صرع یک اختلال مغزی رایج است که ۶۵ میلیون نفر در سراسر دنیا به آن دچارند. در ایالات متحده آمریکا، ۳ میلیون نفر به آن مبتلا هستند. هر کسی ممکن است به صرع مبتلا شود اما بروز این مشکل در کودکان و افراد مسن بیشتر است. همچنین در مردان بیشتر از زنان اتفاق می‌افتد. صرع، درمانی ندارد اما می‌توان با دارو و برخی روش‌های دیگر این اختلال را کنترل کرد. در ادامه این نوشتار با ما همراه باشید تا از مهمترین علائم صرع آگاه شوید.

حقایق و آمار درباره صرع

۶۵ میلیون نفر در دنیا به صرع دارند که ۳ میلیون نفر آن‌ها در ایالات متحده آمریکا زندگی می‌کنند و هر ساله ۱۵۰۰۰۰ مورد صرع تشخیص داده می‌شود. حدود ۵۰۰ ژن به صرع ربط دارند. برای اکثر افراد، خطر ابتلا به صرع تا قبل از ۲۰ سالگی حدود ۱ درد است. داشتن والدینی با صرع ژنتیکی این احتمال را تا ۲ یا ۵ درد افزایش می‌دهد.

برای افراد بالای ۳۵ سال، یک دلیل اصلی صرع، سکته است. برای  ۶  نفر از هر ۱۰ نفر، دلیل تشنج قابل تشخیص نیست. بین ۱۵ تا ۳۰ درصد کودکان با ناتوانی‌های ذهنی، صرع دارند. بین ۳۰ تا ۷۰ درصد افراد مبتلا به صرع، افسردگی، اضطراب یا هر دو را دارند.

مرگ ناگهانی و بی دلیل در حدود ۱ درصد از افراد مبتلا به صرع اتفاق می‌افتد. بین ۶۰ تا ۷۰ درصد افراد مبتلا به صرع، به اولین داروی ضد صرعی که امتحان می‌کنند پاسخ مثبت می‌دهند. حدود ۵۰ درصد می‌توانند پس از دو تا پنج سال بدون تشنج، مصرف دارو را متوقف کنند.

یک سوم افراد مبتلا به صرع، تشنج‌های غیر قابل کنترل دارند زیرا درمانی پیدا نکرده‌اند. بیش از نیمی از افراد مبتلا به صرع که به دارو پاسخ نمی‌دهند، با رژیم غذایی کتوژنیک بهبود می‌یابند. نیمی از بزرگسالانی که رژیم غذایی اتکینز را دنبال می‌کنند، تشنج‌های کمتری دارند.

مطلب مرتبط: علائم تشنج کودکان: ۲۳ مهمترین علایم،انواع، دلایل و تشخیص تشنج صرعی

علائم صرع

تشنج مهمترین علائم صرع است. علائم از فردی به فرد دیگر و بر اساس نوع تشنج متفاوت هستند.

علائم صرع: تشنج‌های موضعی (جزئی)

یک تشنج جزئی ساده، از دست دادن هوشیاری را شامل نمی‌شود. این علائم عبارتند از:

۱- تغییر احساس چشایی، بویایی، دیداری، شنیداری یا لامسه

۲- سرگیجه

۳- لرزش و تکان خوردن اندام‌ها

تشنج جزئی پیچیده شامل از دست دادن آگاهی یا هوشیاری می‌شود. علائم دیگر آن عبارتند از:

۴- خیره شدن بی هدف

۵- عدم پاسخ

۶- انجام حرکات تکراری

علائم صرع: تشنج کلی( جنرال)

۷. تشنج‌های کلی، تمام مغز را در بر می‌گیرند.

مطلب مرتبط: بیماری صرع: ۲۲ روش پیشگیری از صرع که ثابت شده‌اند

انواع صرع

۱. تشنج ابسنس یا صرع کوچک که باعث خیره شدن بی هدف می‌شود. این نوع از تشنج ممکن است باعث حرکات تکراری مانند فشردن لب‌ها یا پلک زدن نیز بشود. همچنین از دست دادن هوشیاری کوتاه مدت نیز دارد.

