دیابت بیماری یا اختلال سوخت و سازی (متابولیسم) بسیار شایعی است. اگر علاقمند به مطالعه مطالب عالی و جدیدی درباره درمان دیابت هستید با ما در این نوشتار همراه شوید تا ۱۴ موثرترین درمان خانگی دیابت نوع ۱ و دیابت نوع ۲ را بشناسید.

دیابت گروه پیچیده‌ای از بیماری‌ها است که توسط عوامل گوناگون تحریک می‌شوند. آدم‌های مبتلا به دیابت دارای گلوکز خون بالایی هستند،‌ که به این وضعیت قند بالای خون یا هایپرگلیسمی نیز گفته می‌شود. مجاری گوارشی کربوهیدرات‌ها یا قند و نشاسته‌های موجود در بسیاری از غذاها را تجزیه و به گلوکز تبدیل می‌‌کنند؛ گلوکز نوعی از قند است که وارد جریان خون می‌شود.

بدن با کمک هورمونی به نام انسولین گلوکز را جذب، و از آن برای تولید انرژی استفاده می‌کند. دیابت هنگامی ایجاد می‌شود که بدن قادر نباشد به اندازه‌ی کافی انسولین تولید، یا به صورت موثر از انسولین استفاده کند. انسولین در لوزالمعده (پانکراس) ساخته می‌شود؛ لوزالمعده اندامی است که پشت معده قرار گرفته است. لوزالمعده یا پانکراس حاوی توده‌ای از سلول‌ها است که جزایر لانگرهانس نام دارند؛ سلول‌های بتای موجود در جزایر لانگرهانس انسولین را تولید، و در جریان خون منتشر می‌کنند.

اگر سلول‌های بتا به اندازه‌ی کافی انسولین تولید نکند یا بدن قادر نباشد به انسولین موجود واکنش نشان دهد، گلوکزها به جای جذب شدن توسط سلول‌های بدن، در داخل خون تجمع می‌کنند، و این وضعیت به پیش دیابت یا دیابت منجر می‌شود.  پیش دیابت وضعیتی است که سطوح گلوکز خون یا سطوح هموگلوبین گلیکوزیله (A1C) بالاتر از حد معمول هستند، ولی میزان آن‌ها آن‌قدر بالا نیست که به عنوان دیابت شناسایی شوند. در بیماری دیابت، سلول‌های بدن علی‌رغم وجود سطوح بسیار بالای گلوکز دچار کمبود انرژی می‌شوند.

مطلب مرتبط: ۶۴ حقیقت جالب درباره بیماری دیابت

افزایش سطوح قند خون به اعصاب و رگ‌های خونی آسیب می‌زند. این وضعیت هم‌چنین به شرایط پیچیده‌ای نظیر بیماری‌های قلبی و عروقی، سکته‌ی مغزی، مشکلات کلیوی، نابینایی، مشکلات دندان و قطع عضو منجر می‌شود. هم‌چنین سطوح بالای قند خون به اعصاب و رگ‌های خونی آسیب وارد می‌کند. به علاوه، دیابت می‌تواند به افسردگی، اختلالات باروری، افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های دیگر، و با افزایش سن بیمار، به کم تحرکی منجر شود. پی بردن به این مسئله که دقیقا چه چیزی باعث تحریک دیابت می‌شود، کار بسیار دشواری است، ولی به گفته‌ی متخصصان بهداشت و سلامت، ژن‌ها و عوامل محیطی مسئول افزایش سطوح گلوکز خون هستند.

در ادامه، علت‌های بروز دیابت نوع ۱ و دیابت نوع ۲ را بررسی کنیم

دیابت نوع ۱

دیابت نوع ۱ به دلیل کمبود انسولین ناشی از تخریب سلول‌های بتا در لوزالمعده ایجاد می‌شود. دیابت نوع ۱ نوعی بیماری خود ایمنی است و هنگامی رخ می‌دهد که دستگاه ایمنی بدن به سلول‌های بتا حمله می‌کند و آن‌ها را تخریب می‌نماید. به طور کلی، دستگاه ایمنی از بدن در برابر باکتری‌ها و ویروس‌های مضر محافظت می‌کند. ولی در بیماری خود ایمنی، دستگاه ایمنی به سلول‌های خودِ بدن حمله می‌کند. تخریب سلول‌های بتا ممکن است به صورت یک فرایند تدریجی اتفاق بیفتد، ولی علائم دیابت نوع ۱ در طول دوره‌ی زمانی کوتاهی ایجاد می‌شوند.

