بر طبق تعریف ویکی‌پدیای انگلیسی Dementia زوال عقل یا دمانس در پزشکی و روان‌پزشکی، اختلال مزمن و گاهی حاد فرایندهای روانی به علت بیماری عضوی مغز که با تغییر شخصیت و موقعیت‌ناشناسی و اختلال در حافظه و داوری و اندیشه همراه است. شایع‌ترین نوع دمانس، زوال عقل سالخوردگی یا بیماری آلزایمر است. بسیاری از افراد برداشت های اشتباهی درباره زوال عقل و آلزایمر دارند. در ادامه با ما همراه باشید تا ۵ باور اشتباه درباره زوال عقل و آلزایمر را بدانید.

حدود ۵۰ میلیون نفر در سراسر جهان با دمانس یا زوال عقل دست و پنجه نرم می‌کنند. همانطور که گفتیم زوال عقل یک اصطلاح عمومی است که به علائمی اشاره دارد که ممکن است توسط بیماری‌های مختلفی ایجاد شوند – از همه شایع‌تر، بیماری آلزایمر. طبق پیش‌بینی موسسه‌ی پژوهش‌های آلزایمر در بریتانیا، انتظار می‌رود شمار آدم‌های مبتلا به زوال عقل در جهان تا ۲۰۵۰ به ۱۵۲ میلیون نفر برسد.

علی‌رغم تاثیر شدیدی که دمانس یا زوال عقل بر اقتصاد و شرایط زندگی انسان‌ها می‌گذارد، هم‌چنان باورها و تصورات نادرستی درباره‌ی این بیماری وجود دارند. هم‌چنین، حقایقی نیز در خصوص این بیماری وجود دارند که هم‌چنان باعث شگفتی آدم‌ها می‌شوند.

به همین خاطر، بیزینس اینسایدر با موسسه‌ی پژوهش‌های آلزایمر در بریتانیا مصاحبه‌ای انجام داده است تا متوجه شود چه تصورات نادرستی درباره‌ی این بیماری در میان آدم‌ها وجود دارد، و غالبا آن‌ها چه چیزهایی درباره‌ی زوال عقل نمی‌دانند.

باورهای اشتباه درباره زوال عقل و آلزایمر

۱. بیماری آلزایمر و زوال عقل دو مقوله‌ی متفاوت هستند

دمانس یا زوال عقل اصطلاحی است که برای اشاره به علائمی نظیر سردرگمی، از دست دادن حافظه، تغییرات خلقی، و تغییرات شخصیتی استفاده می‌شود. دامنه‌ی گسترده‌ای از بیماری‌ها و وضعیت‌ها وجود دارند که می‌توانند باعث بروز زوال عقل شوند – و بیماری آلزایمر تنها یکی از بیماری‌ها است. شایع‌ترین وضعیت‌هایی که ممکن است باعث بروز زوال عقل شوند عبارت هستند از بیماری آلزایمر، زوال عقل با اجسام لویی، زوال عقل عروقی، و زوال عقل پیشانی گیجگاهی.

لارا فیپس، رئیس بخش ارتباطات و تعاملات موسسه‌ی پژوهش‌های آلزایمر در بریتانیا در این خصوص می‌گوید، “‌گاهی اوقات آدم‌ها به من می‌گویند، فلان بیمار به آلزایمر مبتلا است ولی زوال عقل ندارد … ولی در واقع، اگر فردی مبتلا به بیماری آلزایمر باشد و علائم این بیماری را از خود بروز دهد، قطعا به زوال عقل مبتلا است. دمانس یا زوال عقل فقط کلمه‌ای است که به این علائم اشاره دارد.‌”‌

۲. بیماری آلزایمر فیزیکی و زوال عقل روانی است

با این‌که زوال عقل و آلزایمر معمولا با یکدیگر اشتباه گرفته می‌شوند، آدم‌ها غالبا با شنیدن نام این دو واکنش‌های متفاوتی از خود نشان می‌دهند.

فیپس در این مورد می‌گوید، “‌وقتی از آدم‌ها می‌خواهید درباره‌ی بیماری آلزایمر فکر کنند، آن را در کنار سایر وضعیت‌ها و بیماری‌های فیزیکی مانند بیماری قلبی، سکته‌ی مغزی، سرطان، و دیابت قرار می‌دهند. و هنگامی که از آن‌ها می‌خواهید درباره‌ی دمانس یا زوال عقل فکر کنند، دقیقا نمی‌دانند باید دنبال چه چیزی بگردند، و معمولا آن را در کنار موضوعاتی نظیر افزایش سن و بیماری‌های روانی قرار می‌دهند.‌”‌

بنابراین، حتی با این‌که زوال عقل توسط بیماری‌هایی نظیر آلزایمر ایجاد می‌شود، این کلمه به خودی خود بیش‌تر با اختلالات روانی اشتباه گرفته می‌شود، نه وضعیتی که بر اثر یک بیماری فیزیکی ایجاد شده باشد.

