بنگرا، سالسا، فلامنکو، سامبا، رقص عربی، و رقص برِیک (برک دنس) تنها چند نمونه کوچک از انواع رقص های معروف و هیجان انگیز هستند که طرفداران زیادی در سراسر جهان به‌دست آورده‌اند. آواز خواندن و رقص بخش جدایی‌ناپذیر بسیاری از فرهنگ‌ها در سراسر جهان است و قرن‌هاست که همین‌طور بوده‌است. در سراسر جهان، شکل‌های مختلف رقص در طول سال‌ها تکامل یافته‌اند و برخی از مرزهای خود عبور کرده‌اند و در سراسر جهان تحسین شده‌اند. در این نوشتار نگاهی به برخی از انواع رقص های معروف جهان خواهیم داشت.
در ادامه ۲۶ معروف ترین انواع رقص در جهان آمده است:
۱. رقص باله، ایتالیا- روسیه
هیچ نوع رقصی نمی‌تواند به اندازه‌ی رقص باله‌ی روسی خوش‌ترکیب و موزون باشد. باله نوعی رقص هنری است که با موسیقی اجرا می‌شود. گام‌های باله‌ی روسی سطح بالایی از دقت و تکلف را ایجاب می‌کند. فرم رقص باله‌ی کلاسیک که از رنسانس در ایتالیا سرچشمه می‌گیرد در دوران حکومت پتر کبیر به روسیه معرفی شد و از آن پس به بخشی جدایی‌ناپذیر از جامعه‌ی روسیه تبدیل شد.
۲. رقص فلامنکو، اسپانیا
فلامنکو رقصی است که معروفیت جهانی دارد و در اسپانیا به وجود آمده‌است. جالئو (هم‌صدایی و تشویق رقصنده‌ها) با تاگ (نواختن گیتار)، کانته (خواندن آواز)، پیتوس (بشکن زدن) و پالماس (کف زدن) همراه است. فلامنکو به میزان زیادی از کولی‌های اسپانیا تاثیرپذیرفته‌است، و سبک آن به طور مشخصی آندلسی است. این رقص هنری درحال‌حاضر در بسیاری از کشورها در سراسر جهان آموزش داده می‌شود، اما در ایالات متحده و ژاپن بیشتر از هر جای دیگری محبوبیت دارد. در ژاپن، تعداد مدارس فلامنکو بیشتر از خود اسپانیا است.
۳. رقص برِیک (برک دنس)، ایالات متحده
برک دنس، یک سبک رقص خیابانی است که در میان جوانان در ایالات متحده و بسیاری از مناطق دیگر جهان بسیار محبوب است. این رقص در میان جوانان امریکایی-افریقایی و جوانان اهل پورتوریکو شروع شده‌است. برک دنس با توجه به علاقه‌ی رسانه‌ها به آن همه‌گیر شد و به سایر نقاط امریکا و اروپا گسترش یافت. چهار نوع حرکت در رقص برک عبارتند از: فریز (حرکت مشکلی است که فرد با استفاده از قدرت بالاتنه‌ی خود انجام می‌دهد و بدن خود را معلق نگاه می‌دارد)، تاپ‌راک (به حرکاتی گفته می‌شود که در حالت ایستاده اجرا می‌شود)، حرکات قدرتی و دان‌راک (به حرکاتی گفته می‌شود که بر روی زمین انجام شده و دست‌ها نیز هم‌ارز با پاها مورد استفاده قرار می‌گیرند).
تعبیر خواب رقصیدن: ۲۸ تعبیر دیدن رقص و رقصیدن در خواب
۴. رقص عربی یا رقص شکم، خاورمیانه
رقص عربی، نمایشی و خیره‌کننده است، و روی حرکات پیچیده‌ی نیم تنه تمرکز دارد. این رقص که در خاورمیانه به عنوان یک رقص محلی شکل گرفته و آغاز شده‌است، طرفداران زیادی در سراسر جهان به‌دست آورده و بسیار مورد تحسین قرار گرفته‌است. این سبک با گذشت قرن‌ها تکامل یافته و لباس رقصنده‌ها نیز به همین ترتیب تغییراتی داشته است.
۵. رقص تانگو، آرژانتین
تانگو یک رقص دو نفره است که با حرکات نمایشی همراه است. در سال ۱۸۸۰، این نوع رقص در ریور پلاته که مرز طبیعی بین اروگوئه و آرژانتین است، آغاز شد. امروزه سبک‌های مختلفی از تانگو وجود دارد و مسابقات بین‌المللی رقص تانگو هر سال برگزار می‌شود و همین نشان‌دهنده‌ی محبوبیت این رقص است.