در گذشته، دیابت نوع ۱ را دیابت جوانان یا دیابت وابسته به انسولین می‌نامیدند. دیابت خود ایمنی نهفته در بزرگسالان (LADA) نوع پیشرفته‌ی دیابت نوع ۱ است. در این مورد، تشخیص بیماری بعد از گذشت ۳۰ سال از زندگی اتفاق می‌افتد. علت بروز این بیماری تخریب سلول‌های بتا به وسیله‌ی دستگاه ایمنی بدن است. بنابراین، فرد مبتلا برای کنترل سطوح گلوکز خون به تزریق یا پمپ انسولین نیاز پیدا می‌کند.

مطلب مرتبط: ۱۲ دستور غذایی سالم برای مبارزه با دیابت

الف. دلایل ژنتیکی

وراثت نقش فعالی در تشخیص احتمال ابتلا به دیابت نوع ۱ ایفا می‌کند. ژن‌ها حامل دستورالعمل‌هایی برای ساخت پروتئین‌هایی هستند که برای کارکرد سلول‌های بدن ضروری به شمار می‌روند. بسیاری از ژن‌ها و تعاملات میان ژن‌ها غالبا می‌توانند احتمال ابتلای یک فرد را به دیابت نوع ۱ افزایش دهند یا از آن پیشگیری کنند.

ژن‌های کلیدی گوناگونی در گروه‌های جمعیتی متفاوت وجود دارند؛ گوناگونی‌هایی‌ در ژن‌ها که بیش از ۱ درصد از یک گروه جمعیتی را تحت تاثیر قرار می‌دهند گونه‌های ژنی نامیده می‌شوند. برخی گونه‌های ژنی خاص که حامل دستورالعمل‌هایی برای ساخت پروتئین‌ها در گلبول‌های سفید خون هستند، آنتی‌ژن گلبول سفید انسانی (HLAs) نامیده می‌شوند و احتمال ایجاد دیابت نوع ۱ را افزایش می‌دهند.

ژن‌های HLA خطر ژنی اصلی برای بیماری دیابت نوع ۱ به شمار می‌روند، ولی ژن‌های خطرناک دیگری نیز وجود دارند. ژن‌های HLA به پزشکان کمک می‌کنند آدم‌های در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع ۱ را شناسایی کنند. این ژن‌ها هم‌چنین سرنخ‌های مهمی برای دانشمندان فراهم می‌کنند و آن‌ها را در درک چگونگی ایجاد این بیماری، یافتن راه‌های درمانی مناسب، و انجام اقدامات پیشگیرانه کمک می‌نمایند. آزمایش‌ ژنتیکی در تشخیص نوع ژن‌های HLA موجود در افراد به پزشکان کمک می‌کند و هم‌چنین سایر ژن‌های مرتبط با دیابت را آشکار می‌نماید.

ب. تخریب خود ایمنی سلول‌های بتا

در دیابت نوع ۱ گلبول‌های سفید خون یا لنفوسیت‌های تی به سلول‌های بتای موجود در لوزالمعده حمله و آن‌ها را تخریب می‌کنند. فرایند تخریب، کاملا پیش از ظاهر شدن علائم دیابت انجام می‌شود و بعد از تشخیص بیماری نیز ادامه می‌یابد. گاهی اوقات دیابت نوع ۱ تا وقتی که بیش‌تر سلول‌های بتا تخریب نشده باشند، تشخیص داده نمی‌شود. در این مورد، فرد برای زنده ماندن به تزریق روزانه‌ی انسولین نیاز پیدا می‌کند. پژوهش‌های علمی برای یافتن راهی برای توقف این فرایند خود ایمنی و حفظ کارکرد سلول‌های بتا هم‌چنان ادامه دارد. گاهی اوقات، دستگاه ایمنیِ بدنِ آدم‌هایی که مستعد ابتلا به دیابت نوع ۱ هستند، به انسولین به عنوان یک آنتی‌ژن یا ماده‌ی خارجی واکنش نشان می‌دهد. سلول‌های بتا برای مبارزه با آنتی‌ژن‌ها (پادگن)، آنتی‌بادی (پادتن) تولید می‌کنند.

