سرطان پستان پس از سرطان پوست، شایع‌ترین سرطان در میان زنان است. سالانه ۱۰ هزار نفر در ایران به سرطان سینه مبتلا می‌شوند و هر سال ۵ درصد به این آمار افزوده می‌شود. این نوع سرطان همچنین دومین علت مرگ و میر ناشی از سرطان در زنان پس از سرطان ریه است. خوشبختانه میزان مرگ و میر ناشی از سرطان پستان در سال‌های اخیر کمی‌کاهش یافته‌است. این امر می‌تواند به دلیل آگاهی بیش‌تر و غربالگری برای این نوع سرطان، و همچنین توسعه‌ شیوه‌های بهتر درمان سرطان سینه باشد.

غربالگری سرطان سینه و تشخیص آن

در مورد درمان سرطان سینه ، تشخیص زودهنگام نقشی کلیدی دارد. هرچه این بیماری زودتر تشخیص داده شود، کم‌تر پیشرفت کرده‌است و نتیجه‌ی درمان سرطان سینه بهتر خواهد بود.

۱. غربالگری سرطان سینه در زنان

ماموگرافی (یک نوع اشعه ایکس سینه) می‌تواند وجود سرطان را اغلب قبل از بروز نشانه های این بیماری تشخیص بدهد. غربالگری روی زنانی که میزان خطر بروز سرطان پستان در آن‌ها بالا است ممکن است با دیگر آزمایش‌های تصویربرداری، مانند MRI پستان، انجام شود.

مطلب مرتبط: ۱۲ مهمترین انواع سرطان سینه که حتما باید بشناسید

سازمان‌های پزشکی و گروههای حمایتی سرطان پستان از زنان خواستند که غربالگری این بیماری را به طور روتین انجام بدهند تا این بیماری در آن‌ها زود تشخیص داده شود و به موقع مورد درمان سرطان سینه قرار بگیرند. اما کارشناسان در مورد زمان انجام غربالگری یا این‌که زنان چند وقت یک بار باید مورد آزمایش قرار بگیرند، اتفاق نظر ندارند.

شبکه‌ی جامع سرطان (انجمن مراکز سرطان) توصیه می‌کند که غربالگری سالانه از ۴۰ سالگی شروع شود.

بنا به گفته‌ی انجمن سرطان آمریکا (ACS) زنان بین  سنین ۴۰ تا ۴۴ سال باید شروع غربالگری سالانه را در نظر داشته باشند. این انجمن غربالگری سالیانه را برای زنان بین سنین ۴۵ تا ۵۴ توصیه می‌کند. در ۵۵ سالگی، زنان می‌توانند در مورد ادامه‌ی غربالگری به صورت سالانه تصمیم بگیرند یا ماموگرافی را تا زمانی که سالم هستند و ۱۰ سال دیگر هم برای زندگی دارند، به صورت یک سال در میان انجام بدهند.

کارگروه خدمات پیشگیرانه‌ در ایالات متحده توصیه می‌کند که زنان ۴۰ تا ۴۹ ساله با یک مرکز مراقبت‌های بهداشتی در رابطه با زمان شروع غربالگری و این‌که هر چند وقت یک بار  باید آن را انجام بدهند، صحبت کنند. برای زنان ۵۰ تا ۷۴، ماموگرافی به صورت دو سال یک بار توصیه می‌شود.

زنانی که شانس ابتلا به سرطان پستان در آن‌ها بالا است باید غربالگری را زودتر شروع کنند و به طور مکررتری آن را انجام بدهند. ACS شروع ماموگرافی سالانه و MRI پستان را در سن ۳۰ سالگی توصیه می‌کند برای زنانی که خطر ​​ابتلا به سرطان سینه در آن‌ها بالاتر از حد متوسط است، از جمله کسانی که دارای یک جهش ژنی سرطان پستان هستند یا یکی از اعضای درجه‌ی یک خانواده‌شان جهش ژن سرطان سینه داشته‌است.