۶. رقص بنگارا، هند
بنگارا Bhangra یکی از زیباترین انواع رقص است که در منطقه‌ی پنجاب هند آغاز شده و با سرگرمی و لباس‌های پر نقش و نگار همراه است. بنگارا در سراسر هند و در بسیاری از رویدادهای اجتماعی مانند مراسم ازدواج، برنامه‌های فرهنگی، و غیره و همچنین در فیلم‌های بالیوودِ تولید شده در این کشور اجرا می‌شود. این رقص توسط پنجابی‌های ساکن در کشورهای دیگر به باقی جهان معرفی شده و سبک آسان و طرب‌انگیز آن باعث شده‌است که طرفداران زیادی کسب کند.
چگونه رقص یاد بگیریم: ۱۴ نکته طلایی یادگیری خانگی رقص
انواع رقص۷. رقص کابوکی، ژاپن
کابوکی یک نوع رقص نمایشی در ژاپن است که در میان مردم ژاپن بسیار محبوب است. کابوکی در سال ۱۶۳۰ آغاز شد زمانی که در بستر رودخانه‌ی خشک کیوتو برای نخستین بار انجام شد. حرکات استادانه و دقیق رقصنده‌های کابوکی جالب توجه و چشمگیر است.
۸. رقص سالسا، کوبا
سالسا که به شدت از سوی فرهنگ امریکای لاتین (به ویژه کوبا و پورتوریکو) تاثیر پذیرفته‌است، در شهر نیویورک به عنوان نوعی رقص اجتماعی آغاز شده‌است. حرکات سالسا را می‌توان در رقص چاچا، رقص مامبو، و رقص سون کوبانو و همچنین انواع دیگری از رقص‌ها ردیابی کرد.
۹. رقص سامبا، برزیل
سامبا مترادف با کارناوال معروف برزیل است، و نوعی رقص و موسیقی به سبک برزیلی است که ریشه‌هایی در افریقا و امریکای لاتین دارد و از طریق بردگان افریقایی که با اربابان اروپایی خود وارد امریکای لاتین شدند، به این خطه رسید. سامبا با ریتم مخصوص به خود و لباس‌های پر نقش و نگار همراه است و به عنوان بخشی جدایی‌ناپذیر از فرهنگ برزیل دیده می‌شود.
۱۰. رقص کاپوئرا، برزیل
کاپوئرا– که یک نیم رقص، نیم هنر رزمی برزیلی است- را می‌توان علاوه بر صفات دیگر با عناوینی مانند تحیر برانگیز، مبهوت کننده، و شگفت‌انگیز توصیف کرد.
۱۱رقص کاتاک، هند
کاتاک یکی از هشت نوع رقص کلاسیک هندی است که خاستگاه آن کشور هند است. این شکل رقص به رامشگران بی‌خانمان قسمت باستانی شمال هند بر می‌گردد که به «کاتاکارها» یا «قصه‌گویان» شهرت داشتند.
۱۲. رقص هیپ هاپ، آمریکا
رقص هاپ هاپ به نوعی رقص گفته می‌شود که همراه با موسیقی هاپ هاپ انجام گرفته و بخشی از فرهنگ هیپ هاپ محسوب می‌گردد. این نوع رقص در دهه هفتاد میلادی توسط سیاه‌پوستان امریکایی ابداع گردید. آنچه این نوع رقص را از دیگر رقص‌ها متمایز می‌سازد طبیعت آزاد و خلاقانه آن است. رقاصان این سبک معمولاً در رقابت‌های مختلفی شرکت کرده و حرکات جدید ابداعی خود را به نمایش می‌گذارند.
۱۳ رقص چاچا، کوبا
چا چا چا (cha-cha-chá) یا به زبان ساده‌تر، چا چا، یک نوع رقص با ریشهٔ کوبایی است که برای یک موسیقی با همین نام اجرا می‌شود این موسیقی نخستین بار از سوی آهنگساز کوبایی Enrique Jorrín در آغاز دهه ۱۹۵۰ معرفی شد. ریتم آن از danzón-mambo گرفته شده‌است. نام رقص از صدای کشیده شدن پای رقاص الهام گرفته شده است.
۱۴. رقص ترنس کاک، اندونزی
این رقص اندونزیایی اساسا به منظور برقراری ارتباط با ارواح نیاکان شکل گرفت، اما از آن زمان به بعد با حماسه‌ی هندی معروف به نام رامایانا در هم تنیده شده است.