مطلب مرتبط: ۸ ادویه برای درمان دیابت نوع ۲

پ. عوامل محیطی

گاهی اوقات غذاها، ویروس‌ها، و سموم در ایجاد بیماری دیابت نوع ۱ نقش دارند، ولی ماهیت دقیق نقش‌ها آن‌ها هنوز ناشناخته است. برخی مطالعات نشان می‌دهند عوامل محیطی برای آدم‌هایی که از لحاظ ژنتیکی مستعد ابتلا به بیماری دیابت نوع ۱ هستند، نقش بسیار مهمی در تحریک تخریب خود ایمنی سلول‌های بدن این افراد ایفا می‌کنند. این عوامل محیطی حتی بعد از تشخیص بیماری نیز هم‌چنان به نقش خود ادامه می‌دهند.

ت. ویروس‌ها و عفونت‌ها

ویروس به خودی خود نمی‌تواند باعث دیابت شود؛ ولی اگر در طول ابتلا به یک عفونت ویروسی یا بعد از آن، ابتلا به دیابت نوع ۱ تشخیص داده شود، آن‌گاه می‌توان این دو بیماری را با یکدیگر در ارتباط دانست. هم‌چنین شروع بیماری دیابت نوع ۱ معمولا در طول زمستان اتفاق می‌افتد، هنگامی که عفونت‌های ویروسی بسیار شایع است. ویروس‌هایی که آن‌ها را با دیابت نوع ۱ در ارتباط می‌دانند، عبارت هستند از کوکساکي ويروس بی، سیتومگالوویروس، آدنوویروس، ویروس سرخجه، و ویروس اوریون. این ویروس‌ها باعث تحریک تخریب سلول‌های بتا در آدم‌های مستعد ابتلا به دیابت می‌شوند. برای مثال، سیتومگالوویروس با آسیب‌های سلول‌های بتا و التهاب حاد لوزالمعده در ارتباط است. دانشمندان در تلاش‌اند ویروس‌های عامل دیابت نوع ۱ را شناسایی کنند، تا بتوانند علیه‌ این مشکل یک واکسن تهیه نمایند.

ث. روش‌های شیردهی به نوزاد

عوامل غذایی ممکن است خطر ابتلا به دیابت نوع ۱ را افزایش یا کاهش دهند. نوزادانی که با شیر مادر تغذیه شده‌اند و نوزادانی که مکمل‌های ویتامین D دریافت کرده‌اند ممکن است کم‌تر از دیگران در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع ۱ باشند. از سویی دیگر، مصرف زود هنگام شیر گاو و رژیم غذایی مملو از غلات می‌تواند احتمال ابتلا به دیابت نوع ۱ را در انسان افزایش دهد. برای پی بردن به چگونگی تاثیر تغذیه بر افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع ۱ پژوهش‌های بیش‌تر نیاز است.

دیابت نوع ۲

دیابت نوع ۲ شایع‌ترین شکل دیابت است و هنگامی که بدن قادر به استفاده‌ی موثر از انسولین نباشد، تحت تاثیر ترکیبی از عوامل، از جمله مقاومت در برابر انسولین، ایجاد می‌شود. هم‌چنین دیابت نوع ۲ ممکن است هنگامی اتفاق بیفتد که بدن نتواند برای جبران اختلال در توانایی‌اش برای استفاده از انسولین، به اندازه‌ی کافی انسولین تولید کند. علائم دیابت نوع ۲ سال‌ها بدون تشخیص باقی می‌مانند. در ادامه به برخی علت‌های ایجاد دیابت نوع ۲ اشاره می‌کنیم.

الف. دلایل ژنتیکی

ژن‌ها نقش قابل توجهی در آمادگی برای ابتلا به دیابت نوع ۲ ایفا می‌کنند. برخی ژن‌های خاص یا ترکیباتی از ژن‌های خاص ممکن است احتمال ابتلای یک فرد را به دیابت نوع ۲ افزایش یا کاهش دهند. دانشمندان گونه‌های ژنی بسیاری را شناسایی کرده‌اند که آمادگی افراد را در ابتلا به دیابت نوع ۲ افزایش می‌دهند؛ ولی بسیاری دیگر از این گونه‌های ژنی هنوز کشف نشده‌اند. مطالعات نشان داده‌اند، گونه‌های ژنی TCF7L2 آمادگی بدن فرد را به ابتلا به دیابت نوع ۲ افزایش می‌دهند. آدم‌هایی که دو نسخه‌ از این ژن را دارا هستند، احتمال ابتلای‌شان به دیابت نوع ۲ تا ۸۰ درصد بیش‌تر می‌شود. ژن‌ها هم‌چنین با بالا بردن احتمال افزایش وزن یا چاقی مفرط در افراد، احتمال ابتلای‌شان را به این نوع از دیابت افزایش می‌دهند.

