در فضای ایدئولوژیک قطبی امروز، در مکالمات پرتنشی که در موضوعات حساس رخ می‌دهند، به احتمال زیاد با رفتار دفاعی یا مکانیسم های دفاعی روبرو می‌شویم – یا خودمان حالت دفاعی را احساس می‌کنیم. و برخی رفتارهای ناشایست دیگران اغلب می‌تواند به عنوان یک حمله شخصی درک شود، و سبب شعله‌ور شدن آتش بحث و گفتگوهای داغ و واکنش‌های رفتاری تشدید شده شود.

پاسخ دفاعی به آسیب‌ها و آزارها می‌تواند بر روابط، آرامش فردی و تصمیم‌گیری‌ها در هر سازمانی تأثیر منفی بگذارد. مطالعه جدید منتشر شده در مجله روانشناسی بریتیش این نوع پاسخ دفاعی را با توجه به هویت اجتماعی و اخلاقی مورد بررسی قرار داد تا روش‌هایی را که به طور بالقوه می‌تواند رفتار را کاهش دهد، تعیین کند. در ادامه با ما همراه باشید تا ۶ نکته درباره روانشناسی مکانیسم های دفاعی در موقعیت های عاطفی را بدانید.

۱. مکانیسم های دفاعی

مکانیسم‌های دفاعی بخش اولیه از توسعه اجتماعی است و می‌تواند به صورت اجتناب، انحراف، دلیل‌تراشی، انکار مسئولیت یا اطلاعات مهم یا به حداقل رساندن آسیب‌های ایجاد شده، ظاهر شود. این‌‌‌ها روش‌‌هایی منفی است که وقتی احساس ناامنی می‌کنیم یا مورد حمله قرار می‌گیریم، با استفاده از آنها واکنش نشان می‌دهیم.

تحقیقات روی دفاع بعد از انجام اقدامات ناشایست متمرکز شد و نشان داد هنگامی که خود اخلاقی یا اجتماعی فرد در معرض تهدید قرار گیرد، پاسخ‌های دفاعی افزایش می‌یابد.

محققان دو تحقیق انجام دادند. در یکی، شرکت‌کنندگان تخلفات بین فردی را به خاطر آوردند و در دیگری، شرکت‌کنندگان یک مستند “گناه‌برانگیز” را در مورد شیوه‌های تولید گوشت مشاهده کردند. هر دو مطالعه افزایش دفاعی را در افراد هنگام مواجهه با تهدید اجتماعی یا اخلاقی نشان دادند.

محققان پیشنهاد می‌کنند برای کاهش این رفتار، تهدید اساسی را برای هویت اجتماعی و اخلاقی فرد برطرف کنند. این امر می‌تواند با تأیید ارزش‌های آنها، تشویق به تعامل اخلاقی و ترمیم حاصل شود. اگر فرد آسیب‌زننده بتواند ارزش‌هایی را که اعمالش نقض کرده‌است تصدیق کند، اهمیت همان ارزش‌ها را مجدداً تأیید می‌کند. این تأیید، به جای مجاز دانستن انکار یا اجتناب، شروع به پردازش خطا می‌کند

همین، امکان ترمیم را فراهم می‌کند. متجاوز با غلبه بر میل به انحراف، احساسات ناشی از حس گناه و پذیرش را تجربه می‌کند و ممکن است بتواند در اصلاح هویت اجتماعی یا اخلاقی خود پیشرفت کند.

۲. روانشناسی دفاع

گرچه دفاع ممکن است واکنشی ایده‌آل نباشد، اما به افراد این امکان را می‌دهد که خوش‌بین باشند، پس از شکست به عقب برگردند و استقامت نشان دهند. پاسخ دفاعی را می‌توان غالباً اقدامی برای حفظ خود دانست. اما وقتی صحبت از دفاع در واکنش به تخلفات می‌شود، این نوع رفتار می‌تواند مانع تغییر شود و اعتماد بین طرفین تعامل را از بین ببرد. برای یک فرد دفاعی، اعتراف به خطا هویت اخلاقی و پذیرش اجتماعی را تهدید می‌کند.

لیدیا وودیاتت، محقق تحقیق در بیانیه‌ای گفت: “انسان‌ها یک نیاز روانشناختی اولیه دارند که باید توسط دیگران ارزشمند دیده شده و پذیرفته شوند، تا احساس کنند که اعضای خوب یا مناسب گروه یا یک رابطه هستند. هنگامی که افراد مرتکب اشتباهی می‌شوند، این نیاز اصلی روانشناختی تهدید می‌شود، و در نتیجه واکنش دفاعی ایجاد می‌شود. اما پرداختن به این نیاز روانی می‌تواند از قدرت دفاعی آن‌ها بکاهد.”

۳. مکانیسم های دفاعی در موقعیت های عاطفی

رفتار دفاعی باعث ایجاد نتایج منفی می‌شود. واکنش‌پذیری زنجیره‌ای از واکنش‌پذیری است.

دفاع بدون کنترل می‌تواند خطرناک باشد. این چرخه معیوب احساسات می‌تواند با طغیان عصبانیت یا خشم و به دنبال آن احساس گناه و شرم آغاز شو ، که منجر به ترس و بی‌ثباتی می‌شود، و سپس می‌تواند رفتار واکنشی بعدی را روشن کند. و شکستن این الگو با گذشت زمان دشوارتر می‌شود. هر چه بیشتر ادامه یابد، رفتار واکنشی اتوماتیک می‌شود.