۱۵. رقص آسمانی، کامبوج
این رقص کامبوجی حماسه‌هایی را به نمایش در می‌آورد که هزاران سال در این کشور رواج داشته‌اند. تصاویری از این رقص حتی در برخی از قسمت‌های انگوور وات (مجموعه‌ی معابد در کامبوج) حکاکی شده است.
۱۶. رقص هوایی
رقص هوایی شکلی جالب از نمایشی است که شامل «چسبیدن» به سقف می‌شود، و به همین خاطر به اجرا کننده اجازه می‌دهد فضا را در سه بعد کاوش کند.
۱۷. تپ دنس، آمریکا
یکی دیگر از انواع رقص تپ دنس است. نام تپ دنس، از صدای کوبشی گرفته شده است که هنگام تماس صفحه‌های فلزی کوچک روی کفش‌‌های رقاص با یک زمین سفت حاصل می‌شود. این رقص ابتدا در اواخر قرن ۱۹ام در ایالات متحده مشاهده شد.
۱۸. رقص والس
این رقص (والس) با موسیقی آرام و خوش‌آهنگ انجام می‌شود و نیازمند آن است که رقصنده حرکات روان و ظریفی را اجرا کند.
۱۹. رقص پولکا، اروپای مرکزی
رقص پولکا یک رقص مربوط به اروپای مرکزی و همچنین گونه‌ای از موسیقی رقص آشنا و شناخته شده در سرتاسر قاره‌های اروپا و آمریکا است.
۲۰. رقص سوینگ
«رقص سوینگ» بیش از هر چیزی به عنوان یک گروه از رقص‌هایی شناخته می‌شود که با سبک سوینگ موسیقی جاز در دهه‌های ۱۹۲۰-۱۹۵۰ به وجود آمد. این یک اصطلاح مادر و جامع برای رقص‌هایی مانند بوگی ووگی، جیترباگ، و لیندی هاپ است.
۲۱. رقص فاندانگو، پرتغال
یکی از رقص‌های اصلی و اولیه در پرتغال است که در آن رقصنده‌ها پاهایشان را روی زمین می‌کوبند و به سرعت تغییر وضعیت می‌دهند.
۲۲. رقص کن کن
این رقص پر انرژی و همچنین به لحظ فیزیکی نسبتا سخت و دشوار است که معمولا توسط زنان هم‌سُراکه لباس‌هایی با دامن‌های بلند به همراه زیرپوش و جوراب‌های ساق بلند سیاه پوشیده‌اند در تالارهای موسیقی انجام می‌شود.
از ویژگی‌های رقص کن کن باید به بلند کردن دامن توسط رقصندگان و حرکت سریع توسط پاها و انجام حرکات مهیج، هیجان‌آور و تحریک‌آمیز اشاره کرد.
۲۳. رقص شیر، چین
این مورد از انواع رقص شکلی از رقص سنتی در فرهنگ چین است که در آن اجرا کنندگان نحوه‌ی حرکت شیر را در حالی تقلید می‌کنند که لباس‌هایی به شکل این حیوان به تن کرده‌اند.
۲۴. رقص بالیوود، هند
رقص بالیوود نوعی رقص است که به شدت در فیلم‌های بالیوود در هند استفاده می‌شود. سبک‌های متعددی در اجرای این رقص به کار می‌رود. سبک‌های رقص کلاسیک هندی مانند کاتاک، حرکات ساده، رقص شکم، جاز، رقص غربی، و بسیاری دیگر. با توجه به طیف گسترده‌ای سبک‌های این رقص و سهولت آن، موسیقی بالیوود مقبولیت گسترده‌ای در بسیاری از مناطق جهان به‌دست آورده‌است.
۲۵. رقص تینی کلینگ
این رقص فیلیپینی را دو نفر اجرا می‌کنند که چوب‌های بلند درخت بامبو را روی زمین و همچنین با هماهنگی مقابل یکدیگر می‌کوبند، می‌زنند و می‌کِشند در حالی که رقص‌کنان از روی چوب‌های بامبو می‌پرند و ما بین آنها حرکت می‌کنند.
۲۶. رقص کاساک، اوکراین
یکی دیگر از انواع رقص که به گوپاک معروف است، رقص رسمی اوکراین محسوب می‌شود و از حرکات آکروباتیک به لحاظ فنی و بصری حیرت‌انگیز تشکیل شده است. حرکات مذکور شامل پرش و چرخش می‌شوند که معمولا از مشخصه‌های بارز این رقص است.
۲۷. رقص میمون شائولین، چین
با رسم و سنتی که بیش از ۱.۵۰۰ سال قدمت دارد، چینی‌ها دانش، انظباط و هنر رزمی خود را با هم ترکیب کرده‌اند تا این نوع رقص را به طور کامل به نام خودشان سند بزنند.