ب. چاقی مفرط و عدم فعالیت بدنی

فعالیت بدنی و چاقی مفرط با احتمال ایجاد دیابت نوع ۲ در ارتباط هستند. اگر فردی از نظر ژنتیکی آمادگی ابتلا به دیابت نوع ۲ را داشته باشد، آن‌گاه چاقی مفرط و سبک زندگی ساکن می‌توانند وی را در مقابل عوامل خطر مرتبط با این بیماری آسیب‌پذیر کنند. عدم تعادل میان میزان کالری مصرفی و فعالیت بدنی می‌تواند به چاقی مفرط منجر شود که همین عامل نیز می‌تواند در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ باعث ایجاد مقاومت به انسولین شود. افزایش بیش از حد چربی شکمی می‌تواند به بیماری‌های قلبی و عروقی منجر شود؛ بدن در این شرایط به تولید هورمون‌هایی می‌پردازد که می‌توانند به رگ‌های خونی آسیب بزنند و باعث ایجاد بیماری‌های مزمن دیگری شوند.

واکنش سلول‌های ماهیچه‌ها، چربی‌ها، و کبد به انسولین متوقف می‌شود؛ لوزالمعده برای جبران این وضعیت مجبور به تولید انسولین اضافه می‌شود. اگر سلول‌های بتا قادر باشند انسولین تولید کنند، آن‌گاه سطوح گلوکز خون به میزان معمول باقی می‌ماند. اگر تولید انسولین به دلیل اختلال کارکرد سلول‌های بتا دچار لرزش شود، آن‌گاه سطوح گلوکز خون افزایش می‌یابد و این وضعیت مستقیما به دیابت منجر می‌شود.

پ. تولید غیر طبیعی گلوکز به وسیله‌ی کبد

در برخی موارد، افزایش غیر طبیعی تولید گلوکز به وسیله‌ی کبد غالبا به بالا رفتن سطوح قند خون منجر می‌شود. هنگامی که سطوح گلوکز و انسولین خون پایین باشند، لوزالمعده هورمون گلوکاگون را ترشح می‌کند. گلوکاگون کبد را به تولید گلوکز بیش‌تر تحریک می‌کند. به طور معمول، سطوح گلوکاگون در خون پایین می‌روند و کبد گلوکز اضافه را برای استفاده‌ در زمان‌های بعدی ذخیره می‌کند. با وجود این، به برخی دلایل ناشناخته سطوح گلوکاگون بالا باقی می‌ماند؛ این وضعیت باعث می‌شود کبد به طور ناخواسته گلوکز بیش‌تری تولید کند و این مسئله به افزایش سطح گلوکز خون منجر می‌شود. متفورمین داروی رایجی است که برای کنترل تولید گلوکز به وسیله‌ی کبد استفاده می‌شود.

ت. نشانه‌گذاری و قواعد سلولی

سلول‌ها از طریق شبکه‌ی پیچیده‌ای از مسیرهای نشانه‌گذاری مولکولی با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند. مولکول‌های گیرنده‌ی انسولین کمک می‌کنند مولکول‌های انسولین با جریان خون در کل بدن به گردش در بیایند. این تعامل میان انسولین و گیرنده‌های آن به یک واکنش زیست شیمیایی منجر می‌شود که به سلول‌ها کمک می‌کند گلوکز را جذب کنند و از آن برای تولید انرژی استفاده نمایند. با وجود این، وجود مشکل در سامانه‌های نشانه‌گذاری سلولی می‌تواند باعث یک واکنش زنجیره‌ای شود که به دیابت و دیگر بیماری‌های مزمن منجر می‌شود.

