تحلیل تکنیکال یا تجزیه و تحلیل فنی از تئوری‌های بازار سرمایه‌ی چارلز هنری داو، بنیانگذار مجله‌ی وال استریت و یکی از موسسان شرکت داو جونز تکامل پیدا کرد. هدف تحلیل تکنیکال یا تجزیه و تحلیل فنی آن است که قیمت آینده سهام، کالاها، و سایر اوراق بهادار قابل داد و ستد را بر مبنای قیمت‌های قبل و عملکرد آن اوراق بهادار پیش بینی کنیم. تحلیلگران فنی (تکنیکال)  قانون عرضه و تقاضا را به کار می‌بندند تا پی ببرند بازار سهام و سایر بورس‌های اوراق بهادار چگونه عمل می‌کنند، و روندها و سوددهی ها را از روی آن‌ها مشخص کنند. مراحل زیر به شما کمک خواهند کرد تحلیل تکنیکال یا تجزیه و تحلیل فنی را درک کنید و بفهمید برای انتخاب سهام و سایر کالاها چگونه باید آن را به کار ببندید.

مراحل تحلیل تکنیکال یا تجزیه و تحلیل فنی

۱. تئوری‌های داو که در پس تحلیل تکنیکال یا تجزیه و تحلیل فنی قرار دارند را درک کنید

سه مورد از نظریه‌های داو درباره‌ی سرمایه‌گذاری از پایه‌ّهای تحلیل تکنیکال یا تجزیه و تحلیل فنی نشات می‌گیرند و کارشان راهنمایی تحلیلگر فنی (تکنیکال)  برای دسترسی به بازارهای مالی است. آن تئوری‌ها در زیر توصیف شده‌اند و چگونگی تفسیر آن‌ها توسط تحلیلگران فنی (تکنیکال)  توضیح داده شده است.

– نوسانات بازار انعکاس دهنده‌ی تمام اطلاعات مشخص است. تحلیلگران فنی (تکنیکال)  بر این باور هستند که تغییر در قیمت اوراق بهادار و چگونگی کیفیت مبادله‌ی آن در بازار تمام اطلاعات موجود درباره‌ی آن اوراق بهادار را منعکس می‌کند چون از تمام منابع مرتبط استخراج شده است. از این رو فهرست‌های قیمت را به عنوان ارزش منصفانه تصور می‌کنند. تغییرات ناگهانی در داد و ستدهای سهامی اغلب بر اخبار مهم درباره‌ی شرکتی که سهام را صادر کرده است تقدم دارند. تحلیلگران فنی (تکنیکال)  خودشان را در نسبت قیمت-به-عایدی، حق مالکانه‌ی سهامدار، بازده حقوق مالکانه یا سایر عواملی که تحلیلگران بینادی مورد توجه قرار می‌دهند درگیر نمی‌کنند.

– اغلب می‌توان نقشه‌ی تحرکات قیمت را کشید و آن را پیش بینی کرد. تحلیلگران فنی (تکنیکال)  اذعان می‌کنند دوره‌هایی وجود دارند که قیمت‌ها به صورت تصادفی حرکت می‌کنند، اما زمان‌ّهایی هم هست که آن‌ها در یک روند قابل شناسایی حرکت می‌کنند. وقتی روندی قابل تشخیص باشد می‌توان از آن پول درآورد، یا از طریق خرید پایین و فروش بالا در یک دوره‌ی روند رو به بالا (بازار گاوی) یا با فروش کم در طول یک دوره‌ی رو به پایین (بازار خرسی). با تنظیم طول مدت، بازار تحلیل می‌شود، و مشخص کردن روندهای کوتاه و بلند مدت ممکن می‌شود.

– تاریخ تکرار می‌شود. آدم‌ها یک شبه انگیزه‌های‌شان را تغییر نمی‌دهند؛ می‌توان انتظار داشت وقتی همان شرایط پیشین رخ می‌دهد معامله‌گران به روشی مشابه روش قبل به شرایط جاری واکنش نشان بدهند. چون آدم‌ها به صورت قابل پیش بینی واکنش نشان می‌دهند تحلیلگران فنی (تکنیکال)  می‌توانند از دانش‌شان درباره‌ی چگونگی واکنش معامله‌گران در گذشته برای به سود دهی رسیدن و تکرار عملکردشان در هر شرایط زمانی استفاده کنند. به این لحاظ، تحلیل فنی (تکنیکال)  با «نظریه‌ی بازار کارآمد» که اثر اقدامات و واکنش‌های انسانی بر بازار را نادیده می‌گیرد متفاوت است.