۲۸. رقص بهارت ناتیام، هند
بهارت ناتیام طی قرن‌ها در معابد جنوب هند توسعه و گسترش پیدا کرد. این نوع رقص به عنوان یک رسم و سنت زنده توسط دواداسی‌ها (دختران وقف شده به معابد) از نسلی به نسل بعد انتقال یافت، که طبق آن زنان به معابد اهدا می‌شدند تا در خدمت خداوند به عنوان رقصنده و نوازنده به خدمت بپردازند.
۲۹. رقص مرنگه، دومینیکن
Merengue سبکی از موسیقی و رقص ملی جمهوری دومینیکن است و همچنین برای هویت ملی در این کشور مهم است. این یک نوع پیاده روی رقص است و برای افراد مختلف با یا بدون تجربه رقص هم قابل دسترسی است. موسیقی مرنگه از سبک‌های اروپایی و آفریقایی-کوبایی تأثیر می‌گیرد و عمدتاً از سازهایی مانند گیتار، درام، و چارراسکا یا اسکراپر فلزی استفاده می‌کند. این رقص به عنوان یک رقص روستایی آغاز شد و بعدها به یک رقص در تالارهای شهری تبدیل شد.
۳۰. رقص چارلستون، آمریکا
چارلستون رقصی است که از نام شهر بندری چارلستون در کارولینای جنوبی گرفته شده است. این سبک از موسیقی رقص با آهنگی به نام “چارلستون” در سال 1923 گرفته شد که توسط آهنگساز/پیانیست جیمز پی جانسون در نمایش برادوی الهام گرفت و به یکی از محبوب ترین آهنگ ها تبدیل شد.
۳۱رقص کومبیا، کلمبیا
کومبیا یک ریتم و رقص فولکلور در کلمبیا است. این سبک موسیقی و رقص از سه فرهنگ سرخ‌پوستی و سیاه‌پوستی (آفریقایی) و در درجهٔ بعدی سفیدپوستی (اسپانیایی) به وجود آمده و پایه‌های بنیادین آن متعلق به فرهنگ پیشا-کلمبی سرخ‌پوستان است که در زمان فتح و استعمار آمریکای لاتین بازسازی و دگرگون شد. موسیقی این گروه‌های قومی شاد و تند بودند و از طبل آفریقایی نیز در آنها استفاده شده است.
۳۲. رقص فاکستروت
فاکستروت Foxtrot یک رقص نرم است که در آن رقصندگان در سراسر زمین رقص (Bedinghaus) آرام حرکت می کنند. حرکات طولانی راه رفتن به حرکت نمادین صعود و سقوط کمک می کند. حرکت پا ترکیبی از گام های آهسته و سریع است.
۳۳. رقص استپ یا رقص گام ایرلندی
رقص ایرلندی Irish step dance به گروهی از گونه‌های رقص سنتی اشاره دارد که از ایرلند نشأت گرفته‌اند و هر دو نوع رقص انفرادی و گروهی را شامل می‌شود، از رقص برای اهداف اجتماعی، رقابتی و نمایشی بهره گرفته می‌شود. این رقص در اصل به صورت انفرادی انجام می‌شود ولی برخی تیم‌های رقصنده در گروه‌های دو، سه، چهار، شش، هشت، ده، شانزده نفره و حتی گروه‌هایی با تعداد بیشتری از این ارقام هم وجود دارند. این رقص با حرکت سریع و دقیق پا انجام می شود.
۳۴. رقص کانتری یا رقص محلی انگلیسی
یکی از رقص‌های فراوان از رقص‌های اجتماعی می‌باشد که در جزایر بریتانیا ابداع شده‌است؛ این رقص اجرای مکرر حرکات متوالی ایجاد حالت‌های خاص در بدن است که از پیش تعریف شده و به دقت طراحی شده‌اند تا متناسب با اجرای مدت معینی از موسیقی باشند و توسط گروهی از افراد که به‌طور معمول به صورت زوج هستند در یک یا چند اجرا، انجام می‌گیرد. اجرای این حرکات خاص می‌تواند در تعامل با هم رقص یا سایر رقصندگان باشد و به‌طور معمول با روند تدریجی و رو به جلو همراه است به نحوی که با تمام افراد درون گروه می‌رقصید. امروزه اینطور رایج است که یک «دعوت کننده» داشته باشید که رقص آموزش می‌دهد و در حالی که می‌رقصید، حرکات خاص رقص را نام می‌برد. رقص‌های کانتری به صورت سبک‌های مختلفی انجام می‌شوند.
