آدرنالین چیست ؟ آدرنالین یا اپی نفرین هورمونی است که از غدد فوق کلیوی ترشح می‌شود و بدن را برای واکنش جنگ یا گریز آماده می‌کند. در این نوشتار با آنچه آدرنالین با بدن می‌کند آشنا خواهیم شد.

۱. آدرنالین چیست؟

این اتفاق را تصور کنید: در حال رانندگی در یکی از جاده‌های روستایی هستید، آهنگ مورد علاقه‌تان را با صدای بلند می‌خوانید، و هوای خنکی لای موهای‌تان در جریان که ناگهان یک گوزن بزرگ از ناکجا آباد مقابل چشم‌تان ظاهر می‌شود! قبل از اینکه بفهمید چه اتفاقی در حال روی دادن است، پای‌تان رامحکم روی پدال ترمز فشار می‌دهید. به شدت و سریع نفس می‌کشید، قلب‌تان به شدنت می‌تپد، پاهای‌تان می‌لرزد، بدن‌تان عرق می‌کند، اما دهان‌تان به شدت خشک است.

چگونه بدن شما در عرض چند ثانیه از حالت آرام در صندلی راننده به حالت کامل جنگ یا گریز وارد شد؟ بله، شما آدرنالین دارید که باید از آن ممنون باشید.

آدرنالین هورمونی است که دستگاه عصبی سمپاتیک شما را برای واکنش جنگ یا گریز آماده می‌کند و در واقع بدن‌تان آن را در پاسخ به یک عامل استرس‌زا یا تهدید ایجاد می‌کند. این یک روند شگفت‌انگیز است که در هنگام مواجه شدن با خطر در سیستم بدن صورت می‌پذیرد. آدرنالین جریان خون را به عضلات افزایش می‌دهد، قند را در جریان خون شما آزاد می‌کند، همراه با اثرات دیگری که بدن‌تان را هوشیار می‌کند و سبب می‌شود که قادر به مقابله با یک مهاجم یا غلبه بر اتفاقات ناگهانی باشد.

با این حال، به دلیل عوامل استرس‌زای غیر فیزیکی، مانند ترافیک، نگرانی‌های مالی، جلسات ناامید کننده یا مشکلات روابط، ممکن است بیش از حد آدرنالین داشته باشید. تغییرات جسمی که این هورمون در بدن شما ایجاد می‌کند، می‌تواند مشکل‌ساز و ناخوشایند باشد و باعث ایجاد مشکلاتی در هضم غذا، تنظیم هورمون، خواب و موارد دیگر شود.

۲. چه عواملی باعث اوج ناگهانی آدرنالین می‌شوند؟

– شما تهدید یا خطری را درک می‌کنید

– هیپوتالاموس، بخشی از سیستم لیمبیک در مغز، سیستم عصبی سمپاتیک را فعال می‌کند – روندی که به عنوان واکنش جنگ یا گریز نیز شناخته می‌شود

– مغز به غدد فوق کلیوی دستور می‌دهد که آدرنالین تولید کنند

– آدرنالین در سراسر جریان خون آزاد می‌شود

علاوه بر تهدیدات واقعی و موقعیت‌های خطرناک، افرادی که دارای چالش‌های خاص بهداشت روانی هستند ممکن است به عنوان بخشی از بیماری خود، هجوم آدرنالین را تجربه کنند. کسانی که به اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) مبتلا هستند، می‌توانند هجوم آدرنالین ناشی از یادآوری یا افکار مربوط به ضربه را تجربه کنند. افراد مبتلا به اختلالات هراس، مانند آگورافوبیا یا اختلال اضطراب اجتماعی، در صورت مواجهه با موقعیتی که از آن می ترسند یا هراس‌های خاص دیگر، ممکن است هجوم آدرنالین را تجربه کنند. برخی از افراد، هیجانی را که هنگام ترشح آدرنالین احساس می‌کنند دوست دارند و از شدید شدن ضربان قلب خود، گشاد شدن مردمک چشم و عرق ریختن از شدت هیجان لذت می‌برند.

