قبل از اینکه بخواهیم درباره این چند حقیقت عجیب درباره گل کلم بگوییم شاید وقت آن رسیده باشد که از این جمله مارک تواین درباره گل کلم این سبزی سفید و اعجاب انگیز برایتان بگوییم:
“گل کلم چیزی نیست جز کلم با تحصیلات دانشگاهی.”
گل کلم، مقدار زیادی ویتامین B و فیبر دارد. گل کلم به عنوان عضوی از خانواده براسیکا که بیشتر به سبزیجات کروسیفر معروفند، دارای فیبر که به احساس سیری، کاهش وزن و سلامت دستگاه گوارش کمک می‌کند، آنتی اکسیدان و فیتونوترینت‌ها که می‌توانند جلوی سرطان را بگیرند، کولین که برای یادگیری و حافظه مهم است و بسیاری مواد مغذی دیگر است.
تاریخچه گل کلم
گفته می‌شود خاستگاه گل کلم در آسیای صغیر و در شمال شرقی مدیترانه است.
نخستین نوشته‌ها به قرن ششم قبل از میلاد برمی‌گردد، اما در برخی نوشته‌های مربوط به قرن دوم نیز نام این سبزیجات آمده است.
با استناد به نوشته پلینی، گل کلم در دوران رومن‌ها هم بوده است.
به گفته نویسندگان اروپایی قرون وسطی، قدمت کاشت گل کلم در ترکیه و مصر، حداقل به دو هزار سال می‌رسد.
در قرون وسطی، کشاورزان عرب، انواع مختلف گل کلم را کشت کردند.
در نتیجه، در قرن ۱۲، سه نوع گل کلم در اسپانیا یافت شد که از سوریه آمده بودند.
سوری‌ها هزار سال قبل از اسپانیا، گل کلم می‌کاشتند.
با استناد به گیاه شناسان عرب، گل کلم از قبرس آمده است.
گل کلم، در قرن ۱۶ در اروپا به ویژه فرانسه و سپس در انگلستان، رواج یافت.
نام انگلیسی “ کلم قبرس” نشان دهنده آمدن این سبزیجات از جزیره قبرس است.
در قرن شانزدهم، گل کلم از شرق وارد اروپا شد و در فرانسه، به ویژه در زمان سلطنت لوئی چهاردهم، محبوبیت زیادی داشت.
این سبزیجات، در غذاهای مفصل در کنار جگر چرب، خامه، ترافل و نان شیرین قرار می‌گرفت.
روش‌های کاشت آن در ۱۷۰۰ و اواخر قرن ۱۸ توسعه یافت و در سراسر اروپا یافت می‌شد.
اگرچه نام گل کلم در نوشته‌های امریکایی ۱۸۰۰ آمده اما کشت آن در ایالات متحده تا قرن بیستم آغاز نشد.
دقیق‌تر اینکه در ۱۹۲۰ گل کلم در دسترس قرار گرفت.
امروزه گل کلم در غذاهای زیادی به کار می‌رود.
در هندوستان در کاری سیب زمینی و پیاز به کار می‌رود.
اروپای شرقی‌ها، سوپ‌های غلیظ گل کلم را دوست دارند.
در ساردینیا، با این گل بی‌رنگ، سالاد درست کرده و آن را با سیر، روغن زیتون و کاپاریس ترکیب می‌کنند.
پرورش دهندگان گل کلم، فرانسه، ایتالیا، هندوستان، ایالات متحده و چین هستند.
خواص گل کلم : ۲۸ فایده گل کلم برای سلامتی، لاغری و بارداری
نحوه رشد گل کلم
گل کلم، آب دادن زیاد و منظم می‌خواهد.
خیس شدن برگ‌ها ایرادی ندارد، بنابراین زیاد آب بدهید.
پوشاندن گیاهان اواسط فصل با جلبک دریایی یا کود ماهی ایده خوبی است.
انواع قدیمی‌تر گل کلم، نیازمند بلانچ کردن بودند- به این معنا که برگ‌های آن را در بالای سر آن ببندند تا از تابش مستقیم آفتاب دور بماند و رنگ سفید آن حفظ شود.
بسیار از انواع امروزی گل کلم، به صورت خود به خود بلانچ می‌شوند، به این معنا که خودشان به صورت طبیعی برگ‌های‌شان را روی سر جمع می‌کنند.
در واقع، تمام انواع گل کلم این کار را می‌کنند.
سرها تا حدودی زرد می‌شوند اما طعم‌شان تغییر نمی‌کند.
اگر آنها را در گلدان پرورش می‌دهید، به رطوبت خاک بسیار توجه کنید.
گلدان‌ها آب زیادی را نگه نمی‌دارند.