۳۵. رقص جایو
Jive یک رقص پرانرژی و شاد دونفره است که یکی از رقصنده ها رهبری و دیگری دنباله روی می کند. رقص جیو به لگد زدن و چرخیدن و حرکات محکم پا متکی است، که آن را بسیار شبیه به رقص سوئینگ ساحل شرقی می کند. این سبک رقص ریشه در موسیقی جاز اولیه ایالات متحده در اواخر دهه 1920 و اوایل دهه 1930 دارد.
۳۶. رقص کیزومبا، آنگولا
رقص و گونه‌ای موسیقی است که ریشه آن به آنگولا در دههٔ ۱۹۷۰ میلادی می‌رسد. کیزومبا در زبان کیمبوندو که در آنگولا دارای گویشورانی است، به معنای «میهمانی» است. کیزومبا رقصی دونفره و با حرکات آرام و متناوب می‌باشد. موسیقی آن نیز معمولاً به زبان پرتغالی است. در سال‌های گذشته، علاقه‌مندان این رقص به ترویج آن در کشورهای دیگر جهان پرداخته‌اند.
۳۷. رقص لاین دنس
لاین دنس یک رقص است که در آن گروهی از افراد در کنار یک توالی تکراری از مراحل در حالی که در یک یا چند خط یا ردیف مرتب شده اند می رقصند. در این رقص معمولاً همه در یک جهت قرار دارند، یا کمتر رو به روی یکدیگر هستند. برخلاف رقص دایره ای، رقصندگان لاین دنس با یکدیگر تماس فیزیکی ندارند. هر رقص معمولاً با یک آهنگ خاص مرتبط است و به آن نام مشهور است، مانند Macarena یا Electric Slide.
۳۸. رقص مامبو، کوبا
مامبو یک رقص لاتین کوبا است که در دهه 1940 زمانی که سبک موسیقی به همین نام در سراسر آمریکای لاتین رایج شد، توسعه یافت. رقص حرکات تند و سریعی دارد و در مکزیک و کوبا بسیار رایج است.
۳۹. رقص پاسو دوبل
پاسودوبل یک رقص لاتین است که ممکن است از فرانسه یا اسپانیا سرچشمه گرفته باشد .اصطلاح “paso doble” در اسپانیایی به معنای “دو پله” است. این رقص همچنین ارتباطی با گاوبازی دارد: موسیقی تند پاسو دوبل در ابتدا به عنوان یک تم مقدماتی برای گاوبازان اسپانیایی که وارد رینگ می شدند ، بود. طبق افسانه های اسپانیایی ، حرکات ماتادور و گاو از این رقص الهام گرفته است.
۴۰. رقص رومبای کوبایی
رومبا یک ژانر سکولار از موسیقی کوبایی است که شامل رقص، سازهای کوبه ای و آواز است و در اواخر قرن نوزدهم در نواحی شمالی کوبا، عمدتاً در هاوانا و ماتانزاس شهری سرچشمه گرفت. این موسیقی بر اساس سنت‌های رقص و موسیقی آفریقایی، یعنی Abakuá و yuka، و همچنین coros de clave مستقر در اسپانیا است. رومبا یکی از “مجموعه های ژانر” اصلی موسیقی کوبایی است، و اصطلاح کمپلکس رومبا امروزه معمولاً توسط موسیقی شناسان استفاده می شود
۴۱. رقص زومبا
درواقع زومبا یک ورزش هوازی بر پایه رقص و حرکات ریتمیک است که توسط رقصنده کلمبیایی، آلبرتو پرز در دهه ۱۹۹۰ بنیان گذاشته شد. زومبا از ترکیب حرکات رقص لاتین (آمریکای جنوبی)، ایروبیک و حرکات ورزشی تشکیل شده‌است.یکی از دلایل محبوبیت زومبا تنوع موسیقی و تنوع حرکات آن براساس رقص‌هایی از سراسر دنیا است. حرکات مورد استفاده در زومبا بر اساس حرکات پایه چهار ریتم اصلی سالسا، کومبیا، مرنگه و رگتون و ریتم‌های دیگر مثل هیپ هاپ، سامبا، افرودنس (رقص آفریقایی)، فلامنکو، بانگارا (رقص هندی)، بلی دنس، (رقص عربی)، سوکا و غیره است.
۴۲. رقص کوادریل فرانسوی یا اسکوئر دنس
کوادریل نوعی رقص برای چهار زوج است که هر زوج یک ضلع مربع را تشکیل می دهند. این رقص از کوتیلون، شکل قبلی رقص مربع الهام گرفته و در دربار فرانسه در اوایل قرن نوزدهم رایج شد. سپس به جامعه لندن معرفی و درآنجا هم رایج شد.