۲. به دنبال نتایج سریع باشید

بر خلاف تحلیل بنیادی (فاندامنتال)، که به ترازنامه‌ها و سایر داده‌های مالی در طول یک دوره‌ی زمانی نسبتا طولانی نگاه می کند، تحلیل فنی (تکنیکال)  بر دوره‌هایی تمرکز می‌کند که از یک ماه طولانی‌تر نیستند و گاهی حتی به کوتاهی چند دقیقه هستند. این تحلیل بیشتر مناسب کسانی است  که به دنبال پول درآوردن از اوراق بهادار با خرید و فروش مکرر آن‌ها هستند تا مناسب کسانی که برای بلند مدت سرمایه‌گذاری می‌کنند.

مطلب مرتبط: ۱۳ گام برای خلق یک طرح سرمایه گذاری موفق و پربازده

۳. نمودارها را بخوانید تا روند قیمت‌ها را شناسایی کنید

تحلیلگران فنی (تکنیکال)  به نمودارها و جدول‌های قیمت اوراق بهادار نگاه می کنند تا مسیر کلی که در آن قیمت‌ها سیر می‌کنند را شناسایی کنند و از نوسان‌ّهای فردی صرفنظر می‌کنند. روندها بر اساس نوع و مدت زمانشان طبقه بندی می‌شوند.

– روندهای صعودی، که از مشخصه‌های آن بالا و پایین‌هایی است که در نهایتا به سمت مقادیر بالاتر حرکت می‌کنند.

– روندهای نزولی، وقتی دیده می‌شوند که بالا و پایین‌های پشت سر هم در مجموع رو به پایین گرایش نشان می‌دهند.

– روندهای افقی،‌ که در آن بالا و پایین‌های پشت سر هم موفق نمی‌شوند نسبت به خط سیر مستقیم خود تغییر چندانی نشان بدهند.

– برای وصل کردن بالاهای پشت سر هم به یکدیگر و همین طور پایین‌های متوالی به هم از خطوط ترند (روند) استفاده می‌شود. این کار تشخیص روندها را آسانتر می‌کند. چنین خطوط روندی اغلب خطوط کانال نامیده می‌شوند.

– وقتی روندها بیش از یک سال طول بکشند به عنوان روندهای اصلی دسته‌بندی می‌شوند، مثل روندهای میانه که دست کم یک ماه طول می‌کشند اما کمتر از یک سال ادامه دارند، و مانند روندهای دوره-نزدیک که کمتر از یک ماه طول می‌کشند. روندهای میانه از روندهای دوره-نزدیک تشکیل شده‌اند، و روندهای اصلی (عمده) از روندهای دوره-نزدیک و روندهای میانه تشکیل می‌شوند، که لزوما به همان مسیر روند بزرگتری که از آن منشعب می‌شوند نمی‌روند.

– تحلیلگران فنی (تکنیکال)  از چهار نوع نمودار استفاده می‌کنند. آن‌ها از نمودارهای خطی استفاده می‌کنند تا قیمت‌های سهام پایانی را در طول یک دوره‌ی زمانی مشخص کنند، از نمودار میله‌ای برای نشان دادن قیمت‌های بالا و پایین برای دوره‌ی داد و ستد استفاده می‌کنند، و نمودارهای نقطه‌ای و تصاویر  را برای نشان دادن تحرکات قابل توجه قیمت در طول یک دوره‌ی زمانی به کار می‌بندند.

مطلب مرتبط: ۷ ویژگی یک سرمایه گذاری ناموفق

۴. مفاهیم حمایت و مقاومت را درک کنید

حمایت به پایین‌ترین قیمتی که یک اوراق بهادار قبل از ورود خریداران و بالا بردن قیمت به آن می‌رسد گفته می‌شود. مقاومت به بالاترین قیمتی که یک اوراق بهادار پیش از آنکه مالکان سهامشان را بفروشند و باعث پایین آمدن دوباره‌ی قیمت شوند گفته می‌شود. این سطوح ثابت نیستند بلکه در تغییر و نوسانند. بر روی یک نمودار که خطوط کانال را به تصویر می‌کشد، خط کف خط حمایت است، در حالی که خط سقف خط مقاومت را نشان می‌دهد. سطوح حمایت و مقاومت برای تایید وجود یک روند و شناسایی زمان معکوس شدن آن استفاده می شوند.