مطلب مرتبط: درمان کیست سینه: ۱۰ موثرترین درمان خانگی کیست سینه

۲. غربالگری سرطان سینه در مردان

از آن‌جایی که مردان بافت سینه کمی دارند و کم‌تر به سرطان پستان مبتلا می‌شوند، به طور معمول برای این بیماری غربالگری روی  آن‌ها انجام نمی‌شود. مردانی که سابقه‌ی خانوادگی سرطان پستان یا یک جهش ژنی سرطان پستان شناخته‌شده در خانواده‌شان داشته باشند، می‌توانند آزمایش ژنتیک انجام بدهد برای اطلاع از این‌که دارای جهش ژنی که خطر بروز سرطان را در آن‌ها افزایش می‌دهند، هستند یا خیر.

مردانی که در معرض خطر بالای سرطان پستان قرار دارند باید با پزشک‌شان در مورد معاینه‌ی سینه‌های‌شان در طول چک‌آپ‌های معمول و انجام خودآزمایی پستان صحبت کنند.

هم مردان و هم زنان، باید بدانند که سینه‌ها به طور معمول چه ظاهری باید داشته باشند چرا که در این صورت می‌توانند هر گونه تغییری را به پزشک‌شان گزارش بدهند. بنا به گفته‌ی کالج آمریکایی متخصصان زنان و زایمان ” خودآگاهی  درباره‌ی سینه” به این معنا است که بدانید چه چیزی در مورد سینه‌های شما طبیعی است و به هر گونه تغییری که ممکن است احساس کنید، توجه داشته باشید.

خودآزمایی پستان دیگر به عنوان متدی برای زنان توصیه نمی‌شود زیرا شواهد کافی وجود ندارد مبنی بر این‌که این روش به تشخیص زودهنگام بیماری کمک کرده باشد یا سبب بهبود یافتن یک فرد مبتلا شده باشد.

اما آیا پزشک باید هر سال سینه‌ی زنان را معاینه کند؟ بعضی از گروه‌های پزشکی معتقد هستند که معاینه‌ی بالینی پستان هیچ فایده‌ای ندارد، در حالی که برخی دیگر انجام غربالگری را به عنوان یک چک‌آپ معمول توصیه می‌کنند.

مطلب مرتیط: ۱۰ کشور با بالاترین نرخ سرطان در جهان

۳. تشخیص سرطان پستان

یافته‌های غیر طبیعی در ماموگرافی یا کشف غده و سایر تغییرات پستان ضرورتا به این معنا نیست که شما مبتلا به سرطان سینه هستید.

ابتدا، پزشک‌تان باید با استفاده از یکی دو نوع اسکن، یک آزمایش پیگیری انجام دهد. یک ماموگرام تشخیصی، که شامل اشعه‌ی X بیش‌تر است در مقایسه با ماموگرام غربالگری، می‌تواند به صورت دقیق‌تر شرایط ناحیه‌ی مورد نظر را نشان دهد. دو آزمایش دیگر، MRI پستان یا سونوگرافی سینه، ممکن است برای کسب اطلاعات اضافی تشخیصی تجویز شود.

تنها یک راه برای تایید ابتلای فرد به سرطان وجود دارد. بیوپسی برای استخراج سلول یا بافت از آن قسمتی از سینه که سبب بروز نگرانی در شما شده‌است، ضروری است. یک سوزن ریز برای برداشتن سلول یا بافت استفاده می‌شود یا ممکن است برای برداشتن یک تکه بافت پستان مجبور به انجام عمل جراحی بشوید.

یک پاتولوژیست این نمونه‌ها را زیر میکروسکوپ برای پیدا کردن سرطان بررسی می‌کند و ممکن است آزمایش دیگری نیز بر روی نمونه‌ی بافت انجام دهد. یافته‌های پاتولوژی می‌تواند تایید کند که آیا شما مبتلا به سرطان سینه هستید یا خیر، و احتمال شكست دادن آن چه‌قدر است ( میزان پیش‌آگهی شما). این اطلاعات می‌تواند به تیم پزشکی شما (پزشک، جراح، رادیولوژیست و سایر ارائه‌دهندگان خدمات درمانی) کمک کند تا بهترین درمان را برای شما تعیین کنند.

۴. درمان سرطان سینه

برنامه‌های درمان سرطان سینه به طور گسترده‌ای بر اساس نوع سرطان، مرحله‌ی آن، حساسیت به هورمون‌ها، سن و سلامت بیمار و سایر عوامل متفاوت است. درمان برای مردان و زنان به یک شکل است.

جراحی و پرتودرمانی درمان‌های اصلی سرطان پستان هستند. این‌ها به عنوان “درمان‌های موضعی” شناخته می‌شوند؛ زیرا تومور را بدون تاثیر بر سایر قسمت‌های بدن هدف قرار می‌دهند.

