی آمریکا است که در دهه 90 توسط نیروی دریایی آمریکا استفاده میشد و همچنان در بسیاری از نیروهای ویژه در سرتاسر دنیا مورد استفاده قرار می‌گیرد. با وجود این، به خاطر آن که نسبتا انعطاف ناپذیر بود، در سال‌های اخیر با MCMAP یا برنامه‌ی هنرهای رزمی نیروی دریایی جایگزین شد. چون این سبک هنرهای رزمی اغلب شامل پایان دادن به زندگی حریف میشد ارتش نمی‌توانست از آن در شرایط نه چندان ضروری مانند عملیات‌های حفظ صلح استفاده کند.
۱. کراو ماگا
تعجبی ندارد که کارآمدترین و مرگبارترین هنر رزمی جهان از یکی از پر درگیری‌ترین منطقه‌ها‌ی جهان نشات می‌گیرد. کراو ماگا که برای استفاده توسط آی‌دی‌اف یا “وزارت دفاع اسرائيل” ایجاد شد، به معنی آن است که به سلامتی مخالفان اهمیتی نمی‌دهد. در واقع، در این سبک هیچ جای رحم و شفقتی وجود ندارد، فارغ از این که آیا رقیب‌تان قصد کشتن شما را داشته باشد یا نه. به همین دلیل، فنون وحشیانه‌ی کراو ماگا صرفا با هدف اعمال بیشترین درد با حداکثر سرعت و کارآمدی ممکن ایجاد شده‌‌اند که اغلب اوقات شامل پایان دادن به زندگی دشمن و رقیب می‌شوند.