آیا چاقی می‌تواند ما را در معرض خطر انواع سرطان‌ها قرار دهد و سلامتی ما را تهدید کند؟ اگر به دنبال ارتباط بین چاقی و سرطان مزمن هستید باید بدانید که سرطان روده بزرگ ارتباط مستقیمی با چاقی بیماران مبتلا دارد بهتر است بیشتر به این مورد اهمیت دهید و مانع اضافه وزن خود شوید.

نتایج یک مطالعه جدید درباره‌ی چاقی و سرطان مزمن نشان می‌دهد که پرخوری یک هورمون مهم در روده‌ها را از کار می‌اندازد و از این طریق خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را افزایش می‌دهد.

ارتباط چاقی با افزایش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ مدت‌ها قبل مشخص شد، اما دانشمندان قادر به تشخیص چگونگی این ارتباط نبودند.

به گزارش دیلی میل، نتایج یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که یک رژیم غذایی پر کالری یک هورمون اساسی را در روده از کار می‌اندازد که با از بین رفتن یک مسیر سرکوب تومور، تومورهای روده بزرگ امکان می‌یابند که تشکیل شوند.

مطلب مرتبط: ۱۳ جدیدترین و بهترین راه جلوگیری از سرطان

در عین حال، محققان متوجه شدند که با جایگزینی این ژن می‌توان فرآیند سرکوب تومور را فعال و از پیشرفت سرطان پیشگیری کرد.

دکتر اسکات والدمن از دانشگاه توماس جفرسون گفت: مطالعه ما نشان می‌دهد که می‌توان با استفاده از درمان جایگزین هورمونی، از ابتلا به سرطان روده بزرگ همچون سایر بیماری‌های مرتبط با کمبود هورمون مانند کمبود انسولین در دیابتی ها، پیشگیری کرد.

خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ در افراد چاق ۵۰ درصد بیشتر از افراد لاغر است و تا پیش از این، دانشمندان این ارتباط را ناشی از مقدار بافت چربی و فرآیندهای ناشناخته سوخت و ساز کالری‌های اضافی می‌دانستند که موجب رشد و انرژی سلولی می‌شوند.

گروهی از محققان دانشگاه توماس جفرسون و هاروارد برای بررسی ارتباط چاقی و سرطان از موش هایی استفاده کردند که از لحاظ ژنتیکی اصلاح شده بودند.

آنها متوجه شدند که چاقی ناشی از مصرف اضافی چربی و یا کربوهیدرات و یا هر دو، با از دست دادن هورمون کوئانیلین guanylin ارتباط دارد.

این هورمون که در سلول‌های جدار روده موسوم به اپیتلیوم تولید می‌شود، گیرنده‌ای را به نام GUCY۲C که عامل تنظیم تولید اپیتلیوم در روده است، فعال می‌کند.

محققان می‌گویند، جدار روده بسیار پویا است و به طور مداوم در حال جایگزین شدن است. GUCY۲C به طراحی فرآیندهای اصلی مورد نیاز برای این اصلاح کمک می‌کند.

در سرطان‌های روده بزرگ، از فعالیت افتادن ژن کوئانیلین شایع است و همچنین بیماران چاق در مقایسه با افراد لاغر، کاهش ۸۰ درصدی در بیان این ژن دارند.

محققان متوجه شدند که گیرنده کوئانیلین به صورت یک سرکوب‌کننده رشد و کنترل تومور عمل می‌کند.

مطلب مرتبط: انواع چاقی موضعی: ۶ نوع چاقی موضعی و راه های خلاصی از شر آن ها

بدون هورمون کوئانیلین، این گیرنده فعال نیست که به گفته محققان این اتفاق تا حد زیادی در اوایل رشد سرطان بروز می‌کند.

به گفته محققان، هنگامی که این گیرنده غیرفعال می‌شود، اپیتلیوم از کار می‌افتد و شرایط برای رشد و توسعه سرطان فراهم می‌شود.

نتیجه این مطالعه نشان داد که احتمال از کار افتادن این هورمون و گیرنده آن در موش‌های چاق بسیار بیشتر است.

محققان معتقدند که پیشرفت سرطان روده بزرگ، از طریق مکانیسم از کار افتادن هورمون کوئانیلین و گیرنده آن صورت خواهد گرفت و بروز این اتفاق در افراد چاق بسیار بیشتر است.

این مطالعه همچنین نشان می‌دهد که با پیشگیری از فقدان هورمون، می‌توان از رشد تومور جلوگیری کرد.

وبگردی سایت کسب و کار بازده

ارتباط چاقی و سرطان مزمن

منبع: باشگاه خبرنگاران