فعالیت‌هایی که می‌توانند احساس هجوم آدرنالین را ایجاد کنند می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

– چتربازی، زیپ لاین و سایر ورزش‌های هیجانی

– ترن هوایی و انواع سرگرمی‌های مشابه

– تماشای فیلم ترسناک یا نمایش تلویزیونی

– امتحان دادن

– سخنرانی در جمع

– صحبت با کسی که مرد علاقه و تحست شما است

۳. آدرنالین چه علائم و نشانه‌هایی را در بدن شما ایجاد می‌کند؟

آدرنالین احساسات بدنی زیادی را به همراه دارد. علائم هجوم آدرنالین ممکن است شامل موارد زیر باشد:

– احساس “تپش شدید” در قلب

– ضربان قلب سریع

– تنفس سریع یا به شدت نفس نفس زدن

– تنفس کم عمق

– تعریق زیاد

– افزایش توانایی دویدن و بلند کردن اجسام سنگین

– گشاد شدن مردمک چشم – به طوری که همه چیز ممکن است واقعاً روشن یا کمی غیر واقعی به نظر برسد. برخی از افراد هنگام اضطراب حساسیت به نور را تجربه می‌کنند

– احساس لرزش یا عصبی بودن

– لرزش یا رعشه در بازوها، پاها و دست‌ها

– سرگیجه

۴. چه مشکلاتی با آدرنالین همراه هستند؟

آدرنالین یک قسمت مهم و سالم از فیزیولوژی طبیعی است. بدن شما طی بیش از میلیون‌ها سال سیستم آدرنال خود را تکامل داده‌است تا به شما کمک کند از خطر جان سالم به در ببرید. با این حال، گاهی اوقات استرس روانی، نگرانی‌های عاطفی و اختلالات اضطرابی می‌توانند باعث ترشح غیرضروری آدرنالین شوند.

قرار گرفتن مداوم و طولانی مدت در معرض آدرنالین و سایر هورمون‌های استرس می‌تواند به روش‌های مختلف بدن شما را تحت تأثیر قرار دهد.

قرار گرفتن بیش از حد در معرض آدرنالین می‌تواند باعث موارد زیر شود:

– مشکلات گوارشی

– بیماری قلب و عروق

– افزایش وزن

– مشکلات متابولیکی

– سردرد

– فشار خون بالا

– اختلال حافظه و تمرکز

– اختلالات خواب

– اضطراب

– افسردگی

۵. وجود بیش از حد آدرنالین در بدن چه علائمی ایجاد می‌کند؟

– کاهش وزن

– تپش قلب

– ضربان قلب سریع

– تعریق مفرط

– فشار خون بالا

– اضطراب

جدا از استرس مزمن، که می‌تواند بدن شما را در معرض بیش از حد آدرنالین قرار دهد، تومور آدرنال می‌تواند مقصر وجود بیش از حد آدرنالین باشد. یکی دیگر از دلایل تولید بیش از حد آدرنالین، آپنه انسدادی خواب است که درمان نشده، زیرا در حالی که افراد برای تنفس در خواب تقلا می‌کنند، بدن کمبود اکسیژن را به عنوان یک خطر تلقی می‌کند، و در نتیجه یک پاسخ استرس فیزیکی ایجاد می‌کند.

پایین بودن مقدار آدرنالین در بدن بسیار نادر است. نود درصد از پیش ماده آدرنالین، به نام نورآدرنالین، در سیستم عصبی تولید می‌شود. بنابراین، حتی اگر غدد فوق کلیوی شما دچار مشکل شوند یا برداشته شوند، باز هم می‌توانید آدرنالین تولید کنید، اگرچه احتمالاً دچار یک واکنش استرس کاهش یافته و هیجان کمتری خواهید شد.

دکتر النا کریستوفیدس توضیح می‌دهد، “قسمت عمده‌ای از آدرنالین در سیستم عصبی ساخته می‌شود، اما این آدرنالین موضعی می‌ماند و به جای دیگری نمی‌رود. آدرنالین تولید شده در غدد فوق کلیوی بیشتر سیستمیک است. اگر غدد فوق کلیوی تخریب یا برداشته شود، ممکن است دچار افت قند خون، واکنش استرسی ضعیف و هیجان کمتری شوید. همه چیز احتمالاً سطحی‌تر به نظر می‌رسد. ”

۶. آیا برای اختلالات آدرنالین درمانی وجود دارد؟

درمان اصلی برای رسیدگی به یک اختلال آدرنال، درمان مشکل اصلی است. اگر آپنه خواب مقصر باشد، ماسک CPAP می‌تواند کمک کند. اگر این مشکل یک اختلال بیولوژیکی باشد، پزشک می‌تواند برای یافتن دارو یا درمان دیگری با شما همکاری کند.