مراقب باشید قبل از اینکه برنجی شدن سرها و شل شدن برگ‌ها، آنها را برداشت کنید.
قسمتی از ریشه به سمت سر را برش بزنید.
انواع گل کلم
نود درصد گل کلم‌های فروشگاه سفید هستند.
بیشتر گل کلم‌ها با توجه به اندازه بسته‌بندی می‌شوند- ۶، ۹، ۱۲ یا ۱۶ که ۱۶، ۵ سانتی‌متر است.
-
گل کلم بیبی (کوچک)
همان‌گونه که از نامش پیداست، گل کلم بیبی، نوع مینیاتوری گل کلم معمولی است- قطر آن فقط ۵ سانتی‌متر است.
این نوع گل کلم نادر است و بیشتر در رستوران‌های ۴ ستاره یافت می‌شود تا فروشگاه‌های کوچک، یا حتی فروشگاه‌های سطح بالا.
-
گل کلم رومانسکو
رومانسکو، یک گل کلم سبز-زرد با گل‌های کوچک مارپیچ است که آن را به کلاه تزئینی برای شاهزاده سیامی تبدیل می‌کند.
این نوع گل کلم نسبت به گل کلم معمولی، طعم ملایم‌تری دارد.
این کلم در بازارهای خاص یافت می‌شود.
-
کلم قمری
کلم قمری نام تجاری گل کلم اصلاح شده است که توسط شرکت Tanimura & Antle تولید شده است.
یک پرورش دهنده کالیفرنیایی به نام سالیناس، بذر را برای نخستین بار از هلند به ایالات متحده آورد.
- کلم قمری رنگ سبز بروکلی را دارد.
- مزه گل کلم می‌دهد اما کمی شیرین‌تر است.
- انواع دیگر گل کلم سبز، به اشتباه، کلم قمری نامیده می‌شوند.
حقیقت عجیب درباره گل کلم
گل کلم یک سبزیجات کروسیفر است که در اینترنت محبوبیت زیادی دارد اما سر میز شام نه!
معمولا به خاطر مواد مغذی که دارد نام ابرغذا به خود می‌گیرد اما خوردن و دیدنش بسیار خسته‌کننده است مگر اینکه به شکل خلاقانه‌ای پخته شود.
حقایق جالبی درباره آن این‌جا آمده است.
– گل کلم از نسل کلم وحشی است. گل کلم امروزی، بسیار به کلم وحشی نزدیک است. قبلا شبیه به کولارد سبز یا کلم بود اما در طول زمان تغییر کرد و به شکل امروزی درآمد.
– گل کلم به خانواده سبزیجات کروسیفر تعلق دارد. سبزیجات کروسیفر به این نام خوانده می‌شوند زیرا گل‌هایی با چهار گلبرگ دارند که به شکل صلیب یونانی رشد می‌کنند.
– پختن برای مواد مغذی گل کلم ضرر دارد. پختن طولانی بیشتر ویتامین‌های گل کلم را از بین می‌برد و با بوی بد و سولفور مانند آن در ارتباط است. پختن به مدت ۳۰ دقیقه یا بیشتر فواید گل کلم برای سلامتی را تا ۷۵٪ کاهش می‌دهد.
– رنگ قسمت سر گل کلم، متفاوت است. گل کلم، بسته به نوع آن، رنگ‌های متفاوتی دارد. رایج‌ترین نوع گل کلم، سفید است اما می‌تواند در رنگ‌های سبز، نارنجی، بنفش، زرد و قهوه‌ای نیز خریداری شود.
– گل کلم شما را به یاد درخت می‌اندازد. عرض سر سفید گل کلم، شبیه به یک درخت مینیاتوری است. برگ‌هایی محکم پیچیده شده دارد. سر آن، ۱۵ سانتی‌متر پهنا دارد و انواع بزرگ آن، حدود ۱۳۵۰ گرم وزن دارد.
حقایق تغذیه‌ای گل کلم
با استناد به پایگاه داده ملی مواد مغذی USDA، ۱۰۰ گرم گل کلم ۲۵ کالری، ۱.۹ پروتپین، ۰.۳ گرم چربی و ۵ گرم کربوهیدرات دارد که شامل ۲ گرم فیبر و ۱.۹ گرم قند می‌شود.
مصرف ۱۰۰ گرم گل کلم، ۸۰٪ نیاز روزانه شما به ویتامین C، ۲۰٪ ویتامین K، ۱۰٪ یا بیشتر ویتامین B۶ و فولات و مقادیر کمتری تیامین، نیاسین، ریبوفلاوین، اسید پانتاتونیک، آهن، کلسیم، فسفر، منیزیم، پتاسیم و منگنز را تامین می‌کند.