ث. اختلال کارکرد سلول‌های بتا

دانشمندان فکر می‌کنند اختلال کارکرد سلول‌های بتا علت کلیدی دیابت نوع ۲ باشد. نقص سلول‌های بتا می‌تواند باعث ایجاد الگوهای نامطلوب یا غیر طبیعی در ترشح انسولین شود. سلول‌های بتا هم‌چنین می‌توانند از طریق افزایش سطوح گلوکز نیز تخریب شوند؛ به این وضعیت سَمّیَت گلوکز می‌گویند.

دیابت بارداری به دلیل تغییرات هورمونی و نیازهای سوخت و سازی (متابولیکی) در دوران بارداری ایجاد می‌شود که عوامل محیطی و ژنتیکی نیز در آن نقش دارند. هورمون‌های تولید شده به وسیله‌ی جفت و دیگر عوامل مربوط به بارداری به مقاومت به انسولین منجر می‌شوند. مقاومت به انسولین میزان انسولین موجود در خون را افزایش می‌دهد، و اگر لوزالمعده نتواند به دلیل اختلال کارکرد سلول‌های بتا میزان انسولین را کنترل نماید، آن‌گاه می‌توان گفت دیابت بارداری در فرد ایجاد شده است. داشتن سابقه‌ی خانوادگی دیابت احتمال خطر ابتلا به دیابت بارداری را افزایش می‌دهد.

در ادامه بهترین راه های خانگی درمان دیابت آمده است

دیابت یک بیماری جدی و خطرناک است، ولی با رعایت رژیم غذایی سالم و انجام مرتب فعالیت‌های ورزش به سادگی آب خوردن می‌توان این وضعیت را مدیریت کرد. در ادامه‌ی این مقاله به چند راه خانگی درمان دیابت اشاره می‌کنیم که مبتلایان به این بیماری می‌توانند به آن‌ها اعتماد کنند و نوسانات سطوح قندشان را تحت کنترل درآورند.

۱. خربزه تلخ

استفاده از خربزه تلخ یکی از موثرترین راه‌ها برای پیشگیری از نوسانات سطح قند خون است. خربزه تلخ که بی خطر و بی ضرر است، غنی از آهن است و هر کسی می‌تواند آن را مصرف نماید. این نوع خربزه بر سوخت و ساز (متابولیسم) گلوکز در بدن تاثیر می‌گذارد و به تحریک ترشح انسولین به وسیله‌ی لوزالمعده کمک می‌کند. از آن‌جا که گفته می‌شود خربزه تلخ می‌تواند با مقاومت به انسولین مبارزه کند، مصرف آن برای بیماران مبتلا به هر دو نوع دیابت، نوع ۱ و نوع ۲، مفید است. هر روز صبح یک لیوان آب خربزه‌ تلخ را با کمک مقدار اندکی عسل بنوشید تا دیابت را از خود دور کنید و راه خوبی برای درمان دیابت دانسته باشید.

درمان دیابت ۲: تخم شنبلیله

این دانه‌های ریز و قهوه‌ای رنگ انباری از فیبر و دیگر مواد مغذی هستند که تمام این مواد قدرت بالقوه‌ای برای بهبود تحمل گلوکز در بدن و کاهش سطوح قند خون با خود به همراه دارند. وجود مقدار زیادی فیبر به همراه خواص کاهنده‌ی قند خون، تخم شنبلیله را به یکی از محبوب‌ترین درمان‌های خانگی برای دیابت تبدیل کرده‌اند. ۱ قاشق چای خوری تخم شنبلیله را به مدت یک شب در آب داغ بخیسانید، و صبح فردا به صورت ناشتا آن را مصرف کنید تا به بهترین نتایج دست یابید. هم‌چنین می‌توانید هر روز یک مشت از آن‌ را به همراه شیر ببلعید. به مدت چند روز از این دستورالعمل‌ها پیروی کنید تا ترشح انسولین وابسته به گلوکز را افزایش دهید.

۳. آمله (انگور فرنگی هندی)

میوه‌ی آمله، که غنی از ویتامین C است، کارکرد مناسب لوزالمعده را بهبود می‌بخشد. هسته‌ی آمله را خارج کنید و آن را له نمایید تا به خمیر نرمی تبدیل شود. این خمیر را از صافی عبور دهید تا آب آن خارج شود. ۲ قاشق غذاخوری آب آمله را با یک فنجان آب مخلوط کنید و به صورت ناشتا نوش جان نمایید تا سطوح قندتان تنظیم شود.