اکثر قریب به اتفاق مشکلات آدرنالین از استرس ناشی می‌شوند. آدرنالین و سایر هورمون‌های استرس در شرایطی که ما به جنگ یا گریز نیاز داریم بسیار مهم هستند، اما همچنین مهم است که یاد بگیرید چگونه آدرنالین را خاموش کنید، به طوری که ضربان قلب و فشار خون به حالت عادی برگردد، سیستم‌های هضم و تولید مثل عملکرد منظم خود را از سر بگیرند، و بتوانیم احساس آرامش، حضور و تمرکز داشته باشیم.

اگرچه خاموش کردن واکنش استرس همیشه آسان نیست، به خصوص هنگامی که شرایط زندگی چالش‌برانگیز است یا برای مدت طولانی عادت احساس استرس داریم، اما برخی از روش‌های درمانی بسیار موثر برای کمک به شما در بازگشت به حالت آرامش وجود دارند.

۷. درمان مشکلات مربوط به آدرنالین چیست؟

چندین گزینه درمانی برای آدرنالین افزایش یافته وجود دارد. بیایید نگاهی دقیق به برخی از مواردی که می‌تواند به شما کمک کند بیاندازیم.

رفتار درمانی شناختی (CBT) معمولاً به عنوان موثرترین نوع درمان برای بیشتر اختلالات اضطرابی در نظر گرفته می‌شود. CBT به طور کلی شامل شناسایی شرایط تحریک کننده، افکار و افراد و سپس یادگیری و به کار بستن مهارت‌های مقابله سالم است. درمانگران برای مقابله با استرس بدون وارد شدن به حالت جنگ یا گریز، روش‌ها و بازآرایی شناختی را ارائه می‌دهند.

طبق گفته بریتانی جانسون مشاور و روانشناس “هر نوع مداخله ذهن آگاهانه، مانند تنفس عمیق، یوگا و مراقبه هدایت‌شده برای کنترل استرس و آدرنالین می‌تواند بسیار مفید باشد. حساسیت‌زدایی از طریق حرکت چشم و پردازش مجدد (EMDR) نیز می‌تواند کمک کند. این روش با شناسایی باورهای منفی که نسبت به خود یا جهان دارید، و کمک به شما در ارائه باورهای مثبت یا جایگزین که قدرتمندتر هستند و جنبه‌های ترسناک یا منفی کمتری دارند، تاثیر خود را می‌گذارد.” در EMDR، شما یاد می‌گیرید که از منابع داخلی مانند مهارت حل مسئله، گفتگوی مثبت با خود، اظهارات آرامش بخش و آرامش‌دهنده و پردازش مجدد ضربه‌ای که قبلا تجربه کرده‌اید استفاده کنید تا سطح استرس و اضطراب را در خود کاهش دهید.

دکتر ایوانف می‌گوید، “اکثر مردم این روزها تحت استرس مزمن قرار دارند. داروها می‌توانند کمک کنند، اما استفاده از تکنیک‌های مختلف رفتاری برای کاهش استرس و اضطراب همراه با دارو موثرتر از اعتماد به دارو است. بعضی از افراد وقتی دو بار در روز و به مدت پانزده دقیقه ورزش می کنند، احساس بهتری پیدا می کنند، در حالی که برای برخی دیگر، روش‌های مختلف مدیتیشن برای ایجاد تعادل در احساسات مفید است – استراتژی‌های مختلف برای هر یک از ما آدم‌ها به گونه‌ای متفاوت عمل می‌کند. ”

“هر نوع سرگرمی که بتوانید به وسیله‌ آن تنش و اضطراب‌تان را تسکین دهید به شما کمک خواهد کرد. با این حال، برای بسیاری از افرادی که به پزشکان مراجعه می‌کنند، اضطراب به حدی رسیده که تمام جوانب زندگی‌شان را تحت‌الشعاع قرار داده‌است. برای آنها، دارو می‌تواند به خاموش کردن دکمه‌ای که در نگرانی و اضطراب گیر کرده‌است کمک کند. به طور کلی، داشتن یک درمانگر و یک روانپزشک بهتر از داشتن هر یک از آن‌ها به تنهایی است.