۲. تشنج تونیک باعث سفتی عضلات می‌شود

۳. تشنج آتونیک باعث از دست رفتن کنترل عضلات و افتادن ناگهانی فرد می‌شود

۴. تشنج کلونیک که با حرکات تکراری صورت، گردن و دست‌ها همراه است.

۵. تشنج میوکلونیک باعث حرکت سریع دست‌ها و پاها می‌شود.

۶. تشنج تونیک – کلونیک که تشنج گراندمال نیز گفته می‌شود.

علائم آن عبارتند از:

– سفت شدن بدن

– لرزش

– از دست دادن کنترل مثانه یا روده

– گاز گرفتن زبان

– از دست دادن هوشیاری

پس از تشنج ممکن است چیزی را به خاطر نیاورید یا این‌که به مدت چند ساعت احساس بیماری کنید.

آیا صرع ارثی است؟

۵۰۰ ژن وجود دارند که با صرع در ارتباط هستند. ژنتیک ممکن است یک آستانه تشنج طبیعی برای شما فراهم کند. اگر آستانه تشنج پایینی داشته باشید، شما در برابر محرک‌های تشنج آسیب‌پذیرتر هستید. آستانه بالاتر به معنای احتمال کمتر بروز تشنج است.

گاهی وقت‌ها صرع در خانواده‌ها ارثی است. اما بازهم احتمال ارثی بودن این مشکل بسیار پایین است. اکثر والدین مبتلا به صرع، کودکان مبتلا ندارند.

به طور کلی، خطر صرع در سن ۲۰ سالگی، ۱ درصد یا یک نفر از هر ۱۰۰ نفر است. اگر والدین شما به دلایل ژنتیکی صرع دارند، احتمال ابتلای شما به ۲ تا ۵ درصد می‌رسد.

اگر والدین شما به دلایل دیگری مانند سکته یا آسیب مغزی صرع دارند، بر روی احتمال ابتلای شما به صرع تاثیر نمی‌گذارد.

برخی شرایط خاص مانند توبروز اسکلروزیس و نوروفیبروماتوز می‌توانند باعث تشنج شوند. این بیماری‌ها ارثی هستند.

صرع بر توانایی بچه دار شدن شما تاثیر نمی‌گذارد. اما برخی داروهای صرع می‌توانند بر نوزاد متولد نشده شما تاثیر بگذارند.  داروهای خود را قطع نکنید اما قبل از باردار شدن یا به محض اطلاع از بارداری خود با پزشک مشورت کنید.

اگر به صرع مبتلا هستید و قصد تشکیل خانواده دارید، به مشاور ژنتیک مراجعه کنید.

دلیل صرع

از میان ۶ نفر از هر ۱۰ نفر مبتلا به صرع، دلیل ابتلا مشخص نیست. عوامل متعددی می‌توانند باعث صرع شوند.

دلایل احتمالی عبارتند از:

– آسیب مغزی

– آسیب مغزی پس از انجام عمل جراحی روی مغز ( صرع پس از آسیب)

– بیماری جدی یا تب بالا

– سکته که دلیل اصلی ابتلا به صرع در افراد بالای ۳۵ سال است

– بیماری های عروقی دیگر

– نبود اکسیژن در مغز

– تومور یا کیست مغزی

– دمانس یا آلزایمر

– استفاده مادر از دارو، آسیب قبل از زایمان، نقص در مغز یا نبود اکسیژن در هنگام تولد

– بیماری‌های عفونی مانند ایدز و مننژیت

– ژنتیک یا اختلالات رشد یا بیماری‌های عصبی

ارث، در برخی از انواع صرع نقش دارد. به طور کلی، ۱ درصد احتمال ابتلا به صرع تا قبل از ۲۰ سالگی وجود دارد. اگر والدین شما صرع داشته و این صرع ژنتیکی است، احتمال ابتلا تا ۲ تا ۵ درصد افزایش می‌یابد.

ژنتیک ممکن است برخی افراد را به تشنج‌ ناشی از محرک‌های محیطی، آسیب‌پذیرتر کند.

صرع ممکن است در هر سنی به وجود بیاید. تشخیص آن معمولا در سنین اولیه کودکی یا پس از ۶۰ سالگی است.

ترجمه: تحریریه سایت کسب و کار بازده- مژگان گوران

منبع: healthline

علائم صرع: ۱۳ مهمترین انواع و نشانه های بیماری صرع