– چون آدم‌ها تمایل به گرد کردن اعداد دارند (۱۰، ۲۰، ۲۵، ۵۰، ۱۰۰، ۵۰۰، ۱.۰۰۰ و غیره)، قیمت های حمایت و مقاومت اغلب به صورت گرد و رند شده ارائه می‌شوند.

– این امکان وجود دارد که قیمت سهام به بالای سطوح مقاومت افزایش یا به پایین سطوح حمایت کاهش پیدا کند. در چنین مواردی، سطح مقاومت ممکن است به سطح حمایت برای یک سطح مقاومت بالاتر و جدید تبدیل شود؛ یا سطح حمایت ممکن است به یک سطح مقاومت  برای سطح حمایت پایین‌تر تبدیل شود. برای آنکه این اتفاق بیفتد، قیمت باید تغییر قدرتمند و پایداری نشان بدهد. چنین دگرگونی‌هایی ممکن است در کوتاه مدت رایج باشند.

– عموما، وقتی اوراق بهادار نزدیک یک سطح حمایتی مبادله می‌شوند، تحلیلگران فنی (تکنیکال)  از خرید اجتناب می‌کنند چون نگران نوسان قیمت هستند. اما ممکن است در چند نقطه‌ی مختلف از این سطح دست به خریدهایی بزنند. کسانی که کمتر می‌فروشند از قیمت حمایتی به عنوان نقطه‌ی معاملات‌شان استفاده می‌کنند.

۵. به حجم مبادلات توجه داشته باشید

این که چه مقدار خرید و فروش در جریان است حاکی از اعتبار یک روند یا معکوس شدن آن روند است. اگر حجم داد و ستد فقط به طور اندک افزایش یابد (یا حتی کم شود) وقتی قیمت بالا می‌رود، احتمالا روند در معرض معکوس کردن خود قرار دارد.

مطلب مرتبط: ۳ روش که چگونه سرمایه گذاری کنیم ؟

۶. از متوسط حرکات برای فیلتر کردن نوسانات جزئی قیمت استفاده کنید

متوسط حرکت یک سری متوسط‌های محاسبه شده‌ی اندازه‌گیری شده در طول دوره‌های زمانی متوالی و یک‌اندازه است متوسط حرکات بالا و پایین‌های غیر رسمی را حذف می‌کند، و دیدن کل روند را آسانتر می‌سازد. طرح ریزی قیمت‌ها در مقابل متوسط‌های حرکتی، یا متوسط‌های کوتاه مدت در برابر متوسط‌های بلند مدت، یافتن معکوس‌های روند را آسانتر می‌سازد. چندین روش معکوس‌سازی استفاده شده وجود دارد:

– متوسط حرکت ساده (SMA) با افزودن تمام قیمت‌های پایانی در طول دوره‌ی زمانی و تقسیم آن مقدار بر تعداد قیمت‌های لحاظ شده به دست می‌آید.

– متوسط وزنی خطی هر قیمتی را در موقعیت آن بر روی نمودار قبل از جمع زدن قیمت‌ها با هم و تقسیم‌شان بر تعداد قیمت‌ها، ضرب می‌کند. در نتیجه، در طول یک دوره‌ی پنج روزه، اولین قیمت در ۱، دومی در ۲، سومی در ۳، چهارمی در ۴، و پنجمی در ۵ ضرب می‌شود.

– متوسط حرکتِ نمایی (EMA) شبیه متوسط حرکت خطی است، به استثناء این که فقط جدیدترین قیمت‌های استفاده شده در محاسبه‌ی متوسط را می‌سنجد، که آن را نسبت به جدیدترین اطلاعات پاسخگوتر می‌کند تا یک متوسط حرکت ساده.