۸. نارسایی آدرنال چیست؟

بیماری معروف به نارسایی آدرنال (AI) در واقع کمبود آدرنالین را توصیف نمی‌کند، بلکه کمبود کورتیزول، هورمون استرس، تنظیم‌کننده فشار خون، قند خون و عضله قلب است. علائم AI عبارتند از دهیدراته شدن بدن، کاهش وزن، خستگی، سرگیجه، فشار خون پایین، درد معده، حالت تهوع، استفراغ یا اسهال.

۹. چه عواملی باعث نارسایی غدد فوق کلیوی (آدرنال) می‌شود؟

بیش از 60 عامل مختلف می‌توانند باعث AI شوند، از جمله:

– بیماری خودایمنی

– عفونت‌ها

– جهش ژنتیکی

– استروئیدها

سایر اختلالات غدد فوق کلیوی بر کورتیزول تأثیر می‌گذارد اما روی آدرنالین تأثیر نمی‌گذارد. به عنوان مثال، در اثر سندرم کوشینگ، کورتیزول بیش از حد در بدن وجود دارد، اما با بیماری آدیسون، مقدار این هورمون در بدن کاهش می‌یابد.

۱۰. آیا خستگی آدرنال واقعی است؟

خستگی آدرنال یک اصطلاح بحث‌برانگیز برای مجموعه‌ای از علائم مانند خستگی، بی‌خوابی، ولع مصرف نمک و قند و سایر علائم معمول فرسودگی شغلی است. این تئوری می‌گوید که قرار گرفتن در معرض استرس به مدت طولانی، غدد فوق کلیوی را خسته می‌کند، به طوری که نمی‌توانند به اندازه کافی هورمون استرس (کورتیزول) تولید کنند، بنابراین افراد وقتی تحت فشار یا استرس هستند، انرژی مورد نیاز خود را دریافت نمی‌کنند.

اکثر مطالعات علمی شاهدی بر اینکه چنین علائمی به دلیل کاهش عملکرد یا خستگی غدد فوق کلیوی ایجاد می‌شوند، ارائه نمی‌دهند. اکثر پزشکان نیز این اختلال را به عنوان یک بیماری تشخیص نمی‌دهند.

عدم کفایت و کارایی آدرنال‌، که در بالا توضیح داده شد، علمی‌تر است و در اثر آسیب به غدد آدرنال ایجاد می‌شود، با آزمایش خون قابل تشخیص است و با دارو درمان می‌شود. در هر صورت، خستگی آدرنال و نارسایی آدرنال هر دو به تولید و انتشار هورمون استرس کورتیزول در بدن شما مربوط می‌شوند، نه آدرنالین.

آدرنالین به لحاط دارویی چه استفاده‌هایی دارد؟

یکی از مهم‌ترین کاربردهای دارویی آدرنالین درمان آنافیلاکسی است، یک واکنش آلرژیک شدید و بالقوه کشنده که با مشخصه‌های زیر شناخته می‌شود:

– کهیر

– تورم صورت

– انقباض مجاری هوایی

– فشار خون پایین

– تهوع و استفراغ

آدرنالین برای درمان آنافیلاکسی با کاهش تورم صورت و مجاری هوایی و افزایش فشار خون تجویز می‌شود. بنابراین، در حالی که اثرات انقباض عروق و افزایش ضربان قلب آدرنالین می‌تواند شما را شکنجه دهد وقتی که می‌خواهید در مقابل جمعیت زیادی سخنرانی کنید، اما اگر شما یک واکنش آنافیلاکتیک را تجربه کنید، مفید خواهد بود.

آدرنالین همچنین از نظر پزشکی موارد استفاده زیر را دارد:

– به عنوان بی‌حس‌کننده موضعی

– برای کاهش احتمال خونریزی

– به عنوان کمکی در هنگام احیای قلبی ریوی (CPR) هنگام تلاش برای منقبض کردن عضلات قلب.

در حالی که آدرنالین می‌تواند یک داروی نجات‌دهنده زندگی باشد، اما استفاده از آن می‌تواند برای کسانی که ضد افسردگی سه حلقه‌ای، بازدارنده‌های مونوآمین اکسیداز (MAOI) و بتا بلاکرها را مصرف می‌کنند، بیماران مسن و کسانی که فشار خون بالا و سابقه بیماری قلبی ایسکمیک دارند، ایجاد خطر کند.

ترجمه: تحریریه سایت کسب و کار بازده – سارا فیضی

منبع: endocrineweb

آدرنالین چیست: ۱۰ نکته مهم که درباره آدرنالین یا اپی نفرین باید بدانید