با عمل جراحی حفظ پستان که لامپکتومی نامیده می‌‌شود تنها بخشی از سینه که مبتلا سرطان است برداشته می‌شود. ماستکتومی ‌نیز شامل حذف کل پستان و احتمالا مقداری از بافت اطراف آن است. گره‌های لنفاوی می‌توانند به عنوان بخشی از فرایند جراحی سرطان پستان یا یک عمل جراحی جداگانه حذف شوند.

پرتودرمانی از امواج دارای انرژی بالا برای کشتن سلول‌های سرطانی و کوچک شدن تومورها استفاده می‌کند. این روش ممکن است برای بیمارانی که عمل جراحی سرطان پستان را انجام داده‌اند یا سرطان به سایر سایر قسمت‌های بدن‌شان توسعه یافته‌است، توصیه شود.

مطلب مرتبط: ۱۷ درمان خانگی کیست سباسه

داروهای شیمی‌درمانی به صورت داخل وریدی (در رگ)  یا خوراکی دریافت می‌شوند. این داروها ممکن است قبل یا بعد از عمل جراحی به بیمار داده شوند. داروهای شیمی‌درمانی در درمان موارد پیشرفته‌ی سرطان نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. از آن‌جایی که این داروها از طریق جریان خون حرکت می‌کنند، می‌توانند عوارض جانبی قابل‌توجهی داشته باشند، از جمله زخم‌های دهانی، ریزش مو، حالت تهوع، استفراغ و اسهال.

برخی از سرطان‌های پستان به هورمون‌هایی که در بدن تولید می‌شوند، حساس هستند. در این سرطان‌های گیرنده‌ی هورمون مثبت، استروژن و / یا پروژسترون باعث رشد سرطان می‌شوند. هورمون درمانی می‌تواند سطح استروژن بدن را کاهش دهد یا هورمون‌ها را از اتصال به سلول‌های سرطانی متوقف کند. این دسته از درمان سرطان سینه شامل داروی خوراکی تاموکسیفن است که اغلب بعد از عمل جراحی زنان مبتلا به سرطان سینه‌ی گیرنده‌ی هورمون مثبت دریافت می‌شود.

داروهای جدیدتر، به نام درمان هدفمند، به طور خاص به سلول‌های سرطانی حمله می‌کنند و به این ترتیب بیمار عوارض جانبی کم‌تری را تجربه می‌کند. برای مثال، ترستوزوماب (هرسپتین) داروئی است که از طریق مسدود کردن پروتئین HER۲، سرطان‌های پستان HER۲ مثبت را از بین می‌برد.

نتایج درمان سرطان سینه ممکن است به مرحله‌ی سرطان، واکنش بدن بیمار نسبت به درمان و سایر عوامل بستگی داشته باشد.

مطلب مرتبط: آسپیرین خطر سرطان سینه را کاهش ‌می‌دهد

به طور کلی، مرحله‌ی ۰ و ۱ سرطان پستان به میزان زیادی قابل درمان هستند. نرخ بقای پنج ساله برای زنان مبتلا به سرطان سینه در مراحل اولیه نزدیک به ۱۰۰٪ است. در مراحل ۲ و ۳، حدود ۹۳٪ و ۷۲٪ زنان می‌توانند انتظار داشته باشند دست کم پنج سال پس از تشخیص سرطان سینه زنده هستند. درمان مرحله‌ی چهارم یا سرطان متاستاتیک پستان بسیار دشوار است. نرخ بقای پنج ساله حدود ۲۲ درصد است.

برای مردان مبتلا به سرطان سینه، میزان بقای پنج ساله مشابه است: ۱۰۰٪ برای مراحل ۰ و ۱، ۹۱٪ برای مرحله‌ی ۲، ۷۲٪ برای مرحله‌ی ۳ و ۲۰٪ برای مرحله‌ی ۴.

به یاد داشته باشید آمار سرطان پستان فقط به صورت میانگین بیان می‌شوند. ​ این آمار تجربه‌ی فردی یک بیمار را انعکاس نمی‌دهد.

ترجمه: تحریریه سایت کسب و کار بازده – سارا فیضی

منبع: health

۴ نکته حیاتی درباره غربالگری، تشخیص و درمان سرطان سینه