مطلب مرتبط: سرمایه گذار فرشته

۷. از نماگرها و نوسانگرها برای حمایت از آنچه حرکات قیمت به شما می‌گویند استفاده کنید

نماگرها محاسباتی هستند که از اطلاعات حاصل از حرکات قیمت حمایت و عامل دیگری را در تصمیم‌تان مبنی بر خرید و فروش اوراق بهادار دخیل می‌کنند. (متوسط‌های حرکت توصیف شده در فوق مثالی از یک نماگر هستند). بعضی از نماگرها می‌توانند هر مقداری داشته باشند، در حالی که بقیه به یک طیف ویژه از مقادیر محدود می‌شوند، مثلا ۰ تا ۱۰۰. دومین نشانگرها، نوسانگر نامیده می‌شوند.

– نماگرها ممکن است یا پیشرو باشند یا تاخیری. نماگرهای پیشرو حرکت‌های قیمت را پیش بینی می‌کنند و در طول روندهای افقی برای نمایاندن روندهای صعودی یا نزولی مفید هستند. نماگرهای تاخیری حکات قیمت را تایید می‌کنند و در طول روندهای صعودی و نزولی بیشترین کاربرد را دارند.

– نماگرهای روند شامل نماگر حرکت جهت‌دار میانگین (ADX) و نماگر آرون (Aroon)  می‌شود. ADX از حرکات جهت‌دار مثبت و منفی برای تعیین شدت و قدرت روند صعودی و روند نزولی در یک مقیاس ۰ تا ۱۰۰ استفاده می‌کند. مقادیر زیر ۲۰ نشان دهنده‌ی روند ضعیف و بالای ۴۰ روند قوی هستند. نماگر آرون طول مدت را از بالاترین و پایین‌ترین قیمتی که معاملات به آن‌ها رسیده‌اند تعیین می‌کند، و از آن داده‌ها برای تعیین ماهیت و قدرت روند یا شروع یک روند جدید استفاده می‌کند.

مطلب مرتبط: ۵ عادت سرمایه گذاران خیلی موفق

– شناخته شده‌ترین نماگر حجم نماگر میانگین متحرک همگرا واگرا (MACD) است. این از شاخص‌های تحلیل فنی (تکنیکال)  مورد استفاده در برآورد قیمت‌های سهام سرمایه است ، که برای پیش‌بینی ادامه یا شکست روند بکار گرفته می‌شود. این شاخص که معمولاً به صورت سری‌های زمانی۱۲ و ۲۶ روزه بررسی می‌شود، با توجه به همگرایی و واگرایی بین نمودار قیمت و نماگر تفسیر می‌شود. زمانی که نماگر میانگین متحرک همگرا واگرا در جهتی مخالف قیمت سهم در حال حرکت است، باید منتظر برگشت روند حرکت قیمت سهم باشیم. برای مثال اگر میانگین متحرک ۱۲ روزه در حال عبور از روی میانگین متحرک ۲۶ روزه از قسمت پایین است، پیغام خرید ضعیفی در روزهای آتی می‌تواند پیغامی از سوی این شرکت باشد. گرچه بر اساس این اطلاعات نمی‌توان برای خرید یا فروش نتیجه‌گیری قطعی کرد، اما می‌توان اطلاعات خود را برای تعیین مسیر آتی سهم و در نتیجه احتمال موفقیت خود را افزایش داد.

– این که اوراق بهادار هر چند وقت یکبار داد و ستد می‌شوند با هر دو شاخص قدرت نسبی (RSI) و نماگر استوکاستیک پیگیری می‌شود.  RSI از ۰ تا ۱۰۰ متغیر است؛ مقدار بالای ۷۰ نشانگر آن است که اوراق بهادار ارزشگذاری شده بیش از حد مورد خرید واقع می‌شود، در حالی که مقدار زیر ۳۰ نشان می‌دهد که بیش از حد فروخته می‌شود. RSI معمولا برای دوره‌های ۱۴ روزه استفاده می‌شود اما ممکن است برای دوره‌های کوتاه‌تر نیز استفاده شود، و آن را پر نوسان‌تر (بی ثبات تر) کند. نماگر استوکاستیک نیز از ۰ تا ۱۰۰ است. این نماگر نشان دهنده‌ی خرید بیش از حد در مقادیر بالای ۸۰ و فروش بیش از حد در مقادیر زیر ۲۰ است.

ترجمه: تحریریه سایت کسب و کار بازده- کامروا ابراهیمی

منبع: wikihow

۷ مرحله برای انجام تحلیل تکنیکال یا تجزیه و تحلیل فنی در کسب و کار