درمان دیابت ۴: برگ‌های انبه

مطالعات اخیر نشان می‌دهند برگ‌های نرم انبه دارای قابلیت بهبود وضعیت لیپیدها و هم‌زمان تنظیم سطوح انسولین در بدن هستند. برگ‌های این گیاه را خشک کنید و سپس آن‌ها را به پودر تبدیل نمایید. هر روز به صورت ناشتا نصف قاشق چای خوری از این پودر را به همراه آب میل کنید تا سطح فزاینده‌ی قند خون‌تان را تحت کنترل درآورید.

۵. برگ‌های کاری

هم‌چنین مصرف مقدار زیادی از برگ‌های کاری، بخش اصلی آشپزخانه‌ی هندی، می‌تواند به بیماران دیابتی کمک کند. هر روز ۱۰ تا ۱۲ عدد برگ تازه و تمیز کاری را بجوید تا به نتایج بهتری دست پیدا کنید. این برگ‌ها به عنوان عاملی برای کاهش نرخ تجزیه‌ی نشاسته شناخته می‌شوند؛ از این رو،‌ کاری به حفظ قند خون در سطوح طبیعی کمک می‌کند. این ادویه‌ی دارویی هم‌چنین کلسترول را پایین می‌آورد و به کاهش وزن نیز کمک می‌کند.

درمان دیابت ۶: آلوئه‌ورا

آب آلوئه‌ورا می‌تواند به کنترل و تنظیم سطوح قند خون در بیماران دیابتی کمک کند. معجونی از ترکیب دو قاشق چای خوری پودر برگ بو، یک قاشق چای خوری پودر زردچوبه، و یک قاشق چای خوری شیره‌ی آلوئه‌ورا تهیه کنید. این معجون را روزی دو بار میل نمایید. آلوئه‌ورا که غنی از فیتواسترول‌ها است، برای افرادی که از دیابت نوع ۲ رنج می‌برند اثرات ضد افزایش قند به نمایش می‌گذارد.

۷. دارچین

پودر دارچین با افزایش فعالیت انسولین در بدن می‌تواند سطوح قند خون را به طول قابل توجهی کاهش دهد. این ادویه حاوی ترکیبات زیست فعالی است که به پیشگیری و مبارزه با دیابت کمک می‌کنند. یک قاشق چای خوری پودر دارچین را به فنجان شیر صبحانه‌تان اضافه کنید و نوش جان نمایید. این شیر با طعم دلپذیر دارچین چیزی از یک دارو کم ندارد و می‌تواند سطوح قند خون‌تان را کاهش دهد. هم‌چنین می‌توانید هر روز مقداری پودر دارچین را با آب میل کنید.

درمان دیابت ۸: گواوا

مطالعات نشان می‌دهند میوه‌ی گواوا غنی از ویتامین C و فیبر است که هر دو می‌توانند به حفظ سطوح طبیعی قند خون کمک کنند. یک درمان خانگی بسیار خوب برای بیماران دیابتی: پوست این میوه را بگیرید و روزی یک عدد از آن را نوش جان کنید تا از فواید بی‌نظیرش برای درمان دیابت بهره‌مند شوید.

۹. آلوی سیاه

آلوی سیاه که به دلیل شباهت‌اش به یک شیرینی محبوب هندی به آن “‌جمبو یا جامون‌“‌ می‌گویند، غنی از خواص ضد دیابتی است. جامون حاوی تانینِ نوعِ پیروکالول، آنتوسیانین، و اسید الاجیک است که همه‌ی این مواد به عنوان عواملی برای کاهش قابل توجه سطوح قند در خون و ادرار شناخته می‌شوند. متاسفانه این میوه، یک میوه‌ی فصلی است؛ از این رو، در فصل فراوانی و ارزانی می‌توانید آن را تهیه کنید و خشک نمایید. به علاوه، می‌توانید این میوه را خشک کنید و به پودر تبدیل نمایید و روزانه یک قاشق چای خوری از آن را میل کنید. هم‌چنین می‌توانید آب این میوه را به صورت بسته‌بندی از فروشگاه‌ها تهیه نمایید؛ ولی مراقب باشید از خرید محصولاتی با قند اضافه خودداری کنید.