۳. زوال عقل بخش اجتناب ناپذیر کهولت سن است

یکی از باورهای نادرست و شایع این است که ما با افزایش سن کمی فراموشکار می‌شویم؛ بنابراین، زوال عقل به بخش اجتناب ناپذیری از زندگی تبدیل می‌شود که بیش‌تر آدم‌ها با افزایش سن دچار آن خواهند شد.

فیپس در این مورد می‌گوید، “‌آدم‌ها پیش خودشان می‌گویند، مادر بزرگ‌ام دچار زوال عقل شده بود، ولی سن‌اش خیلی بالا بود؛ بنابراین، هر گاه در مورد ابتلا به دمانس یا زوال عقل صحبت می‌شود، به دنبال آن، علت و بهانه‌ای نیز برای بروز این وضعیت گفته می‌شود – فلان آدم دچار زوال عقل شده است، زیرا به تدریج در حال پیر شدن است. و بنابراین، از نظر من، عاملی که باعث ایجاد چنین دیدگاهی در جامعه شده، این است که آدم‌ها بیماری‌هایی را که باعث ایجاد زوال عقل می‌شوند، آن‌چنان با اهمیت تصور نمی‌کنند، زیرا کار چندانی نمی‌تواند در برابر این بیماری‌ها انجام داد.‌”‌

ولی این دیدگاه درست نیست. به گفته‌ی فیپس، دمانس یا زوال عقل توسط بیماری‌های دیگری ایجاد می‌شود. آدم‌ها درک می‌کنند سرطان نوعی بیماری است که نباید به آن مبتلا شد، و ابتلا به آن ناعادلانه است؛ ولی هنوز چنین دیدگاهی از طرف اکثریت‌ آدم‌های جهان درباره‌ی زوال عقل وجود ندارد.

۴. زوال عقل فقط به سراغ سالمندان می‌رود

دمانس یا زوال عقل فقط مختص سالمندان نیست. حدود ۲ الی ۸ درصد از تمام موارد ابتلا به زوال عقل در سراسر جهان به آدم‌هایی مربوط به می‌شود که هنوز به سن پیری نرسیده‌اند. حدود ۴۰۰۰۰ مورد ابتلای افراد کم‌تر از ۶۵ سال به زوال عقل در بریتانیا گزارش شده است؛‌ ولی معمولا آدم‌ها به این باور تمایل دارند که زوال عقل تا پیش از دوره‌ی سالمندی به سراغ‌شان نخواهد آمد.

به گفته‌ی فیپس، “‌طبق نتایج یک نظرسنجی که در ۲۰۱۵ انجام شد، ۴۶ درصد از آدم‌ها فکر می‌کنند زوال عقل عمدتا سالمندان را تحت تاثیر قرار می‌دهد، ۱۵ درصد نیز معتقدند این وضعیت فقط به سالمندان مربوط می‌شود، و تنها ۹ درصد عقیده دارند زوال عقل می‌تواند جوان‌ترها را نیز مبتلا کند.‌”‌

۵. اگر افراد به ۹۰ سالگی برسند حتما به زوال عقل دچار می‌شوند

این یاده کاملا غلط است! چرا که وقتی آدم‌ها به ۹۰ سالگی می‌رسند، احتمال ابتلای‌شان به بیماری‌هایی که باعث ایجاد دمانس یا زوال عقل شود، در مقایسه با دیگران کم‌تر است.

به گفته‌ی فیپس، میزان پژوهش‌ها در خصوص دمانس یا زوال عقل بسیار کم‌تر سایر پژوهش‌ها است، زیرا موانع و مشکلات بسیاری در مسیر انجام پژوهش‌های مناسب در این زمینه وجود دارند. از آن‌جا که آدم‌ها معمولا فکر می‌کنند ابتلا به زوال عقل امری اجتناب ناپذیر است، کم‌تر تمایل دارند از این پژوهش‌ها حمایت مالی و غیر مالی کنند.

ترجمه: تحریریه سایت کسب و کار بازده – امیر رضا مصطفایی

منبع: businessinsider

۵ باور اشتباه درباره زوال عقل و آلزایمر که همین امروز باید بدانید