روانشناسی و دانشمند عاطفی، تریسی توماس، PhD می‌گوید: ” رفتار دفاعی باعث ایجاد نتایج منفی می‌شود. واکنش‌پذیری زنجیره‌ای از واکنش‌پذیری است… این روند شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد تا زمانی که قدرت عاطفی لازم را برای تغییر واکنش‌پذیری و تبدیل آن به هدفمندی و ایجاد نتایج پربار بارها و بارها افزایش دهید. ”

متخصصان بحران‌های عاطفی کنونی در جهان را دلیل افزایش واکنش‌پذیری جوامع می‌دانند. همه‌گیری، بقا را تهدید می‌کند و نتایج و محدودیت‌های آن طوفانی کامل برای ایجاد ویرانی در محیط عاطفی ما ایجاد می‌کند.

۴. پیشگیری

اگر روی رفتار واکنشی خود کار می‌کنید، ابتدا روی پیشگیری تمرکز کنید.

پاتل دان، روانشناس می‌گوید: “وقتی متمرکز و متعادل هستیم، احتمال اینکه عصبانی و ناامید شویم کمتر خواهد بود. ما یک منبع داریم و فقط باید با توجه به همه آنچه در جریان است، منبع خود را دوباره پر کنیم. ”

کامل نگه داشتن این ذخایر متکی به عملکرد مداوم مراقبت از خود است. تغذیه و ورزش به متعادل نگه داشتن بدن و ذهن شما کمک می‌کند و اجتناب از عوامل ناامیدی از افزایش حالت‌های عاطفی غیر ضروری جلوگیری می‌کند. اگر تماشای اخبار به طور مداوم شما را دچار مشکل می‌کن ، مصرف این اطلاعات را محدود کنید و زمان‌تان را با فعالیت‌هایی که به درد شما می‌خورد پر کنید.

مدیریت رفتار دفاعی در لحظه کمی دشوارتر است. ابتدا نحوه بروز این رفتار را از نظر جسمی یادداشت کنید. آیا در هنگام اختلاف نظر یا درگیری، متوجه افزایش ضربان قلب، عرق کردن کف دست یا به طور کلی بالا رفتن دمای بدن‌تان می‌شوید؟ این پرچم‌های قرمز واکنشی را در نظر بگیرید که می‌توانند به شما کمک کنند یک قدم جلوتر از واکنش منفی باشید.

۵. تنش زدایی

پس از مشاهده این علائم، یکی از روش‌های کاهش دادن واکنش جسمی یا عاطفی، کشیدن چند نفس عمیق است. توجه به هشدارهای بدن و مکث برای نفس کشیدن می‌تواند تأثیر عمده‌ای در نحوه پیشروی شما در تعامل موجود داشته باشد.

پاتل دان می‌گوید: “توجه کردن به بدن و نفس کشیدن، سیستم عصبی خودمختار را آرام می‌کند. همین در شما احساس آرامش ایجاد می‌کند.”

اگر در موقعیتی قرار گرفتید که شخص دیگری را‌ عصبانی کرده یا آزار داده‌اید، می‌توانید مکالمه را به سمت کم‌تر تهاجمی هدایت کنید.

۶. به نحوه ارتباط و گفتگوی خود توجه کنید

پاتل دان توصیه می‌کند که بر روشی که از طریق آن برقراری ارتباط می‌کنید تمرکز کنید. لحن شما می‌تواند شیوه درک شدن کلمات شما را در وهله اول تحت تاثیر قرار دهد؛ اینکه تاثیر مثبت گذاشته‌اید یا خراب کرده‌اید. صدای‌تان را بلند می‌کنید؟ لحن شما چگونه است؟ اجتناب از لحن تحقیرآمیز یا اتهام‌زننده به احتمال زیاد مانع از این خواهد شد که شما را کاملاً رد کنند قبل از اینکه حتی بتوانید نظر خود را اعلام کنید.

زبان بدن نیز می‌تواند به تنش‌زدایی کمک کند. دادن حالت تهدید به بدن روش موثر با یک فرد واکنش‌پذیر نیست. گرفتن یک حالت خنثی – نگه داشتن بازوها در کنار بدن، کف دستان رو به بالا-  گفتگوی آرامی را ایجاد می‌کند.

در رسیدگی کلامی به تخلف، ساده پیش بروید. با احترام رفتار کنید. برای شخص مقابل‌تان ارزش قائل شوید. روشن کنید که شما به روشی دور از قضاوت به موضوع می‌پردازید.

همچنین مهم است که تشخیص دهید چه زمانی باید خود را از یک وضعیت متشنج خارج کنید. با کنار کشیدن از بحثی که ایجاد شده، از تشدید خشونت و بدتر شدن اوضاع جلوگیری خواهید کرد. این نوع آگاهی برای همه طرف‌های درگیر مفید است: اگر احساس می‌کنید یک واکنش دفاعی در حال رخ دادن است، یک وقفه زمانی می‌تواند شما را از انجام کاری یا گفتن حرفی که بعداً پشیمان‌تان می‌کند، باز دارد.

به این ترتیب به جای ایجاد پیامدهای واکنشی، در واقع به لحاظ عاطفی خود و آدم‌های اطراف خود را هدایت می‌کنید.

ترجمه: تحریریه سایت کسب و کار بازده – سارا فیضی

منبع: verywellmind

۶ نکته درباره روانشناسی مکانیسم های دفاعی در موقعیت های عاطفی