درمان دیابت ۱۰: آب

نوشیدن آب، به عنوان روشی جامع برای درمان تقریبا همه‌ی انواع بیماری‌ها، سطوح قند را در جریان خون به گردش در می‌آورد. بنابراین در طول روز میزان زیادی آب بنوشید. نوشیدن آب یکی از بهترین راه‌های درمانی برای بیماران مبتلا به دیابت است.

۱۱. سیر

سیر با نام علمی آلیوم ساتیووم دارای خواص آنتی‌اکسیدانی و تاثیرات ریز جریانی است. سیر به کاهش سطوح گلوکز خون کمک می‌کند و برای درمان دیابت عالی است.

درمان دیابت ۱۲: برگ انجیر

برگ انجیر در کشور اسپانیا و نواحی جنوب غربی اروپا به عنوان درمان خانگی برای دیابت استفاده می‌شود.

۱۳. پیچک کدو

این گیاه به وفور در شبه قاره‌ی هند می‌روید و دارای خواصی شبیه انسولین است. پیچک کدو واقعا می‌تواند به کنترل شاخص گلوکز کمک کند و راه حل مناسبی برای درمان دیابت است.

درمان دیابت ۱۴: جینسنگ

جینسنگ یک نام کلی برای گونه‌های مختلفی از گیاهان است. جینسنگ به کاهش قند خون ناشتا کمک می‌کند. گونه‌های رایج جینسنگ عبارت هستند از جینسنگ آمریکایی، جینسنگ ژاپنی، جینسنگ کره‌ای، و جینسنگ سیبری.

۵ نکته برای پیشگیری از دیابت

چنان‌چه دارای سابقه‌ی خانوادگی ابتلا به دیابت یا دچار اضافه وزن هستید، انجام اقدامات پیشگیرانه برای دیابت برای‌تان بسیار حائز اهمیت است. باید سبک زندگی‌تان را تغییر دهید و به تغذیه‌تان دقت کنید. برای این کار می‌توانید با یک متخصص تغذیه مشورت نمایید و نمودار رژیم غذایی مناسبی را برنامه‌ریزی کنید. در پایان این مقاله قصد داریم به مراحل ساده‌ای اشاره کنید که برای مهار دیابت باید از آن‌ها پیروی کنید؛ به هر صورت، پیشگیری بهتر از درمان است.

الف. هر روز برای سوزان کالری‌ها و حفظ تناسب اندام کمی فعالیت بدنی داشته باشید. این کار هم‌چنین به کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی نیز کمک می‌کند.
ب. از طریق مصرف میوه، سبزیجات، آجیل، دانه‌ها، و غلات کامل فیبر زیادی وارد بدن‌تان کنید.
پ. برای کاهش میزان کالری و سطوح گلوکز خون همیشه از خوراکی‌های حاوی غلات کامل استفاده کنید.
ت. برای کاهش وزن و حفظ سلامتی نیازی به رعایت رژیم‌های غذایی سنگین و کم کالری ندارید. تنها انتخاب گزینه‌های غذایی سالم و پیروی از رژیم‌های سالم کافی است.
ث. اگر بالای ۴۵ سال هستید و اگر اضافه وزن دارید حتما به پزشک مراجعه نمایید. نگرانی‌های‌تان را با پزشک در میان بگذارید. هر چه بیماری‌تان زودتر تشخیص داده شود، احتمال معالجه‌تان بیش‌تر می‌شود.

هیچ درمان قطعی و دائمی برای دیابت وجود ندارد. تنها راه کنترل کردن این بیماری رعایت یک سبک زندگی سالم است. اگر با کنترل سطوح گلوکز خون‌تان با مشکل مواجه شدید، فورا به پزشک مراجعه کنید. درست است که برای کنترل گلوکز خون‌تان به مصرف دارو نیاز دارید، ولی قطعا می‌توانید درمان‌های طبیعی و خانگی مذکور در این مقاله را نیز امتحان کنید. بنابراین، از درمان‌های خانگی این مقاله پیروی کنید و تفاوت را در زندگی‌تان مشاهده نمایید!

ترجمه: تحریریه سایت کسب و کار بازده – امیررضا مصطفایی

منبع: stylecraze

درمان دیابت: ۱۴ موثرترین درمان خانگی دیابت نوع ۱ و دیابت نوع ۲

درمان دیابت